INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 13.01.2009r. (data wpływu 22.01.2009r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zaliczenia wypłaconej nagrody pieniężnej za koszty uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2009r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia wypłaconej nagrody pieniężnej do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Pomiędzy A. Sp. z o.o. i E. S.A. została zawarta w dniu 24.07.2008 r. umowa w przedmiocie licencji praw związanych z emisją telewizyjną spotkań piłkarskich (mecze) rozgrywanych w sezonach 2008/2009, 2009/2010 i 2010/2011. Na podstawie tej umowy A. ma płacić w każdym sezonie rozgrywek piłkarskich określoną kwotę należności z tytułu uzyskanej licencji, którą wykorzystuje do prowadzenia swojej działalności gospodarczej przynoszącej podlegające opodatkowaniu dochody. Postanowienia umowy zobowiązują A. także do wypłacenia nagród pieniężnych dla każdego klubu piłkarskiego, który uzyskał awans w okresie licencji do określonej fazy rozgrywek w ramach Ligi Mistrzów oraz w ramach Pucharu UEFA. Umowa stanowi, że wypłata tych nagród (określana mianem nagrody za osiągnięcia sportowe) nastąpi niezależnie od płatności przysługujących E od A. za prawa do emisji telewizyjnej spotkań piłkarskich.

Umowa postanawia, że nagroda ma zostać wypłacona bezpośrednio dla klubu piłkarskiego (na jego konto) na podstawie wystawionej przez niego noty księgowej. W związku z awansem w 2008 r. jednego z klubów piłkarskich do odpowiedniej fazy rozgrywek Pucharu UEFA, nagroda w wysokości 1 miliona złotych została wypłacona przez A. bezpośrednio na rzecz tego klubu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisana powyżej nagroda pieniężna wypłacona klubowi piłkarskiemu, zgodnie z wymogiem zawartej umowy, na mocy: której nabyte zostały prawa do emisji (licencja), stanowi dla A. koszt uzyskania przychodów...

Spółka stoi na stanowisku, że wypłacona w wykonaniu zawartej umowy nagroda dla klubu piłkarskiego stanowi dla A. koszt uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Jednocześnie poniesiony wydatek musi być należycie udokumentowany. Powyższe oznacza, że aby prawidłowo udokumentowany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione kumulatywnie następujące warunki:

• wydatek został poniesiony przez podatnika w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, tj. w katalogu tytułów nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanymi w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem ustalenia bezpośredniego lub choćby pośredniego związku z tymi przychodami lub ochroną albo zabezpieczeniem źródła przychodów. W przypadku, gdy podatnik ponosi koszt w celu uzyskania przychodu, istotne jest, aby działanie podatnika dało się ocenić jako racjonalne ze względu na możliwość osiągnięcia tego przychodu. Wydatek podlega bowiem zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli został poniesiony oraz istnieje możliwość wykazania w sposób racjonalny celowości jego poniesienia. Racjonalność ta oceniana jest zaś z perspektywy związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy tym kosztem, a zasadnie oczekiwanym przychodem, jako skutkiem tego działania.

W przekonaniu Spółki, nagroda dla klubu piłkarskiego, ustalona przez strony zawartej umowy, stanowi dla A. koszt uzyskania przychodów, ponieważ zostały spełnione ustawowe przesłanki uznania wydatku za koszt podatkowy. Wynika to z faktu, że nagroda dla klubu piłkarskiego została przewidziana jako zobowiązanie po stronie A. i zostało to określone w umowie, na mocy której Spółka nabyła prawa do emisji (licencja) wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej z której przychody podlegają opodatkowaniu.

Podkreślić też należy, że A. nie może uniknąć realizacji swojego zobowiązania bez narażenia się na odpowiedzialność kontraktową, której efektem może być także utrata praw do licencji, gdyby E zdecydowała się wypowiedzieć zawartą umowę. Pragniemy podkreślić, że od zawarcia w umowie warunku zobowiązującego do wypłaty nagród zależało dojście do skutku tej umowy (tj. jej zawarcie i możliwość realizacji). W konsekwencji zawarcia przedmiotowej umowy na warunkach przewidujących m.in. zapłatę przedmiotowej nagrody, A. uzyskała licencję na prawa do emisji telewizyjnych spotkań piłkarskich, w związku z którymi Spółka osiągać będzie przychody, głównie z tytułu sprzedaży abonamentów telewizyjnych.

Pragniemy zauważyć, iż E jest spółką która od 2005 r. zarządza Ligą Zawodową piłki nożnej (na podstawie umowy z dnia 12 sierpnia 2005 r.). W tym samym roku E. faktycznie przejęła od PZPN prowadzenie rozgrywek. Do obszaru działania E należą prowadzenie rozgrywek, sprawy dyscyplinarne w I instancji, sprawy związane ze statusem zawodnika oraz marketing — prawa medialne i reklamowe. W konsekwencji — w gestii E leży takie układanie kontraktów handlowych, które będą służyć klubom znajdującym się w gronie klubów piłkarskich (nad którymi pieczę sprawuje E), poprzez m.in. zapewnienie im określonych źródeł finansowania ich działalności (w tym w formie nagród za osiągnięcia sportowe). E w stosunku do podmiotów starających się o licencje ma zatem bardzo silną pozycję negocjacyjną i z pozycji tej korzysta poprzez dyktowanie warunków. W tym natomiast przypadku dotyczy to nagrody za realizację (osiągnięcie) określonego celu, jakim był awans klubu piłkarskiego do piłkarskich rozgrywek pucharowych w Europie.

Zawarcie umowy w opisanym kształcie, na który E (z racji swej pozycji dysponenta praw) miała decydujący wpływ, zapewniło jednak A. uzyskanie praw (licencji) do realizacji telewizyjnych transmisji rozgrywek. W sposób bezpośredni pozwoliło to zaś na realizację przez A. sprzedaży usług telewizyjnych rodzących przychody podatkowe podlegające opodatkowaniu. W świetle przedstawionych okoliczności uważamy, że wypłata nagrody jest kosztem ponoszonym w celu osiągnięcia przychodów, a jako taka powinna stanowić koszt uzyskania przychodów w rozliczeniach podatkowych A.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w opisanym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.