INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2008r. (data wpływu 23 grudnia 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazywanych pracownikom posiłków profilaktycznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2008r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazywanych pracownikom posiłków profilaktycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zapewnia swoim pracownikom posiłki profilaktyczne (symbol PKWiU 55.5), które przygotowuje firma zewnętrzna (produkty i usługa). Każdy z pracowników dostaje kartę żywieniową na cały miesiąc, do wykorzystania poszczególnych bloczków tylko w dni obecności w pracy, bez prawa do ekwiwalentu za niewykorzystany w danym dniu bloczek.

Posiłki otrzymują pracownicy Spółki, którym przysługuje dodatek szkodliwy wypłacany wraz z wynagrodzeniem.

Pracownicy podzieleni są na IV grupy szkodliwości:

• grupa I i II to stanowiska pracy w warunkach szkodliwych dla zdrowia,
• grupa III i IV to stanowiska pracy o szczególnej uciążliwości.
  
  

Wykaz stanowisk pracy w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości stanowi załącznik do Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy, gdzie pracodawca w uzgodnieniu ze Związkami zawodowymi zobowiązuje się do dopłat do posiłków pracownikom, którym wypłacany jest dodatek szkodliwy.

Dopłaty do posiłków dla grupy I i II (stanowiska pracy w warunkach szkodliwych dla zdrowia) nie wynikają bezpośrednio z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. (Dz.U. Nr 60, poz. 279) w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów, ale wynikają z Kodeksu Pracy oraz z Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy.

Natomiast dopłaty do posiłków grupy III i IV (stanowiska pracy o szczególnej uciążliwości) wynikają bezpośrednio z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r.

Z uwagi na fakt, iż jest to usługa stołówkowa, Spółka w całości odlicza podatek VAT naliczony zawarty w fakturach otrzymywanych od wykonawcy usługi.

Spółka nie nalicza VAT-u należnego i nie traktuje wydania posiłków jako nieodpłatne przekazanie dla pracowników z żadnej z tych grup szkodliwości wynikające z art. 7 ust. 2 oraz 8 ust. 2 ustawy o VAT. Wydanie posiłków jest związane z prowadzeniem przez podatnika Przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Spółka powinna naliczać VAT należny od przekazania posiłków dla pracowników zakwalifikowanych do I i II grupy szkodliwości (praca w warunkach szkodliwych dla zdrowia)...

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazane posiłki pracownikom, którzy otrzymują dodatki szkodliwe do wynagrodzenia ze względu na warunki pracy w ramach stosunku zatrudnienia, do czego Spółka zobligowana jest przepisami Prawa Pracy (Kodeksu Pracy, Zakładowego Układu Zbiorowego, rozporządzenia Rady Ministrów o posiłkach profilaktycznych) nie stanowi przekazania na cele osobiste pracowników, lecz służy prawidłowemu zgodnemu z przepisami prawa funkcjonowaniu przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., ostatnia zmiana Dz. U z 2008r. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 8 ust. 1 tej ustawy stanowi natomiast, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Zgodnie z art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Przepisy wykonawcze regulujące powyższy obowiązek to:

• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279),
• rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j. z 2003r. Dz. U. Nr 169, poz. 1650 ze zm.).
  
  

Pierwsze z wymienionych rozporządzeń dotyczy obowiązków pracodawcy względem pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych. Natomiast drugie z zacytowanych rozporządzeń mówi o obowiązku pracodawcy dostarczania wszystkim pracownikom wody zdatnej do picia lub innych napojów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zapewnia swoim pracownikom posiłki profilaktyczne (symbol PKWiU 55.5), które przygotowuje firma zewnętrzna (produkty i usługa). Każdy z pracowników dostaje kartę żywieniową na cały miesiąc, do wykorzystania poszczególnych bloczków tylko w dni obecności w pracy, bez prawa do ekwiwalentu za niewykorzystany w danym dniu bloczek.

Posiłki otrzymują pracownicy Spółki, którym przysługuje dodatek szkodliwy wypłacany wraz z wynagrodzeniem.

Pracownicy podzieleni są na IV grupy szkodliwości:

• grupa I i II to stanowiska pracy w warunkach szkodliwych dla zdrowia,
• grupa III i IV to stanowiska pracy o szczególnej uciążliwości.
  
  

Wykaz stanowisk pracy w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości stanowi załącznik do Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy, gdzie pracodawca w uzgodnieniu ze Związkami zawodowymi zobowiązuje się do dopłat do posiłków pracownikom, którym wypłacany jest dodatek szkodliwy.

Dopłaty do posiłków dla grupy I i II (stanowiska pracy w warunkach szkodliwych dla zdrowia) nie wynikają bezpośrednio z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. (Dz.U. Nr 60, poz. 279) w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów, ale wynikają z Kodeksu Pracy oraz z Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy.

Natomiast dopłaty do posiłków grupy III i IV (stanowiska pracy o szczególnej uciążliwości) wynikają bezpośrednio z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r.

Z uwagi na fakt, iż jest to usługa stołówkowa, Spółka w całości odlicza podatek VAT naliczony zawarty w fakturach otrzymywanych od wykonawcy usługi.

Spółka nie nalicza VAT-u należnego i nie traktuje wydania posiłków jako nieodpłatne przekazanie dla pracowników z żadnej z tych grup szkodliwości wynikające z art. 7 ust. 2 oraz z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Wydanie posiłków w ocenie Wnioskodawcy jest związane z prowadzeniem przez podatnika Przedsiębiorstwa.

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy tylko kwestii opodatkowania przekazania przez Spółkę posiłków dla pracowników zakwalifikowanych do I i II grupy szkodliwości, czyli pracujących w warunkach szkodliwych dla zdrowia.

Zgodnie z stosowaną dla celów podatku VAT, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2009r., Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 42, poz. 264, ze zm.), pod wskazanym przez Wnioskodawcę symbolem PKWiU 55.5 mieszczą się „Usługi stołówkowe i usługi dostarczania posiłków dla odbiorców zewnętrznych”.

Odnosząc zatem przedstawiony wyżej stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż zapewnienie przez Wnioskodawcę pracownikom Spółki zaliczonym do I i II grupy szkodliwości (praca w warunkach szkodliwych dla zdrowia) posiłków profilaktycznych (symbol PKWiU 55.5) przygotowywanych przez firmę zewnętrzną, stanowi świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (w przedstawionym stanie faktycznym nie mamy do czynienia z dostawą towarów o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT).

Zdaniem tut. organu, przepisy prawa nie zobowiązują Wnioskodawcy do nieodpłatnego zapewnienia pracownikom grupy I i II posiłków. O ile wydane na podstawie art. 232 Kodeksu pracy przepisy rozporządzenia w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów przewidują konieczność zapewnienia nieodpłatnie posiłków i napojów pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, o tyle przepisy te nie zobowiązują Wnioskodawcy do zapewnienia posiłków i napojów pracownikom zatrudnionym w warunkach szkodliwych dla zdrowia.

Wnioskodawca wskazał, iż dopłaty do posiłków pracowników zaliczonych do grupy I i II (stanowiska pracy w warunkach szkodliwych dla zdrowia) wynikają z Kodeksu pracy oraz z Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy.

Zwrócić jednak należy uwagę, iż przepisy Kodeksu pracy przewidują wprawdzie pewne szczególne rozwiązania w przypadku pracy w warunkach szkodliwych dla zdrowia, nie przewidują jednak rozwiązań polegających na konieczności zapewnienia pracownikom pracującym w takich warunkach posiłków. Jeśli natomiast obowiązek zapewnienia posiłku pracownikom I i II grupy wynika z Układów Zbiorowych Pracy to stwierdzić należy, iż nie oznacza to, że takie nieodpłatne świadczenia nie podlegają opodatkowaniu. W tym bowiem przypadku dostawy te i świadczenia mają charakter osobisty i są związane z realizacją osobistych korzyści pracowników. Przekazanie przez Wnioskodawcę posiłków na rzecz pracowników w przedstawionym stanie faktycznym odbywa się w interesie pracownika i związane jest z jego korzyściami osobistymi, nie zaś z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem. Jeżeli zatem Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu posiłków dla pracowników i prawo to zrealizował tj. dokonał odliczenia w całości podatku naliczonego w fakturach otrzymanych od wykonawcy usługi, przekazanie to podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku powyższym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Zwrócić również należy uwagę, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest wskazana przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym kwestia prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z przekazanymi posiłkami gdyż w tym zakresie Wnioskodawca nie zadał pytania i nie zajął własnego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.