INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2009 r. (data wpływu 22 stycznia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy dostawie towaru w ramach sprzedaży wysyłkowej, gdy na podstawie udzielonego pełnomocnictwa zostanie zawarta, w imieniu i na rachunek kupującego, umowa o świadczenie usług pocztowych z Pocztą Polską w celu dostarczenia zakupionego towaru – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy dostawie towaru w ramach sprzedaży wysyłkowej, gdy na podstawie udzielonego pełnomocnictwa zostanie zawarta, w imieniu i na rachunek kupującego, umowa o świadczenie usług pocztowych z Pocztą Polską w celu dostarczenia zakupionego towaru.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi sprzedaż wysyłkową. Na podstawie pełnomocnictw udzielanych przez kupujących, zawiera w imieniu i na rachunek kupujących umowę o świadczenie usług pocztowych z Pocztą Polską. Zgodnie z umową, kupujący przekazują Spółce pieniądze, aby ta w ich imieniu i na ich rachunek mogła skutecznie zawrzeć umowę z Pocztą Polską i uregulować zobowiązania kupujących, wynikające z kosztów przesyłek względem Poczty Polskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zawarcia przez Spółkę umów w imieniu i na rachunek kupujących, przekazane Spółce środki pieniężne na pokrycie zobowiązań wobec Poczty Polskiej stanowią dla Spółki podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty przekazane przez kupujących na uiszczenie ich zobowiązań wobec Poczty Polskiej nie stanowią podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Środki te nie są przekazywane Spółce na własność, lecz wyłącznie w celu ich przekazania innemu podmiotowi (Poczcie Polskiej).

Zgodnie z art. 741 Kodeksu cywilnego, jako przyjmujący zlecenie, Spółka nie może używać we własnym interesie pieniędzy dającego zlecenie, czyli kupującego. Wynagrodzeniem Spółki jest wyłącznie cena towaru.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obrotem jest kwota należna od nabywcy towaru czy usługi z tytułu sprzedaży. Ponieważ kwoty przekazywane przez klientów na uregulowanie zobowiązań wobec Poczty Polskiej nie są świadczeniem należnym Spółce, nie stanowią one podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. wyżej ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że prowadzi On sprzedaż wysyłkową, a na podstawie pełnomocnictw udzielanych przez kupujących, zawiera w imieniu i na rachunek kupujących umowę o świadczenie usług pocztowych z Pocztą Polską. Zgodnie z umową, kupujący przekazują Spółce pieniądze, aby ta w ich imieniu i na ich rachunek mogła skutecznie zawrzeć umowę z Pocztą Polską i uregulować zobowiązania kupujących, wynikające z kosztów przesyłek względem Poczty Polskiej.

Kwestia pełnomocnictwa została uregulowana w przepisach art. 98 – art. 109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zmianami), a kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 oraz w art. 96 ww. ustawy. Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 ww. ustawy, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Zatem przedstawicielstwo polega na dokonywaniu czynności prawnej przez osobę fizyczną lub prawną (przedstawiciela) w imieniu innej osoby fizycznej lub prawnej (reprezentowanego) ze skutkiem prawnym dla tej innej osoby, o ile przedstawiciel działa w granicach umocowania, rozumianego jako uprawnienie do dokonania czynności prawnych, z bezpośrednim skutkiem dla reprezentowanego.

Natomiast art. 96 ww. ustawy Kodeks cywilny stanowi, iż umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Pełnomocnictwo udzielone do określonego rodzaju czynności będzie pełnomocnictwem rodzajowym, charakteryzującym się tym, iż w jego treści określony jest rodzaj i przedmiot czynności, do których umocowany został pełnomocnik. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, forma pełnomocnictwa może być dowolna.

W związku z powyższym, w sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę, sprzedawca posiadający stosowne pełnomocnictwo od kupującego, działa w imieniu i na rzecz tego kupującego, w związku z czym podjęte przez sprzedawcę w tym zakresie działania nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wykonywane są bowiem przez pocztę państwową na rzecz nabywcy, działającego przez pełnomocnika.

Reasumując, należy stwierdzić, iż pełnomocnictwo, z którego jednoznacznie wynikać będzie oświadczenie nabywcy o udzieleniu sprzedającemu upoważnienia do zlecenia w jego imieniu poczcie państwowej wykonania usługi przesłania przesyłki zawierającej nabyty towar, nie będzie rodziło u Wnioskodawcy, jako sprzedającego, obowiązku opodatkowania powyższej czynności podatkiem od towarów i usług.

Końcowo wskazać należy, że usługa wykonana przez Wnioskodawcę (zawarcie umowy z Pocztą Polską w imieniu i na rzecz kupującego) w oparciu o pełnomocnictwo udzielone Wnioskodawcy przez kupującego podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Od warunków umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą i kupującym zależeć będzie, czy wynagrodzenie za dokonanie tej czynności Wnioskodawca skalkuluje w cenie sprzedanego towaru (i będzie podlegać opodatkowaniu wraz z tym towarem), czy też będzie ono regulowane, fakturowane i opodatkowane oddzielnie od dokonanej transakcji sprzedaży towaru.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.