INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2009 r. (data wpływu 19 stycznia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu budowy sali gimnastycznej z zapleczem socjalnym i łącznikiem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu budowy sali gimnastycznej z zapleczem socjalnym i łącznikiem.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina zamierza ubiegać się o dofinansowanie realizacji projektu polegającego na budowie sali gimnastycznej z zapleczem socjalnym i łącznikiem. Powyższe odbywać się będzie w ramach działania „Odnowa i rozwój wsi" objętego programem „Rozwój Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013”. Zgodnie z § 5 ust. 2 rozporządzenia z dnia 14 lutego 2008 r. Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania „Odnowa i rozwój wsi" objętego programem „Rozwój Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013” (Dz. U. nr 38, poz. 220), do kosztów kwalifikowalnych zalicza się także podatek od towarów i usług, jeżeli jest rzeczywiście i ostatecznie ponoszony przez beneficjenta i nie podlega w żaden sposób zwrotowi (art. 71 ust. 3 lit. a) rozporządzenia Rady z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rozwoju Obszarów Wiejskich - z dnia 21 października 2005 r. ze zm.). Gmina nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i nie figuruje w ewidencji podatników tego podatku. Nie przysługuje Jej zwrot podatku naliczonego na podstawie rozdziału 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 97, poz. 970 ze zm.). Zakupy dokonane w ramach niniejszego projektu nie będą wykorzystane do czynności opodatkowanych, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Planowana inwestycja, tj. budowa sali gimnastycznej, będzie wyrazem realizacji zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 ze zm.), głównie w zakresie kultury fizycznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z ww. inwestycją, a w konsekwencji, czy Gminie przysługuje prawo do zwrotu ewentualnej nadwyżki podatku naliczonego z tego tytułu...

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie ma takiej możliwości, ponieważ budynek sali gimnastycznej nie będzie przedmiotem najmu i nie będzie przynosić dochodu do budżetu Gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wskazać należy, iż od dnia 1 grudnia 2008 r. powołane przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r., zastąpione zostało rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336). W brzmieniu obowiązującego rozporządzenia przywołany przez Gminę rozdział 12 znajduje swoje odzwierciedlenie w rozdziale 10 ww. rozporządzenia.

Końcowo wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.