INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 01.10.2008r., sygn. akt III SA/Wa 1316/08 - stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2007r. (data wpływu 29 października 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych z majątku osobistego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych z majątku osobistego, uzupełniony pismem z dnia 20 listopada 2007r. (data wpływu do BKIP w Płocku 26 listopada 2007r.) w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP1/443-411/07-2/IG z dnia 05 listopada 2007r. do uzupełnienia wniosku otrzymane w dniu 16 listopada 2007r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w styczniu 2007r. otrzymał darowiznę od ojca w postaci 4 działek budowlanych niezabudowanych o łącznej powierzchni 4900m² Prawdopodobnie działki zostaną sprzedane albo wszystkie na raz albo jedna a za jakiś czas kolejne. Strona nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, nie prowadzi działalności gospodarczej i profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Sprzedaż działek będzie się odbywała w sposób sporadyczny w celu uzyskania dodatkowych środków na potrzeby osobiste i jego rodziny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy o VAT właściwe będzie zastosowanie zwolnienia od podatku VAT w momencie sprzedaży jednej z tych działek...

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z Dyrektywą VAT sprzedaż działek które otrzymał jako umowa darowizny nie można uznać jako działalność gospodarczą i w związku z powyższym w niniejszej sprawie właściwe jest zastosowanie zwolnienia z VAT zgodnie z art. 43 ustawy o VAT, jako że sprzedaż jednostkowa posiadanych nieruchomości bez jakiejkolwiek działalności handlowej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 01.10.2008r., sygn. akt III SA/Wa 1316/08 - stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą „opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”. Przez dostawę towarów, o której mowa w tym przepisie rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 cyt. wyżej ustawy). Dodatkowo w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Jednak nie w każdym przypadku zaistnienia zdarzenia sprzedaży niezabudowanej nieruchomości gruntowej wystąpi obciążenie tej transakcji podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dostawa towarów podlegała opodatkowaniu musi zostać dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, iż obowiązek podatkowy spoczywa na podatniku, którymi zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Co do zasady, przez działalność gospodarczą, o której mowa wyżej rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ww. ustawy).

Pojęcie podatnika uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej; wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, jeżeli została ona wykonana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie działalności gospodarczej należy rozumieć całościowo. Podatnikiem podatku VAT są podmioty, które zajmują się działalnością w sposób profesjonalny, mają zamiar stałego prowadzenia działalności. Działają w sposób powtarzalny, wielokrotny czyli częstotliwy. Są to także podmioty, które dokonują czynności handlu, produkcji, świadczenia usługi także wtedy, gdy czynność taka jest dokonywana przez nie jednorazowo, lecz w taki sposób, że wyraźnie wynika z niej zamiar handlu, produkcji, świadczenia usługi, tj. obiektywny zamiar prowadzenia takiej działalności. O zamiarze częstotliwości decydowałoby przygotowanie obiektu, „wystawianie do sprzedaży”, oferowanie na rynku – nawet gdyby nie dochodziło do wielu transakcji.

Nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu ww. art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT sprzedaż – majątku osobistego (nabytego w drodze spadku), który nie jest związany z działalnością gospodarczą oraz nie był nabyty w celu jego odsprzedaży.

Zgodnie z art. 43 ust. 1. pkt 2 ustawy „zwalnia się od podatku:

„dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze”;

Ze złożonego wniosku wynika, że dokona Pan sprzedaży 1 działki stanowiącej majątek osobisty, nabyty w drodze spadku. Czynność dostawy będzie dotyczyć sprzedaży swojego osobistego majątku. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na nabywaniu i sprzedaży działek. Z uwagi na powyższe, sprzedaż działki nie będzie uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu ww. art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i w konsekwencji nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednakże sprzedaż tej działki nie będzie także korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o podatku VAT, ponieważ wnioskodawca przy sprzedaży tej działki nie będzie występował jako podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.