INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2009 r. (data wpływu 19 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty podatku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty podatku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Bank) zamierza wprowadzić do swojej oferty nowy produkt depozytowy „lokatę z (…)”. Nowy produkt charakteryzuje się tym, że klient w dniu wpłaty kapitału otrzyma należne odsetki za cały zadeklarowany okres lokaty. Tym samym Wnioskodawca jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego uiści należny podatek od wypłaconych klientowi odsetek. W przypadku kiedy klient nie dotrzyma warunków umowy, w dniu zerwania lokaty otrzyma pierwotnie wpłacony kapitał pomniejszony o nienależnie otrzymane odsetki. Wnioskodawca natomiast pomniejszy „na bieżąco” przekazywany podatek o kwotę podatku wynikającą z niedotrzymania przez klienta warunków umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku niedotrzymania przez klienta warunków umowy i zerwania „lokaty z (…)” przed zadeklarowanym terminem Spółka może dokonać korekty podatku „na bieżąco” czyli za miesiąc w którym nastąpiło zerwanie lokaty...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa PIT) opodatkowaniu podlegają przychody z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania.

Zdaniem Banku jako płatnik na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy PIT Wnioskodawca jest zobowiązany pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji klienta pieniędzy lub wartości pieniężnych m.in. z tytułu dochodów (przychodów) określonych w art. 30a ust. 1 w tym odsetek. Podatek ten podlega wpłacie do właściwego organu podatkowego do dnia 20 następnego miesiąca po miesiącu, w którym pobrano podatek (art. 42 ust. 1 ustawy PIT).

Kwoty pobranego podatku od zysków kapitałowych, w tym z tytułu odsetek, Wnioskodawca powinien wykazać w deklaracji PIT-8AR składany za dany rok podatkowy, w której wykazuje kwoty pobranego podatku za poszczególne miesiące.

W przypadku niedotrzymania przez klienta warunków umowy i zerwania „lokaty z dyskontem” zdaniem Banku w najbliższej dacie płatności zryczałtowanego podatku dochodowego należy skorygować (pomniejszyć) zaliczkę o podatek nienależny. Zdaniem Banku w momencie zakładania lokaty, zapłacony podatek był podatkiem należnym, więc nie jest to nadpłata w rozumieniu art. 72 § 1 Ordynacji podatkowej. W momencie zerwania lokaty podatek ten stał się nienależnym. Tym samym, ani Wnioskodawca ani jego klient, który zerwał lokatę nie powinni występować do urzędu skarbowego z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 30a ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19 % zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Z treści art. 41 ust. 4 ww. ustawy wynika, że płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Stosownie do treści art. 42. ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Treść art. 72 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stanowi, że za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku.

Zgodnie z art. 75 § 1 ww. ustawy jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

W świetle art. 75 § 2 pkt 2 lit. c) ww. ustawy uprawnienie określone w § 1 przysługuje również płatnikom lub inkasentom, jeżeli nie będąc obowiązanymi do składania deklaracji, wpłacili podatek w wysokości większej od należnej.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że klient Banku w dniu wpłaty środków na lokatę otrzyma od razu należne odsetki za cały deklarowany okres lokaty. Natomiast Wnioskodawca jako płatnik uiści należny podatek od wypłaconych klientowi odsetek. Jednak w przypadku gdy klient nie dotrzyma warunków umowy w dniu zerwania lokaty otrzyma pierwotnie wpłacony kapitał pomniejszony o nienależnie otrzymane odsetki.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w momencie zakładania lokaty i równoczesnej wypłaty odsetek z tego tytułu Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku należnego. Jednak w wyniku zerwania warunków umowy o lokatę zapłacony wcześniej podatek stanie się nienależnym. Zatem w myśl art. 72 § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa powstanie nadpłata z powyższego tytułu. Wobec czego Wnioskodawca powinien stosownie do treści art. 75 § 2 pkt 2 lit. c) w związku z art. 75 § 1 ww. ustawy złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Przepisy ustawy Ordynacja podatkowa nie dopuszczają bowiem sytuacji, aby podatnik bądź płatnik – w przypadku istnienia nadpłaty – samodzielnie dokonywał potrąceń i kompensat istniejących nadpłat z bieżącymi, należnymi podatkami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.