INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2009r. (data wpływu 22 stycznia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności wystawienia faktur korygujących w przypadku stwierdzenia w wystawionej fakturze końcowej błędu polegającego na:
- niewykazaniu kwot wpłaconych zaliczek
- niewykazaniu faktur dokumentujących otrzymanie zaliczek
jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności wystawienia faktur korygujących w przypadku stwierdzenia w wystawionej fakturze końcowej błędu polegającego na:
- niewykazaniu kwot wpłaconych zaliczek
- niewykazaniu faktur dokumentujących otrzymanie zaliczek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W związku ze sprzedażą nieruchomości Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną sprzedaży, zgodnie z którą kupujący - dwie osoby fizyczne oraz spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w określonych terminach dokonywały wpłat zaliczek. W terminie 7 dni od otrzymania poszczególnych zaliczek Wnioskodawca (sprzedający) wystawiał faktury VAT. Do dnia zawarcia umowy sprzedaży i przeniesienia własności nieruchomości dwoje kupujących nie uiściło pełnej kwoty należnej z tytułu sprzedaży, dlatego Wnioskodawca (sprzedający) wystawił faktury końcowe - opiewające na kwotę, która pozostała do zapłaty w późniejszym terminie.

Ponieważ ww. faktury nie zawierały danych dotyczących wcześniej wpłaconych zaliczek, wystawił kupującym faktury korygujące - ujmując kwoty zaliczek oraz wskazując faktury dokumentujące te zdarzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spółka postąpiła prawidłowo wystawiając nabywcom faktury korygujące w przypadku stwierdzenia w wystawionej fakturze końcowej błędu polegającego na:
- niewykazaniu kwot wpłaconych zaliczek,
- niewykazaniu faktur dokumentujących otrzymanie zaliczek...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku stwierdzenia błędu w jakiejkolwiek pozycji faktury zgodnie z § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług - sprzedający wystawia kupującemu fakturę korygującą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ww. przepis stosuje się odpowiednio do części należności otrzymanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi (art. 106 ust. 3 ww. ustawy o VAT).

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), zwanego dalej rozporządzeniem.

Stosownie do regulacji § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Elementy, jakie co najmniej powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, zostały określone w § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia i są to:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
   
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
   
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
   
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
   
5. nazwa (rodzaj) towaru lub usługi;
   
6. miara i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
7. cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
   
9. stawka podatku;
   
10. suma wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
    
11. kwota podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
12. kwota należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, w związku ze sprzedażą nieruchomości zawarł umowę przedwstępną sprzedaży, zgodnie z którą kupujący - dwie osoby fizyczne oraz spółka z o.o. dokonywały wpłat zaliczek. W terminie 7 dni od otrzymania poszczególnych zaliczek Wnioskodawca wystawiał faktury VAT. Do dnia zawarcia umowy sprzedaży i przeniesienia własności nieruchomości dwoje kupujących nie uiściło pełnej kwoty należnej z tytułu sprzedaży, dlatego, Wnioskodawca wystawił faktury końcowe – opiewające na kwotę, która pozostała do zapłaty.

Ponieważ ww. faktury nie zawierały danych dotyczących wcześniej wpłaconych zaliczek, wystawił kupującym faktury korygujące - ujmując kwoty zaliczek oraz wskazując faktury dokumentujące te zdarzenia.

Zgodnie z § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W myśl § 10 ust. 3 rozporządzenia, fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę).

Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1-3, nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach określonych w § 5 i 7-9, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części należności; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi – ust. 5 powołanego paragrafu.

Zatem w przypadku, gdy faktura zaliczkowa nie obejmuje całej ceny brutto, to sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę VAT, w której sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość otrzymanych zaliczek, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących pobranie części należności. W takiej fakturze należy również wskazać numery faktur dokumentujących pobranie zaliczek.

Przypadki, w których dopuszczalne jest wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej określają regulacje zawarte w § 13 i § 14 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W świetle § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
   
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   a) określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   b) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
   
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
   
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

W myśl ust. 3 § 13 ww. przepisy § 13 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1. zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
2. zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.
   
   

Ponadto należy nadmienić, iż zgodnie z § 13 ust. 5 ww. rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA”.

Z kolei zgodnie z § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Natomiast zgodnie z § 14 ust. 2 ww. rozporządzenia faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
   
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   a) określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   b) nazwę towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;
   
3. kwotę podwyższenia ceny bez podatku;
   
4. kwotę podwyższenia podatku należnego.
   
   

Natomiast, stosownie do ust. 3 powołanego wyżej przepisu faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Mając powyższe na uwadze stwierdza się, iż przepisy regulujące kwestie wystawiania faktur VAT nie określają, iż na końcowej fakturze zaliczkowej Wnioskodawca winien był wykazać kwoty wcześniej pobranych zaliczek. W przedmiotowej fakturze należy bowiem tylko wykazać wartość towaru pomniejszoną o wartość otrzymanych części należności oraz kwotę podatku pomniejszoną o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących pobranie części należności.

Tak więc w przypadku, gdy na końcowej fakturze zaliczkowej nie wykazano kwot wpłaconych zaliczek nie ma konieczności wystawienia do tejże faktury, faktury korygującej.

Mając na względzie ww. przepis § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. nic jednak nie stoi na przeszkodzie aby w danej sytuacji taką fakturę korygującą wystawić.

W przypadku zaś gdy w końcowej fakturze zaliczkowej nie wykazano numerów faktur dokumentujących pobrane wcześniej zaliczki, to mając na względzie ww. przepis § 10 ust. 5 rozporządzenia wystawienie do danej faktury, faktury korygującej jest jak najbardziej zasadne.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku–Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.