INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 30 marca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania odsetek zasądzonych wraz z zadośćuczynieniem w związku z chorobą zawodową – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania odsetek zasądzonych wraz z zadośćuczynieniem w związku z chorobą zawodową.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Na mocy wyroku Sądu Okręgowego zasądzono wnioskodawcy od Spółki zadośćuczynienie wraz z ustawowymi odsetkami za utracone zdrowie w związku z stwierdzoną chorobą zawodową niedosłuchu, jako trwałe kalectwo. W 2007r. Spółka wypłaciła zgodnie z wyrokiem sądu część odszkodowania, które jest ustawowo zwolnione od podatku dochodowego, przesyłając wnioskodawcy PIT-8C, z którego wynika, iż jest on zobowiązany odprowadzić podatek od zasądzonych odsetek, które wnioskodawca był zmuszony odprowadzić do urzędu skarbowego w zeznaniu podatkowym za 2008r. Wnioskodawca uważa, iż w świetle obowiązującego prawa podatkowego (ordynacji) nie ma podstaw do obciążenia go podatkiem od zasądzonych odsetek gdyż wyrok brzmi, iż zasądza się od strony pozwanej zadośćuczynienie wraz z ustawowymi odsetkami, które tworzą integralną całość jako zadośćuczynienie za wyrządzoną krzywdę w związku z chorobą zawodową niedosłuchu. Ponieważ Spółka w poprzednim wyroku z 2007r. wypłaciła tylko część zadośćuczynienia wnioskodawca sam wniósł skargę do Sądu Najwyższego o pozostałą część zadośćuczynienia, Sąd Najwyższy uwzględnił skargę kasacyjną przesyłając sprawę do Sądu Okręgowego do ponownego rozpatrzenia gdzie zasądzona został pozostała część zadośćuczynienia. Za 2009r. wnioskodawca spodziewa się od Spółki PIT-8C do opodatkowania odsetek od tego zadośćuczynienia, który ponownie tworzy jak zadośćuczynienie tak odsetki całość zadośćuczynienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należne odsetki tworzące całość jako zadośćuczynienie za chorobę zawodową niedosłuchu podlegają opodatkowaniu...

Zdaniem wnioskodawcy, w ordynacji podatkowej brak jest takowego przepisu. Ponadto wnioskodawca uważa, że skoro zadośćuczynienie za spowodowaną chorobę zawodową jest zwolnione od podatku toteż wynikłe z tego tytułu odsetki nie mogą podlegać opodatkowaniu. Wnioskodawca uważa, iż zasądzone mu zadośćuczynienie oraz odsetki z tego tytułu tworzą całość jako zadośćuczynienie za wyrządzoną krzywdę tj. chorobę zawodową niedosłuchu, sąd zasądził je jako całość. Wnioskodawca podkreśla, iż jest rencistą i odprowadzenie jakiejkolwiek złotówki, a już niezgodnie z prawem, jest dla niego bardzo krzywdzące i katastrofalne.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 444 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.

Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty (art. 444 § 2 ww. Kodeksu).

Przepis art. 445 § 1 ww. Kodeksu cywilnego stanowi, iż w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, iż na mocy wyroku sądu na rzecz wnioskodawcy zasądzone zostało od pozwanego zadośćuczynienie wraz z ustawowymi odsetkami za utracone zdrowie w związku ze stwierdzoną chorobą zawodową niedosłuchu jako trwałe kalectwo. Wnioskodawca dodatkowo podkreśla, iż ww. odszkodowanie – zadośćuczynienie jest ustawowo zwolnione od podatku dochodowego jednakże od wypłaconych przez stronę pozwaną ustawowych odsetek otrzymał PIT-8C w związku z czym był zobowiązany do odprowadzenia podatku z tego tytułu, co zdaniem wnioskodawcy jest niezgodne z prawem.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy prawa należy stwierdzić, iż kwoty pieniężne z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę przyznane wyrokiem Sądu na podstawie art. 445 § 1 Kodeksu cywilnego mają charakter odszkodowawczy. Zadośćuczynienie, analogicznie jak odszkodowanie, jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającego na naprawieniu szkody (zadośćuczynienie - szkody niemajątkowej, odszkodowanie - szkody majątkowej). Zadośćuczynienie i odszkodowanie ma służyć naprawieniu uszczerbku jakiego doznaje poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach przez prawo chronionych.

Instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje natomiast art. 481 Kodeksu cywilnego. Stanowi on, iż jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może zażądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. W razie zwłoki dłużnika wierzyciel może nadto żądać naprawienia szkody na zasadach ogólnych.

Zgodnie bowiem z treścią art. 20 ustawy z dnia 17 listopada 1964r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, pożytków i kosztów, żądanych obok roszczenia głównego. Przepis ten ma zastosowanie do odsetek ustawowych, z którymi zasądzono świadczenia główne – co miało miejsce w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku.

Analizując treść powyższych przepisów należy zauważyć, iż nie można utożsamiać odsetek za zwłokę z zadośćuczynieniem (naprawieniem szkody). Istota zadośćuczynienia związana jest z naprawieniem szkody i stanowi instytucję odrębną od odsetek za zwłokę. Wierzyciel może ich żądać dopiero, jeżeli dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego – są skutkiem nie wykonania zobowiązań.

Z tych względów wyłączenie z opodatkowania należności głównej nie oznacza, iż wolne od podatku są także odsetki od niej naliczone. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje zwolnienia od podatku odsetek od ww. świadczeń – zwalnia od opodatkowania jedynie zadośćuczynienie (odszkodowania), tj. świadczenia polegające na naprawieniu szkody na rzecz poszkodowanego.

Na zasadzie wyjątku, w art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały zwolnione z podatku jedynie odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, tj. stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracy nakładczej, emerytury lub renty.

W przedmiotowej sprawie organ podatkowy wnioskuje, iż zasądzone na rzecz wnioskodawcy przez Sąd zadośćuczynienie wraz z ustawowymi odsetkami przysługiwało na podstawie przepisów prawa cywilnego, a nie na podstawie wyżej wymienionych stosunków prawnych - jako stronie, która poniosła szkodę na skutek utraconego zdrowie w związku z stwierdzoną chorobą zawodową niedosłuchu jako trwałe kalectwo. Z tego tytułu wnioskodawca otrzymał zadośćuczynienie wraz z ustawowymi odsetkami, jednakże nie wynikało ono z przepisów prawa pracy. W tym przypadku nie sposób zatem uznać, iż zasądzone odsetki ustawowe stanowią świadczenie, które bezpośrednio odnosi się do świadczeń mających swe źródło w stosunku pracy.

Przepis art. 20 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Reasumując, odsetki ustawowe opisane we wniosku podlegają opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł, natomiast płatnik tych świadczeń powinien wystawić informację PIT-8C.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.