INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2009r. (data wpływu 13 maja 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lipca 2009r. (data wpływu 13 lipca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki VAT przy sprzedaży otrąb – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2009r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki VAT przy sprzedaży otrąb.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 lipca 2009r. (data wpływu 13 lipca 2009r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 29 czerwca 2009r. znak: IBPP1/443-481/09/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Czynny, zarejestrowany podatnik VAT, osoba fizyczna prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, kupuje od różnych podatników VAT otręby różnych zbóż (pszenne, żytnie, jęczmienne), które są pozostałością po procesach technologicznych. Następnie nabyte otręby zostają sprzedane do elektrowni, która zużywa zakupione otręby jako biomasę tj. paliwo odnawialne.

Do każdej faktury sprzedaży otrąb są dołączane oświadczenia:

1. oświadczenie o pochodzeniu biomasy,
2. karta biomasy, która zawiera opis biomasy, źródło pochodzenia.
   
   

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że Wnioskodawcą składającym wniosek jest Henryk K. prowadzący działalność gospodarczą jako osoba fizyczna.

Zgodnie z klasyfikacją PKWiU otręby są sklasyfikowane 15.6. Powyższa klasyfikacja znajduje potwierdzenie w opinii klasyfikacyjnej Urzędu Statystycznego w Łodzi nr: OK-5672/KW-1415/2009 z 28 kwietnia 2009r., do którego zwrócono się z wnioskiem o zaklasyfikowanie wg PKWiU otrąb pszennych. Urząd Statystyczny określił symbol PKWiU powyższych otrąb – 15.61.50-50.90.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jaka stawka VAT powinna być zastosowana przy sprzedaży przedmiotowych otrąb...

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży należy zastosować stawkę VAT w wysokości 7%, gdyż zgodnie z klasyfikacją PKWiU, otręby są sklasyfikowane jako 15.6 – co oznacza, że zgodnie z załącznikiem nr 3 poz. 23 do ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, należy zastosować taką właśnie stawkę.

Jednocześnie Wnioskodawca uważa, że sprzedawane otręby nie mogą być objęte stawką VAT 3% (zgodnie z załącznikiem nr 6 do ustawy – poz. 40-42), gdyż otręby te nie spełniają warunku otrąb paszowych ze względu na przeznaczenie, a zgodnie z art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 22 lipca 2006r. o paszach (Dz. U. Nr 144, poz. 1045 ze zm.) oraz zgodnie z rozporządzeniem (WE) Nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002r. ustanawiającym ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującym Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającym procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (art. 3, ust. 4), aby uznać jakiś produkt za paszę, musi on być „przeznaczony do karmienia zwierząt”.

W opisywanym przypadku ma miejsce inne przeznaczenie, a jednocześnie nie następuje zmiana PKWiU, otręby nadal mieszczą się w klasyfikacji PKWiU 15.6, co nakazuje przy ich sprzedaży stosowanie stawki VAT 7%.

Powyższa interpretacja znajduje potwierdzenie w opinii klasyfikacyjnej Urzędu Statystycznego w Łodzi nr: OK-5672/KW-1415/2009 z 28 kwietnia 2009r., do którego zwrócono się z wnioskiem o zaklasyfikowanie wg PKWiU otrąb pszennych. Urząd Statystyczny określił symbol PKWiU powyższych otrąb – 15.61.50-50.90.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 2 pkt 6 tej ustawy, pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zatem dla celów ustalenia prawidłowej stawki podatku od towarów i usług należy odnieść się do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.). Zgodnie z § 2 ww. rozporządzenia, do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług określoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2009r. Zaliczenie określonego produktu do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta tego produktu, gdyż to właśnie producent posiada wszystkie niezbędne do tego informacje. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby lub usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. Zaś w przypadku jakichkolwiek trudności w ustaleniu właściwego grupowania, może zwrócić się do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 41 ust. 13 ww. ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę. Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 2 tej ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 74, poz. 444 ze zm.), w okresie do dnia 31 grudnia 2010r. stosuje się stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 3% w odniesieniu do czynności, o których mowa w art. 5 ustawy zmienianej w art. 1, których przedmiotem są towary wymienione w załączniku do ustawy, z wyłączeniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i eksportu towarów. Z treści objaśnienia zamieszczonego pod załącznikiem do ww. ustawy z dnia 11 kwietnia 2008 r. wynika, że wskazany symbol PKWiU wraz z oznaczeniem „ex” – dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania. Umieszczenie oznaczenia ex przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania 3% obniżonej stawki VAT tylko do danego towaru należącego do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce – nazwa towaru (grupy towarów).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca – jako czynny, zarejestrowany podatnik VAT, osoba fizyczna prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą – kupuje od różnych podatników VAT otręby różnych zbóż (pszenne, żytnie, jęczmienne), które są pozostałością po procesach technologicznych. Następnie nabyte otręby zostają sprzedane do elektrowni, która zużywa zakupione otręby jako biomasę tj. paliwo odnawialne.

Do każdej faktury sprzedaży otrąb są dołączane oświadczenia:

1. oświadczenie o pochodzeniu biomasy,
2. karta biomasy, która zawiera opis biomasy, źródło pochodzenia.
   
   

Ponadto, zgodnie z klasyfikacją PKWiU otręby są sklasyfikowane 15.6. Powyższa klasyfikacja znajduje potwierdzenie w opinii klasyfikacyjnej Urzędu Statystycznego w Łodzi nr: OK-5672/KW-1415/2009 z 28 kwietnia 2009r., do którego zwrócono się z wnioskiem o zaklasyfikowanie wg PKWiU otrąb pszennych. Urząd Statystyczny określił symbol PKWiU powyższych otrąb – 15.61.50-50.90.

Jak wskazuje Wnioskodawca, towary będące przedmiotem wniosku sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 15.61.50-50.90 – „Pozostałości odsiewu, przemiału lub innej obróbki pszenicy osobno niewymienione”, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 15.6 – „Produkty przemiału zbóż, skrobie i produkty skrobiowe”. Towary z ww. grupowania PKWiU 15.6 zostały wymienione w poz. 23 załącznika Nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym ich dostawa, na mocy art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu 7% stawką podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy zauważyć, że towary o podanym PKWiU 15.61.50-50.90 nie zostały wymienione w załączniku do powołanej wyżej ustawy z dnia 11 kwietnia 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, zatem do ich dostawy nie znajduje zastosowania stawka podatku w wysokości 3% przewidziana ww. aktem prawnym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.