INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2009 r. (data wpływu 29 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży wysyłkowej – sprzedaż internetowa w zakresie akcesoriów akwarystycznych, akwariów itp. Zamówienia realizuje Pan po otrzymaniu pieniędzy na konto bankowe firmy lub za zaliczeniem pocztowym (pobraniem), następnie „fiskalizuje” wpłaty i wysyła lub dowozi towar do klienta.

Zauważa Pan, iż ewidencjonuje sprzedaż na kasie fiskalnej, a w związku z tym, iż sam dowozi towar do nabywcy bądź korzysta z usług firmy kurierskiej, dokonuje Pan sprzedaży na poniżej wskazane sposoby:

• w sytuacji wpływu zaliczki na konto – wystawia Pan fakturę VAT zaliczka i ewidencjonuje ją na kasie fiskalnej, odbiorcą są osoby fizyczne,
• w sytuacji otrzymania całość zapłaty na konto bankowe firmy za zamówiony towar – wystawia Pan fakturę w dniu wysłania towaru do klienta, zaś obrót ewidencjonuje na kasie w chwili otrzymania pieniędzy na konto,
• w sytuacji wysyłki towaru za zaliczeniem pocztowym – pobraniem przez firmę kurierską - wystawia Pan faktury, w pozycji sposób zapłaty wskazuje „pobranie” i oczekuje około 14 dni na zapłatę, z chwilą otrzymania zapłaty nabija gotówkę na kasę,
• w sytuacji sprzedaży towaru za gotówkę na miejscu w firmie, ewidencjonuje Pan tą sprzedaż na kasie w danej chwili,
• w sytuacji, gdy nabywcami są obywatele krajów unijnych, np. z Niemiec - osoby fizyczne, które uiszczają zapłatę gotówką w dniu dostawy towaru – wystawia Pan faktury i ewidencjonuje obrót na kasę z 22% stawką podatku od towarów i usług; faktura wystawiana jest w złotówkach i wykazuje na niej kurs EUR wg tabeli kursów walut NBP na dzień poprzedni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Co zrobić w sytuacji, gdy firma kurierska przesyła na konto pieniądze z „pobrań”, bądź wpływają pieniądze z aukcji za towar od klientów (zaliczka, zapłata za dany towar), a Pan znajduje się w podróży z dostawą towaru, zaś obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zapłaty – wpływu na konto pieniędzy...

Zdaniem Wnioskodawcy, pieniądze, zaewidencjonowane na rachunku (koncie) firmowym, przykładowo w miesiącu czerwcu 2009 r. otrzymane z pobrań, zaliczek, ewidencjonuje Pan na kasie fiskalnej po powrocie z trasy, np. 3 lipca 2009 r., natomiast rozlicza ten przychód według wyciągu bankowego w miesiącu czerwcu 2009 r., natomiast paragon fiskalny z kasy z dnia 3 lipca 2009 r. przyporządkowywuje Pan do miesiąca czerwca 2009 r. Zauważa Pan, iż oznacza to, że fizycznie wydruk paragonu fiskalnego będzie zatem z datą lipiec 2009 r., i w miesiącu tym, tj. lipcu 2009 r. musi Pan zminusować przychody z czerwca zaewidencjonowane na kasie fiskalnej w lipcu 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów – stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 powołanej ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Na podstawie art. 111 ust. 9 powołanej ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określił w drodze rozporządzenia między innymi szczegółowe kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338), paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać między innymi datę i czas (godzinę) sprzedaży.

Ponadto, stosownie do § 7 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani, między innymi:

• dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy;
• sporządzać raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym oraz sporządzać raport fiskalny za okres miesięczny po zakończeniu sprzedaży w ostatnim dniu miesiąca, nie później jednak niż przed rozpoczęciem sprzedaży w następnym miesiącu (…)

Jak stanowi art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Natomiast jak wynika z art. 19 ust. 11 ww. ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Z kolei stosownie do treści art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jak wynika z zapisu art. 106 ust. 4 powołanej ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 grudnia 2008 r. (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

W treści § 9 powołanego rozporządzenia zawarto ogólne zasady dotyczące terminu wystawiania faktur. Zgodnie z zapisem ust. 1 tego paragrafu, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12. W przypadku, gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się – w myśl ust. 2 cytowanego paragrafu - nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Od tych ogólnych zasad Minister Finansów przewidział odstępstwa. I tak, w § 10 ust. 1, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia, od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Ponadto, stosownie do § 7 ust. 3 tego rozporządzenia, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik obowiązany jest dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Z przedłożonego wniosku wynika, że dokonuje Pan sprzedaży wysyłkowej (sprzedaż internetowa) akcesoriów akwarystycznych, akwariów itp. Zamówienia realizowane są po otrzymaniu zaliczek, bądź całkowitej kwoty pieniędzy na konto bankowe oraz w formie pobrania przez firmę kurierską. Wskazuje Pan, iż nie zatrudnia pracowników i zdarzają się sytuacje, iż jest Pan w trasie z dostawą towarów, a zatem w takiej sytuacji informację o wpłatach od klientów, pozyskuje Pan w dniach następujących po dniu dokonania tej wpłaty, przykładowo w początkowych dniach następnego miesiąca.

Ustosunkowując się do powyższego zauważyć w pierwszej kolejności należy, że zarówno uregulowania ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie określają terminu zaewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej w opisanej sytuacji.

Ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej powinno się odbywać z chwilą dokonania sprzedaży, nie później jednak niż w momencie powstania obowiązku podatkowego, czyli w przedmiotowej sprawie z chwilą otrzymania każdej z zaliczek, czy też zapłaty za towar.

Uwzględniając jednak fakt, iż o dokonanych wpłatach (zapłata za towar, zaliczka, pobranie przez firmę kurierską) dowiaduje się Pan po powrocie z trasy, tj. przykładowo w dniu 3 lipca 2009 r., a więc dopiero z chwilą otrzymania informacji z banku o wpływie pieniędzy na rachunek bankowy firmy, należy przyjąć za dopuszczalne zaewidencjonowanie przy zastosowaniu kasy rejestrującej dokonanej wpłaty na rachunek bankowy w dniu, w którym pozyskał Pan taką informację z banku.

Należy mieć jednak na uwadze to, iż ewidencjonowanie obrotu w terminie innym niż moment powstania obowiązku podatkowego prowadziłoby do niezgodności prowadzonej ewidencji z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczych oraz mogłoby skutkować nieprawidłowym sporządzeniem deklaracji podatkowej i tym samym błędnym ustaleniem należnego zobowiązania podatkowego za dany okres rozliczeniowy. Jednakże podkreślić trzeba, że techniczne przeszkody w pozyskiwaniu informacji dotyczących dokonanych transakcji, nie mogą mieć wpływu na prawidłowe określenie zobowiązania podatkowego. Podatnik jest bowiem obowiązany tak zorganizować i prowadzić odpowiednie urządzenia ewidencyjne, aby nie doprowadzić do naruszenia obowiązku podatkowego.

Stąd też, gdy opisane przez Pana okoliczności mają miejsce na przełomie miesiąca, co mogłoby doprowadzić do sytuacji, w której dokonane wpłaty nie pokrywałyby się z miesiącem powstania obowiązku podatkowego (np. gdy wpłata wpłynęła w czerwcu 2009 r. i dotyczy usługi z tytułu której obowiązek podatkowy powstał w tym miesiącu, a Pan dowiedział się o niej w miesiącu lipcu 2009 r.), wówczas powinien Pan – jak słusznie zauważa we wniosku - dokonać prawidłowego rozliczenia (dodania) obrotu i kwot podatku należnego z tej wpłaty do raportu okresowego miesiąca, w którym ta płatność miała miejsce (miesiąc powstania obowiązku podatkowego) pomniejszając o te wartości dane wynikające z raportu okresowego za miesiąc, w którym pozyskał Pan informację o dokonanej wpłacie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.