INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r., Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 05 maja 2009 r. (data wpływu 14.05.2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia tzw. usług niematerialnych wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy oraz usług wymienionych w art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy – usług doradczych dotyczących dróg – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2009 r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia tzw. usług niematerialnych wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy oraz usług wymienionych w art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy – usług doradczych dotyczących dróg.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 2009 r. Wnioskodawca, jako jednostka samorządowa, nabywać będzie usługi ekspercko-doradcze dotyczące dróg. Wykonawcą tych usług jak i wystawcą faktury będzie Bank z siedzibą w Waszyngtonie. Usługi te będą świadczone zarówno w Polsce jak i za granicą. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i działa w tym zakresie na podstawie umów cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku tym dojdzie do importu usług i nastąpi ich opodatkowanie przez nabywcę w Polsce...

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w zakresie, jakiego dotyczy wniosek, działa on jako podatnik VAT. Dokonywać będzie zakupów przedstawionych usług na podstawie umów cywilnoprawnych, a więc jako przedsiębiorca objęty obowiązkiem podatkowym (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT). W przypadku świadczenia usług doradczych na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Znajduje tu, zatem zastosowanie szczególna reguła ustalania miejsca świadczenia przenosząca miejsce świadczenia do państwa nabywcy (art. 27 ust. 1, ust. 3 pkt 2 w związku z ust. 4 pkt 3 ustawy o VAT). Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca jest zdania, że powinien nabywając wyżej opisane świadczenia rozpoznać import usług i opodatkować je według przepisów i stawek obowiązujących w Polsce, tj. 22% VAT. Ponadto, według Wnioskodawcy, znajduje tu także zastosowanie przepis art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, który mówi o tym, że w przypadku świadczenia usług na nieruchomościach miejscem świadczenia usługi jest miejsce położenia nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 w/w ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 w/w ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 w/w ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.