INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2009 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 3 lipca 2009 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 8 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi telewizji kablowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi telewizji kablowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest dostawcą usług telewizji kablowej. Usługi w zakresie płatnego odbioru programów telewizyjnych świadczone są w pomieszczeniach szpitalnych. Płatnikiem odbioru programów telewizyjnych są wyłącznie pacjenci, którzy w celu odbioru programów dokonują zapłaty w formie wrzutu monet do aparatów wrzutowych. Do świadczenia tego rodzaju usług niezbędne było wybudowanie sieci kablowej w budynkach oraz zainstalowanie telewizyjnej stacji czołowej wraz z zespołem anten oraz wyposażenia sal chorych w odbiorniki telewizyjne oraz czasomaty. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowana dokonuje opłaty praw autorskich do zbiorowego odbioru programów telewizyjnych. Pacjenci odbierają programy telewizji cyfrowej, za które opłatę abonamentową ponosi Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaka jest prawidłowa stawka podatku od towarów i usług za usługi telewizji kablowej polegające na reemisji programów telewizyjnych, po dokonaniu stosownej opłaty przez pacjentów szpitali...

Zdaniem Wnioskodawczyni, wykonywane przez nią świadczenia polegające na reemisji programów telewizyjnych w sieci kablowej mieszczą się w zakresie usług telewizji kablowej (PKWiU 64.20.30-00.00) i na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz poz. 151 załącznika nr 3 do tej ustawy powinny być opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 7%. Wnioskodawczyni nadmienia także, że nie wykonuje:

1. usług związanych z taśmami video oraz wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi;
2. działalności agencji informacyjnych, które to usługi podlegają wyłączeniu od opodatkowania preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 7%.

Do tej pory Zainteresowana opłacała podatek od towarów i usług według stawki podstawowej. Jednakże, zdaniem Zainteresowanej, stosowanie stawki w wysokości 22% dla usług telewizji kablowej wykonywanych przez jej Firmę nie ma odzwierciedlenia w obowiązujących przepisach prawa, a konkretnie w ustawie o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ww. ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że na podstawie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług PKWiU (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), obowiązującego od 1 stycznia 2009 r. przedłużono do dnia 31 grudnia 2009 r. stosowanie – do celów m. in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług – Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r.

Podstawowa stawka podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy – mocą art. 41 ust. 2 ustawy – stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W załączniku tym, pod poz. 151 – symbol PKWiU ex 64.20.3 wymieniono usługi radia i telewizji kablowej, z wyłączeniem:

1. usług związanych z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi,
2. działalności agencji reklamowych.

Zamieszczenie przedrostka „ex” przed symbolem PKWiU oznacza, że obniżona stawka podatku VAT dla wskazanej pozycji dotyczy tylko danego wyrobu czy usługi z danego grupowania.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest dostawcą usług telewizji kablowej. Usługi w zakresie płatnego odbioru programów telewizyjnych świadczone są w pomieszczeniach szpitalnych. Płatnikiem odbioru programów telewizyjnych są wyłącznie pacjenci, którzy w celu odbioru programów dokonują zapłaty w formie wrzutu monet do aparatów wrzutowych. Do świadczenia tego rodzaju usług niezbędne było wybudowanie sieci kablowej w budynkach oraz zainstalowanie telewizyjnej stacji czołowej wraz z zespołem anten oraz wyposażenia sal chorych w odbiorniki telewizyjne oraz czasomaty. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowana dokonuje opłaty praw autorskich do zbiorowego odbioru programów telewizyjnych. Pacjenci odbierają programy telewizji cyfrowej, za które opłatę abonamentową ponosi Wnioskodawczyni.

Jak wskazała we wniosku Wnioskodawczyni, wykonywane przez nią świadczenia polegające na reemisji programów telewizyjnych w sieci kablowej mieszczą się w zakresie usług telewizji kablowej i zgodnie z PKWiU sklasyfikowane są pod symbolem 64.20.30-00.00.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz wskazany przez Wnioskodawczynię – dla przedmiotowych usług – symbol PKWiU 64.20.30-00.00 jako „Usługi radia i telewizji kablowej”, tut. Organ stwierdza, iż świadczenie przedmiotowej usługi podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 7%, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 151 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług – z uwzględnieniem wyłączenia zawartego w poz. 151 tego załącznika.

Podkreślić należy, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług do odpowiednich grupowań statystycznych. Do określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności oraz prawidłowym zaklasyfikowaniem tych czynności do właściwych grupowań statystycznych, obowiązany jest Podatnik. W związku z powyższym tut. Organ podatkowy w wydanej interpretacji odniósł się do klasyfikacji podanej przez Wnioskodawczynię we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.