INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19.06.2009 r. (data wpływu 29.06.2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.06.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy noclegi młodzieży nie będącej uczniami Wnioskodawcy mogą być zaliczone do usług w zakresie internatu i w związku z tym zwolnione z podatku VAT.

Przy Zespole Szkół Zawodowych działa internat, w którym bezpłatne zakwaterowanie znajdują uczniowie (koszty utrzymania placówki ponosi budżet samorządu terytorialnego – Urząd Miejski). W okresie wakacji planuje się zakwaterowanie młodzieży nie będącej uczniami Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odpłatny pobyt tej młodzieży zrzeszonej w stowarzyszeniach i klubach sportowych może być zwolniony z opodatkowania podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi zakwaterowania w bursach, internatach symbol 55.23.15 zostały umieszczone pod poz. nr 1 załącznika nr 4 do ustawy jako usługi zwolnione od podatku.

Internat przy ZSZ otrzymał według Polskiej Klasyfikacji Działalności PKWiU 55.23.Z. W takim przypadku świadczenie usług noclegowych byłoby opodatkowane według stawki VAT 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Art. 8 ust. 3 ustawy wskazuje, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Stosownie do treści obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, usługi są identyfikowane na podstawie przepisów o statystyce publicznej, zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, istotnym w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie do odpowiedniego symbolu PKWiU wykonywanych usług.

Stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, dla wybranych grup towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, tj. 7%, 3% i 0% oraz zwolnienia od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, natomiast zgodnie z art. 41 ust. 2, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% (…).

W poz. 140 załącznika nr 3 do ustawy zawierającego wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu 7% stawką podatku, wskazane zostały usługi o symbolu PKWiU 55.2 „Usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU ex 55.23.15)”.

Z powyższego przepisu wynika, iż jedynie usługi o symbolu PKWiU ex 55.23.15 - usługi zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich, wyłączone zostały z opodatkowania stawką podatku w wysokości 7%.

Natomiast, w załączniku nr 4 do ustawy, wykazane zostały usługi korzystające ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. w poz. 1 tego załącznika, ustawodawca wymienił usługi o symbolu PKWiU ex 55.23.15 „Usługi zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich”.

Użycie przez ustawodawcę „ex” przy grupowaniu PKWiU, oznacza, że dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Mając na uwadze przytoczone regulacje stwierdzić należy, iż usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55.23.15, wyłączone zostały z opodatkowania preferencyjną 7% stawką podatku od towarów i usług. Usługi te wymienione zostały natomiast jako usługi zwolnione od podatku, zgodnie z poz. 1 załącznika nr 4 do ustawy. Należy przy tym zaznaczyć, iż powołane przepisy nie uzależniają zwolnienia od podatku dla przedmiotowych usług od tego, kto jest ich nabywcą.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że przy Zespole Szkół Zawodowych działa internat, który świadczy usługi bezpłatnego zakwaterowania dla uczniów. W okresie wakacji Wnioskodawca planuje odpłatne zakwaterowanie młodzieży niebędącej uczniami ZSZ Nr 2. Internat przy ZSZ Nr 2 otrzymał według Polskiej Klasyfikacji Działalności PKWiU 55.23.Z.

Jednakże na podstawie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293) do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2009 r.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż dla zastosowania stawki podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r., a więc w tym zakresie nieistotna jest klasyfikacja Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD).

W związku z powyższym, tutejszy Organ nie może zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy.

Reasumując, świadczone usługi sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 55.23.15, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy (poz. 1 załącznika nr 4 do ustawy).

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji czynności do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, przedstawionego przez Zainteresowanego w zakresie klasyfikacji statystycznej usług będących przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.