INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2009 r. (data wpływu 26 czerwca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 sierpnia 2009 r. (data wpływu 1 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania upominków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania upominków. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 sierpnia 2009 r. (data wpływu 1 września 2009 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Urząd Miejski zakupił towary (długopisy o wartości 18 zł, teczki 68 zł – z logo Gminy oraz piersiówki 58,20 zł, termosy 30 zł – bez logo Gminy), z przeznaczeniem na potrzeby reprezentacji Gminy, wręczane jako upominki na spotkaniach pracowników Urzędu z delegacjami z innych urzędów, gośćmi i potencjalnymi inwestorami. Celem jest poznanie i promowanie Gminy oraz zachęcanie przyszłych, potencjalnych inwestorów do rozpoczęcia różnych inwestycji w Gminie. Za zakup upominków dla gości i kontrahentów Wnioskodawca otrzymał faktury VAT. Mimo, że jest on podatnikiem podatku VAT czynnym – nie odliczył podatku VAT zapłaconego w fakturach.

W uzupełnieniu wniosku, odpowiadając na pytanie: „Czy przekazywanie gadżetów i upominków w ramach promocji Gminy związane jest z wykonywaniem zadań publicznych, nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywanych w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego...”, Wnioskodawca powołał się na przepis art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), zgodnie z którym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy promocji gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy przekazanie upominków z logo Gminy oraz bez logo Gminy stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT...

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa dla realizacji których zostały powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

2. Czy skoro Gmina w tej sytuacji nie korzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów celem ich przekazania nieodpłatnie, to nie trzeba naliczać i odprowadzać podatku VAT do urzędu skarbowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, z brzmienia art. 7 ust. 2 wynika, że nieodpłatne dostawy towarów (tu – przekazanie upominków), podlegają opodatkowaniu wyłącznie w sytuacji, gdy wskazane w tym przepisie przesłanki są spełnione łącznie, tj. nieodpłatne przekazanie nie jest związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem oraz podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do odliczenia podatku naliczonego. W ocenie Zainteresowanego, przekazanie upominków w ramach podejmowanych działań promocyjnych Gminy nie podlega VAT. Dla potwierdzenia tego stanowiska, Gmina powołuje się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 maja 2008 r. (sygn. akt I FSK 600/07), w którym orzeczono, iż „nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu VAT nawet w sytuacji, gdy podatek ten został odliczony przy ich zakupie”.

Kolejny wyrok Sądu, sygn. akt I FPS 6/08 – „Nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu VAT. Nie jest to odpłatna dostawa”.

Poprzez przekazanie upominków nie będących drukowanymi materiałami reklamowymi i informacyjnymi, prezentami o małej wartości i próbkami, potencjalnym inwestorom i gościom Gminy, motywuje się podmioty do rozpoczęcia inwestycji. Gmina korzysta z takiej możliwości dotarcia do jak najszerszego kręgu potencjalnych inwestorów. Przekazując nieodpłatnie upominki (z logo lub bez logo), Gmina realizuje cel w postaci zwiększenia świadomości potencjalnych kontrahentów odnośnie gospodarczych zalet Gminy, aby pozytywnie wpływali w przyszłości na jej rozwój.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Natomiast, w myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Na mocy art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (art. 7 ust. 7 ustawy).

Z cytowanych wyżej przepisów (art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3 ustawy) wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest jednak to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336). Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Według art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy promocji gminy.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Urząd Miejski zakupił towary (długopisy o wartości 18 zł, teczki 68 zł – z logo Gminy oraz piersiówki 58,20 zł, termosy 30 zł – bez logo Gminy), z przeznaczeniem na potrzeby reprezentacji Gminy, wręczane jako upominki na spotkaniach pracowników Urzędu z delegacjami z innych urzędów, gośćmi i potencjalnymi inwestorami. Celem jest poznanie i promowanie Gminy oraz zachęcanie przyszłych, potencjalnych inwestorów do rozpoczęcia różnych inwestycji w Gminie. Za zakup upominków dla gości i kontrahentów Wnioskodawca otrzymał faktury VAT. Mimo, że jest on podatnikiem podatku VAT czynnym – nie odliczył podatku VAT zapłaconego w fakturach.

Z przesłanego uzupełniania do wniosku wynika, iż przekazywanie gadżetów i upominków w ramach promocji Gminy, związane będzie z zaspokajaniem zbiorowych potrzeb wspólnoty należących do zadań własnych Gminy, obejmujących w szczególności promocję Gminy (art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy o samorządzie gminnym).

W myśl cytowanych powyżej przepisów o samorządzie gminnym, zadania z zakresu promocji gminy (polegające w przedmiotowej sprawie na nieodpłatnym przekazaniu upominków z logo oraz bez logo) należą do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego. Oznacza to, że czynność przekazania ww. towarów przez Wnioskodawcę w ramach promocji, jest zadaniem własnym Gminy.

Najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. W sytuacji, gdy Zainteresowany nabywa towary z zamiarem nieodpłatnego przekazania, stwierdzić należy, iż zna on przeznaczenie nabywanych towarów. W związku z tym, nabycie przedmiotowych upominków nie będzie związane z czynnościami opodatkowanymi, a więc Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów podlegających nieodpłatnemu przekazaniu.

W związku z powyższym, gdy Zainteresowanemu nie przysługuje prawo od obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z przedmiotową transakcją – przekazanie nieodpłatne upominków z logo oraz bez logo w ramach promocji Gminy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie będą spełnione wszystkie przesłanki, pozwalające uznać daną transakcję za odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu – zawarte w powołanym art. 7 ust. 2 ustawy.

Zatem stanowisko Gminy w tym zakresie jest prawidłowe, jednakże z uwagi na zastosowanie innych przepisów prawa niż przez nią wskazane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.