INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 03 kwietnia 2009r.) uzupełnionym w dniu 22 czerwca 2009r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 kwietnia 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z dnia 15 czerwca 2009r. Znak: IBPB II/1/436-97/08/MCZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 22 czerwca 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 25 listopada 2008r. wnioskodawca zawarł umowę o pożyczkę z terminem jednorazowej spłaty do 29 grudnia 2008r. z przeznaczeniem na inwestycje. Pożyczkodawcą jest osoba prawna nie będąca instytucją finansową - działalność finansowa nie wchodzi w zakres działalności pożyczkodawcy. Pożyczka została udzielona ze środków własnych pożyczkodawcy. Obie spółki są podatnikami VAT. Pożyczka została oprocentowana w wysokości 12% w skali roku i na wartość odsetek pożyczkodawca wystawił fakturę VAT ze stawką zwolnioną. Na fakturze jako tytuł usługi wskazał pośrednictwo finansowe (SWW 65.22.10-00.90).

Wnioskodawca stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b naliczył i odprowadził w dniu 28 listopada 2008r. podatek od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca jako pożyczkobiorca mógł skorzystać w zaistniałym stanie faktycznym ze zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy, która dopuszcza zwolnienie z podatku, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług...

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że skoro pożyczkodawca będący podatnikiem VAT udziela pożyczki sporadycznie ze środków własnych, nie zaś ze środków w tym celu zgromadzonych, wówczas czynności tej nie można sklasyfikować jako usługi pośrednictwa finansowego. Wobec tego działalność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale podatkiem od czynności cywilnoprawnych w myśl art. 1 ust. 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zdaniem wnioskodawcy, aby udzielenie pożyczki podlegało przepisom VAT pożyczkodawca musi jej udzielić w ramach wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. Nr 68 z 2007r., poz. 450 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, podatkowi temu podlegają umowy pożyczki.

Stosownie do art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   - umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   - umowy spółki i jej zmiany,- umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   

Należy jednak zaznaczyć, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z tym należy podkreślić, iż jakkolwiek zapytanie wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja będzie podlegać regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług otrzymał od osoby prawnej pożyczkę przeznaczoną na inwestycje. Pożyczkodawcą jest osoba prawna nie będąca instytucją finansową - działalność finansowa nie wchodzi w zakres jej działalności. Pożyczka została udzielona ze środków własnych pożyczkodawcy. Obie spółki są podatnikami VAT. Pożyczka została oprocentowana w wysokości 12% w skali roku i na wartość odsetek pożyczkodawca wystawił fakturę VAT ze stawką zwolniona. Na fakturze jako tytuł usługi wskazał pośrednictwo finansowe (SWW 65.22.10-00.90).

Jeżeli zatem usługa udzielanej przez wnioskodawcę pożyczki w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie jest uznana za podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem lub nie mieści się w zakresie zwolnienia od tego podatku, to ww. pożyczka podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a pożyczkobiorca z tytułu otrzymanej pożyczki miał obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. W przeciwnym razie na pożyczkobiorcy nie ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umowy pożyczki.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że jeżeli ustalenia wnioskodawcy odnośnie niepodlegania przedmiotowej umowy pożyczki przepisom ustawy o podatku od towarów i usług są prawidłowe, to umowa ta podlega przepisom ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się

(w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku – Białej ul. Traugutta 2a, 43-330 Bielsko – Biała.