INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29.07.2009 r. (data wpływu 29.07.2009 r.) oraz piśmie uzupełniającym braki formalne (data nadania 20.08.2009 r., data wpływu 24.08.2009 r., na wezwanie z dnia 12.08.2009 r. Nr IPPB2/436-291/09-2/MS (data nadania 13.08.2009 r., data doręczenia 20.08.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.07.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na przestrzeni styczeń 2008 - maj 2009 rodzice Wnioskodawcy udzielili mu pożyczki w kwocie 95 000 $ (USD) w wielu ratach, gdzie ostatnia została mu przekazana 5 maja 2009 r. przez mamę i brata Wnioskodawcy. Umowa pożyczki została zawarta bezprocentowo, bezterminowo w Stanach Zjednoczonych.

Kwoty pożyczki były przekazywane gotówkowo i przywożone bezpośrednio do Polski w ratach (przez Wnioskodawcę, rodziców Wnioskodawcy, brata oraz znajomych, którym rodzice przekazali pieniądze dla Wnioskodawcy):

• 26.01.2008 r. – 20 000 $ (USD)

• 15.05.2008 r. – 10 000 $ (USD)

• 28.08.2008 r. – 20 000 $ (USD)

• 08.10.2008 r. – 10 000 $ (USD)

• 10.03.2009 r. – 10 000 $ (USD)

• 28.04.2009 r. – 5 000 $ (USD)

• 05.05.2009 r. – 20 000 $ (USD)
  
  

W dniu 12 sierpnia 2009 r. pismem Nr IPPB2/436-291/09-2/MS Wnioskodawca został wezwany do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez:

• uzupełnienie zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych poprzez wskazanie, gdzie znajdowały się środki pieniężne w dniu zawarcia umów pożyczek.
  
  

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 20.08.2009 r.

W wyznaczonym terminie przedmiotowe braki zostały uzupełnione (data wpływu 24.08.2009 r.).

Wnioskodawca uzupełnił, iż środki pieniężne w dniu zawarcia umów pożyczek znajdowały się na terenie Stanów Zjednoczonych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy dana umowa pożyczki podlega opodatkowaniu na terenie Polski jeśli została zawarta w Stanach Zjednoczonych...
2. Jeśli tak, to jakiemu...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy pożyczka, którą otrzymał nie powinna podlegać opodatkowaniu na terenie Polski, gdyż umowa została zawarta w Stanach Zjednoczonych. Ponadto jest to pierwsza linia pokrewieństwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy podatkowi temu podlegają m.in. umowy pożyczki.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy przedmiotem opodatkowania są umowy pożyczki, w których w myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek.

Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych sformułowano warunki, które muszą zostać spełnione, aby konkretna czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy podlegała temu podatkowi.

Przepis art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych określa zakres terytorialny opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych: czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

W przypadku, gdy nie są spełnione powyższe warunki czynność cywilnoprawna w ogóle nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że pożyczka podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także wówczas, gdy rzeczy znajdują się za granicą i są spełnione łącznie dwie przesłanki:

1. nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2. oraz objęta zakresem przedmiotowym ustawy czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Należy zauważyć, iż dla opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych obydwa warunki muszą być spełnione kumulatywnie. Jeżeli zostanie spełniony tylko jeden z nich, nie powstanie obowiązek podatkowy.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż w chwili zawarcia umowy pożyczki środki pieniężne znajdowały się na terytorium Stanów Zjednoczonych, pożyczkobiorca miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zaś umowa pożyczki została zawarta na terytorium Stanów Zjednoczonych. A zatem, powyższa czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując stwierdza się, iż zawarcie przez pożyczkobiorcę umowy pożyczki poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przy założeniu, że pieniądze będące przedmiotem tej umowy w chwili jej zawarcia znajdowały się za granicami Polski, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.