INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 09 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości rozliczenia straty, poniesionej na działalności związanej z gospodarką zasobami mieszkaniowymi – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości rozliczenia straty, poniesionej na działalności związanej z gospodarką zasobami mieszkaniowymi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka działa jako towarzystwo budownictwa społecznego. Zakres działalności Wnioskodawcy nie wykracza poza określone w art. 27 ustawy z dnia 26.10.1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070 z późn. zm.) dopuszczalne przedmioty działania towarzystwa.

W szczególności, Spółka prowadzi działalność w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi (eksploatacja na zasadach najmu lokali mieszkalnych), wynajmowania lokali użytkowych, zarządzania nieruchomościami na zlecenie, działalności developerskiej.

Działalność polegająca na gospodarowaniu zasobami mieszkaniowymi generuje straty, tzn. koszty przewyższają przychody. Na działalności pozostałej, tzn. niezwiązanej z gospodarką zasobami mieszkaniowymi Spółka osiąga zysk.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nie podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych strata poniesiona w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w szczególności na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), a tym samym czy dopuszczalne jest pomniejszenie dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi o powstałą stratę na działalności w zakresie gospodarki mieszkaniowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, strata poniesiona w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi nie podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych w szczególności na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Dopuszczalne jest tym samym, pomniejszenie dochodu uzyskanego z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi o powstałą stratę na działalności w zakresie gospodarki mieszkaniowej.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. ustawy, dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami. Ten sam artykuł definiuje także stratę, jako różnicę między kosztami uzyskania przychodów a sumą przychodów.

Art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwalnia od podatku dochody m.in. towarzystw budownictwa społecznego uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów. Przepis ten nie zwalnia od opodatkowania straty.

Gdyby założyć, że strata poniesiona na gospodarce zasobami mieszkaniowymi podlega zwolnieniu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 powyższej ustawy, Spółka nie mogłaby tej straty dodać do dochodów z innej działalności, które zwolnieniu nie podlegają – tym samym zmniejszyć podstawy opodatkowania i samego podatku dochodowego.

Powstałaby sytuacja, że ww. zwolnienie od podatku, byłoby mniej korzystne niż gdyby go w ogóle nie było, tzn. podatek płacony przy powyższym założeniu byłby wyższy niż w przypadku, gdyby ustawodawca takiego zwolnienia nie wprowadził. Biorąc pod uwagę interpretację celowościową art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca wprowadzając zwolnienie od podatku dochodów uzyskanych z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i przeznaczonych na cele związane z utrzymaniem tych zasobów chciał w ten sposób zmniejszyć obciążenia fiskalne dla określonej grupy podmiotów.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie dotyczące stanu faktycznego. Wniosek Spółki w zakresie pytania dotyczącego opisu zdarzenia przyszłego został rozpatrzony odrębną interpretacją w dniu 02 września 2009 r. nr ILPB3/423-435/09-3/JG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady działania towarzystw budownictwa społecznego określone zostały w rozdziale 4 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1070 ze zm.).

Z treści art. 27 ust. 1 cytowanej ustawy wynika, iż przedmiotem działania towarzystwa jest budowanie domów mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu.

Towarzystwo może również:

1. nabywać budynki mieszkalne,
2. przeprowadzać remonty i modernizację obiektów przeznaczonych na zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych na zasadach najmu,
3. wynajmować lokale użytkowe znajdujące się w budynkach towarzystwa,
4. sprawować na podstawie umów zlecenia zarząd budynkami mieszkalnymi i niemieszkalnymi niestanowiącymi jego własności, z tym że powierzchnia zarządzanych budynków niemieszkalnych nie może być większa niż powierzchnia zarządzanych budynków mieszkalnych,
5. prowadzić inną działalność związaną z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą (art. 27 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a ust. 1 (…).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ww. ustawy, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania tych przychodów (…).

Ponadto z art. 7 ust. 4 powyższej ustawy wynika, że przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3 (…).

Z kolei art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wskazuje, że wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści cytowanego wyżej artykułu, aby dochód podmiotów, o których mowa w tym przepisie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:

• dochód ten winien być uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
• dochód ten musi być przeznaczony na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Powyższe oznacza, iż nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Zarówno przychody jak i koszty ich uzyskania niezależnie od tego, jakich źródeł dotyczą są przychodami i kosztami podatkowymi, gdyż ewentualny dochód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi podlega zwolnieniu tylko w przypadku, gdy zostanie przeznaczony na cele związane z utrzymaniem tych zasobów.

W przypadku, gdy dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi nie powstanie lub nie zostanie spełniony warunek przekazania go na utrzymanie tych zasobów, to zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, opodatkowaniu podlegać będzie cała nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania.

Odnosząc powyższe, do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, stwierdzić należy, że podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych są zobowiązani do wykazania wszelkich przychodów oraz kosztów ich uzyskania z całokształtu działalności. Jeżeli na działalności, z której dochody są wolne od podatku, zostanie poniesiona strata to stosownie do art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 oraz ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy zastosować zasadę, że przy ustalaniu dochodu (straty) nie uwzględnia się przychodów oraz kosztów uzyskania tych przychodów, ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku.

Zatem, jeśli Wnioskodawca uzyskuje przychody podlegające opodatkowaniu oraz przychody zwolnione od podatku, stratą do odliczenia w latach następnych może być jedynie strata poniesiona z tej części działalności, która podlega opodatkowaniu. Natomiast strata poniesiona na działalności zwolnionej jest stratą w znaczeniu ekonomicznym, a nie stratą w rozumieniu prawa podatkowego.

Reasumując, w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poniesiona strata na działalności z gospodarki zasobami mieszkaniowymi nie może obniżać lub eliminować dochodów z działalności opodatkowanej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno