Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-223/09/MZ
z 12 listopada 2009 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBII/1/436-223/09/MZ
Data
2009.11.12
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek od czynności cywilnoprawnych --> Przedmiot opodatkowania --> Czynności podlegające opodatkowaniu
Słowa kluczowe
podatek od czynności cywilnoprawnych
przeniesienie prawa własności
umowa
Istota interpretacji
Czy w świetle dyspozycji art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynność przeniesienia własności udziałów w spółce kapitałowej w celu zwolnienia się z zobowiązania do spłaty pożyczki wraz z oprocentowaniem podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?
Wniosek ORD-IN 2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 18 sierpnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie m.in. skutków podatkowych umowy przeniesienia własności udziałów w spółce, zawartej w celu zwolnienia się ze zobowiązania do spłaty pożyczki - jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 18 sierpnia 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie m.in. skutków podatkowych umowy przeniesienia własności udziałów w spółce, zawartej w celu zwolnienia się ze zobowiązania do spłaty pożyczki. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe: Wnioskodawca (spółka z o.o.) w dniu 29 lipca 2009r. jako pożyczkodawca zawarł z dwoma osobami fizycznymi umowę pożyczki pieniężnej w kwocie 5.555.000,00 zł. Zgodnie z treścią umowy pożyczkobiorca zobowiązany jest do zwrotu całości pożyczki wraz z należnym oprocentowaniem w terminie do 01 grudnia 2009r. W celu zabezpieczenia zwrotu pożyczki strony zawrą, po uzyskaniu wymaganej zgody Zgromadzenia Wspólników, umowę ustanowienia zastawu rejestrowego na stanowiących własność pożyczkobiorcy 1530 udziałach w Spółce z o.o. X. Niniejsza umowa będzie przewidywała możliwość zaspokojenia się przez wnioskodawcę poprzez przejęcie na własność przedmiotu zastawu. W przypadku braku zwrotu przez pożyczkobiorcę pożyczki w terminie określonym w umowie pożyczki wnioskodawca zamierza:
W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie: Czy w świetle dyspozycji art. 1 ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2007r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) ewentualna czynność przeniesienia własności na rzecz wnioskodawcy udziałów w Spółce z o.o. X. w celu zwolnienia się z zobowiązania do spłaty pożyczki wraz z oprocentowaniem podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a jeśli tak, to w jakiej wysokości... Zdaniem wnioskodawcy, zasadą w prawie zobowiązań jest, że dłużnik (pożyczkobiorca) winien wykonać zobowiązanie poprzez spełnienie świadczenia zgodnie z treścią zobowiązania, to jest poprzez zwrot pożyczki wraz z ewentualnymi odsetkami, zaś wierzyciel nie jest zobowiązany do przyjęcia innego świadczenia. Dopuszczalna jest jednakże zgodnie z art. 453 Kodeksu cywilnego zmiana przedmiotu świadczenia, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się ze zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie (datio in solutum). W takim wypadku zobowiązanie pierwotne wygasa. Ustawodawca, uwzględniając obowiązującą zasadę swobody umów, dopuścił możliwość świadczenia w miejsce wypełnienia, prowadzącego do wygaśnięcia zobowiązania z zaspokojeniem wierzyciela. W opinii wnioskodawcy, wygaśnięcie zobowiązania ma miejsce wówczas, gdy między stronami zawarta zostaje odpłatna umowa rozporządzająca, na mocy której dłużnik spełnia świadczenie inne niż określone treścią zobowiązania, byleby jego spełnienie nastąpiło w chwili zawarcia umowy, zaś wierzyciel przyjął to świadczenie. Konsekwencją świadczenia w miejsce wypełnienia zobowiązania jest wygaśnięcie tego zobowiązania, jednak konieczne jest uprzednie realne spełnienie wtórnego świadczenia. Wobec powyższego, w szczególności mając na względzie, że katalog czynności cywilnoprawnych, ujęty w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter zamknięty, a czynność przeniesienia własności udziałów innej spółki w celu zwolnienia się ze zobowiązania do spłaty pożyczki wraz z oprocentowaniem (datio in solutum) nie została w nim wymieniona w sposób wyraźny oznacza, że zawarcie przedmiotowej umowy pomiędzy wnioskodawcą a pożyczkobiorcą nie będzie rodziło obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych. Uzasadniając swoje stanowisko, wnioskodawca wskazał, iż w przypadku datio in solutum istnieje jednolita praktyka organów podatkowych, które traktują tę instytucję jako niepodlegąjącą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i powołał się na:
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź wyłącznie na pytanie drugie wniosku. W pozostałym zakresie objętym wnioskiem organ podatkowy rozstrzygnął w odrębnej interpretacji. Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 68, poz. 450 ze zm.), zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy). Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym. Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu nawet, gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone. Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że wnioskodawca działając jako pożyczkodawca zawarł umowę pożyczki pieniężnej. W celu zabezpieczenia zwrotu pożyczki wnioskodawca zamierza również zawrzeć z pożyczkobiorcą umowę opartą na cywilnoprawnej konstrukcji świadczenia w miejsce wykonania (datio in solutum). Na mocy tej umowy pożyczkobiorca zamiast zwrotu kwoty pożyczki wraz z należnym oprocentowaniem przeniósłby na wnioskodawcę własność udziałów w spółce kapitałowej. W wyniku zawarcia przedmiotowej umowy zobowiązanie pożyczkobiorcy wobec wnioskodawcy do zwrotu pożyczki wraz z odsetkami wygaśnie. W związku z powyższym, wyjaśnia się, że planowana przez wnioskodawcę umowa przeniesienia własności, mająca być zawarta w formie datio in solutum (świadczenie zamiast wykonania), jest formą umowy uregulowaną w art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Celem datio in solutum jest zatem wygaśnięcie istniejących pomiędzy stronami zobowiązań poprzez spełnienie przez dłużnika świadczenia innego niż określone w treści pierwotnej umowy. Zobowiązanie wówczas wygasa tak, jakby wygasło przez zwykłe wykonanie (np. przez zapłatę uzgodnionej pierwotnie kwoty), przy czym konieczną przesłanką wygaśnięcia zobowiązania - poza umową stron - jest rzeczywiste dokonanie świadczenia przez dłużnika. Jak już wspomniano powyżej, katalog czynności cywilnoprawnych, ujęty w art. 1 ust 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter zamknięty. Zatem czynności cywilnoprawne, które nie zostały w nim wymienione w sposób wyraźny, nie podlegają opodatkowaniu omawianym podatkiem. Wobec powyższego, wyjaśnia się, że umowa przeniesienia na wnioskodawcę własności udziałów w spółce kapitałowej, w celu zwolnienia się dłużnika wnioskodawcy ze zobowiązania do spłaty pożyczki wraz z oprocentowaniem, jako nie wymieniona w art. 1 ust. 1 ww. ustawy, nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. Wobec tego, stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe. W odniesieniu do powołanych przez wnioskodawcę interpretacji i decyzji organów podatkowych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.