INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 27 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości powstania przychodu w związku ze zwrotem całości lub części wkładu wniesionego do spółki komandytowej, w sytuacji gdy wartość zwróconego wkładu nie przekroczy jego wartości z dnia wniesienia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości powstania przychodu w związku ze zwrotem całości lub części wkładu wniesionego do spółki komandytowej, w sytuacji gdy wartość zwróconego wkładu nie przekroczy jego wartości z dnia wniesienia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka działa w branży deweloperskiej i prowadzi liczne projekty inwestycyjne. W związku z prowadzoną działalnością rozważa przystąpienie do spółki komandytowej (dalej: „Spółka komandytowa”). Jako wkład Spółka wniesie budynki i/lub lokale mieszkalne (dalej: „Nieruchomości"). W przyszłości rozważane jest wycofanie wkładu ze Spółki komandytowej w całości lub w części.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zwrot przez Spółkę komandytową całości lub części wkładu wniesionego przez Spółkę spowoduje powstanie przychodu po stronie Spółki, w sytuacji gdy wartość zwróconego wkładu nie przekroczy jego wartości z dnia wniesienia...

Zdaniem Spółki, zwrot wkładu wniesionego do Spółki komandytowej nie będzie stanowił przychodu Spółki do wysokości wniesionego wkładu określonego w umowie Spółki komandytowej, niezależnie czy zwrot dokonany będzie w całości, czy w części.

W myśl art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej: „KSH"), spółka komandytowa jest zaliczana do spółek osobowych. Zgodnie z art. 8 § KSH, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Ma zatem zdolność do czynności prawnej, ale nie posiada osobowości prawnej. Spółki takie nie są podatnikami podatku dochodowego - podatnikami z tytułu dochodów wypracowanych przez takie spółki są natomiast ich wspólnicy, proporcjonalnie do posiadanego udziału.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54. poz. 654; dalej: „Ustawa CIT"), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału.

Z kolei na podstawie art. 5 ust. 2 Ustawy CIT zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Z powyższej regulacji wynika, że przychód wspólnika z udziału w spółce osobowej, jak i koszty uzyskania tego przychodu ustala się na podstawie posiadanego przezeń udziału. Ustawy CIT w żadnym z pozostałych artykułów nie odnosi się do zasad opodatkowania wspólników spółki osobowej, w tym w szczególności do wycofywania wkładów.

Zdaniem Spółki, w odniesieniu do wycofania wkładów ze Spółki komandytowej pośrednie zastosowanie powinien mieć art. 12 ust. 4 pkt 6a Ustawy CIT. Zgodnie z nim do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Dokonanie wkładu do spółki osobowej nie stanowi kosztu podatkowego wnoszącego wkład. W efekcie, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a Ustawy CIT jego zwrot również nie powinien stanowić przychodu podatkowego.

Do podobnego wniosku prowadzi wykładnia systemowa, zgodnie z którą pośrednie zastosowanie mógłby znaleźć art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80 poz. 350 z późn. zm.; dalej: „Ustawa PIT"). Zgodnie z nim nie stanowią przychodu przychody otrzymane w związku ze zwrotem wkładów w spółce osobowej, do wysokości wniesionych wkładów. W efekcie, nie podlegałby opodatkowaniu zwrot wkładów do spółki osobowej do wysokości w jakiej wkłady te zostały określone w umowie spółki osobowej.

Do podobnego wniosku prowadzi również koncepcja transparentności podatkowej spółek osobowych. Transakcje pomiędzy spółką osobową, a jej wspólnikiem traktowane do pewnego stopnia na gruncie podatku dochodowego jak transakcje dokonywane „w obrębie" jednego podatnika podatku dochodowego. W konsekwencji, w przypadku likwidacji takich spółek nie znajdą zastosowania przepisy Ustawy CIT dotyczące podatku z tytułu likwidacji spółek kapitałowych (art. 10 ust. 1 pkt 1 i 3 Ustawy CIT).

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej regulacje prawa podatkowego i prawa handlowego, w ocenie Spółki, wypłacona jej, a ustalona w procesie likwidacji Spółki komandytowej kwota pieniężna nie będzie stanowiła jej przychodu do wysokości odpowiadającej wartości wkładu określonego w umowie spółki. Jedynie nadwyżkę przekraczającą wartość wkładu, Spółka powinna zaliczyć do przychodów podatkowych (ale tylko w przypadku, gdy środki te nie zostały jeszcze przez nią uprzednio opodatkowane na podstawie art. 5 ustawy o pdop).

Spółka pragnie zwrócić uwagę na fakt, że podobne stanowisko było już wyrażane w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego.

Dla przykładu można wskazać:

• interpretację indywidualną prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 24 lutego 2009r,
• interpretację indywidualną prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 26 listopada 2008r.,
• interpretację indywidualną prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 30 października 2008r.
  
  

Podsumowując, zdaniem Spółki zwrot wkładu stanowić będzie przychód dla Spółki w kwocie przekraczającej wartość wniesionego wkładu niepieniężnego określonego w umowie Spółki komandytowej. Zatem w przypadku otrzymania przez Spółkę zwrotu w wysokości nie przekraczającej wartości wkładu, zwrot taki nie będzie opodatkowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.