INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 02 lipca 2009 r. (data wpływu 10 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania darowizny na rzecz klubu sportowego – jest prawidłowe .

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania darowizny na rzecz klubu sportowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. w 2008 roku przekazała na rzecz LKS „X” z siedzibą w M. – zwanym w dalszej części zapytania „Klubem Sportowym”, darowiznę w formie pieniężnej za pośrednictwem rachunku bankowego w wysokości 31.450 złotych (słownie: trzydzieścijedentysięcyczterystapięćdziesiątzłotych).

Klub Sportowy został wpisany do ewidencji klubów sportowych, prowadzonej przez Starostę (…) pod numerem ewidencyjnym (…) w dniu 19 kwietnia 2004 roku.

Zgodnie ze statutem Klubu Skarbowego cel Klubu Sportowego stanowi:

1. propagowanie piłki nożnej i siatkowej,
2. wspieranie rozwoju fizycznego dzieci i młodzieży oraz osób dorosłych,
3. prowadzenie działań promujących zdrowie i zdrowy tryb życia.

Klub realizuje swoje cele poprzez:

1. uczestnictwo w rozgrywkach ligowych piłki nożnej i siatkowej,
2. działalność propagującą szeroko rozumiany rozwój fizyczny dzieci i młodzieży oraz osób dorosłych,
3. organizowanie i wspieranie organizacji imprez sportowych, w szczególności meczów piłki nożnej i siatkowej,
4. współpracę i wymianę informacji i doświadczeń z podmiotami o podobnym celu działania,
5. współpracę i wzajemną pomoc członków Stowarzyszenia,
6. prowadzenie działalności integrującej członków Stowarzyszenia.

Klub Sportowy nie prowadzi działalności gospodarczej.

Kwota przekazanych darowizn na rzecz Klubu Sportowego nie przekracza kwoty 10% dochodu podatkowego Podatnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy darowizny przekazane w formie pieniężnej za pomocą rachunku bankowego na rzecz opisanego Klubu Sportowego podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 z późn. zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, darowizny przekazane w formie pieniężnej za pomocą rachunku bankowego na rzecz opisanego Klubu Sportowego podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 z późn. zm.).

W ocenie Podatnika, Klub Sportowy w sposób bezsprzeczny prowadzi działalność określoną w art. 4 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2003 r. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.), to jest działalność w zakresie upowszechniania kultury fizycznej i sportu.

W ocenie Podatnika, na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, że działalność ta znajduje potwierdzenie w opracowanych dyrektywach Unii Europejskiej w zakresie strategii rozwoju działalności pożytku publicznego, bowiem działalność Klubu prowadzona jest na obszarze wiejskim oraz w znaczący sposób nastawiona jest na upowszechnianie sportu na rzecz dzieci i młodzieży.

W ocenie Podatnika, Klub Sportowy stypizowany został w katalogu określonym w art. 3 ust. 2 i ust. 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o którym mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele – łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1.

Pod pojęciem darowizny należy, zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), rozumieć umowę, mocą której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Zatem umowa darowizny ma charakter umowy zobowiązującej (konsensualnej) – do zawarcia umowy dochodzi z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia woli – i jednostronnej, jako nie przynoszącej darczyńcy żadnej opłaty. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Nie stanowią natomiast darowizny bezpłatne przysporzenia w wypadkach, gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami Kodeksu Cywilnego np.: użyczenie, nieodpłatne zniesienie współwłasności, nieodpłatne zlecenie, nieodpłatne przechowanie. W tych bowiem sprawach nawiązuje się miedzy stronami stosunek trwały, co nie jest właściwe umowie darowizny (art. 889 Kodeksu cywilnego).

Z przytoczonego przepisu art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż aby można było dokonać odliczenia od dochodu darowizny, musi ona spełniać następujące warunki:

• być przekazana na cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie,
• obdarowanym musi być organizacja określona w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy lub równoważna organizacja, określona w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadząca działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych.

Powyższe oznacza jednak, iż skorzystanie z możliwości odliczenia przekazanych darowizn od dochodu nie jest uzależnione od posiadania przez obdarowanego statusu organizacji pożytku publicznego.

Art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2003 r. Nr 96, poz. 873 ze zm.), definiuje działalność pożytku publicznego jako działalność społecznie użyteczną, prowadzoną przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie.

Do celów wymienionych w art. 4 ust. 1 tej ustawy, na które mogą być przekazane darowizny należą m.in.:

• pomoc społeczna,
• działalność charytatywna,
• ochrona i promocja zdrowia,
• działania na rzecz mniejszości narodowych,
• nauka, edukacja, oświata i wychowanie,
• kultura, sztuka, ochrona dóbr kultury i tradycji,
• upowszechnianie kultury fizycznej i sportu,
• promocja i organizacja wolontariatu.

Beneficjentami przekazywanych darowizn mogą być natomiast prowadzące działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych:

• organizacje pozarządowe (tj. osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, nienależące do sektora finansów publicznych i niedziałające w celu osiągnięcia zysku),
• kościelne osoby prawne i kościelne jednostki organizacyjne,
• stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego (art. 3 ust. 2 i ust. 3 ww. ustawy).

Podkreślenia wymaga także fakt, iż w myśl art. 18 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 1 i 7 nie może przekroczyć 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo art. 7a ust. 1, z tym, że odliczeniom nie podlegają darowizny na rzecz:

1. osób fizycznych,
2. osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.

W myśl art. 18 ust. 1c ww. ustawy, odliczenie darowizn, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 7 oraz wynikające odrębnych ustaw, stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna – dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzić należy, iż darowizna przekazana przez Wnioskodawcę na rzecz klubu sportowego spełnia warunki wynikające z art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w związku z tym, podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.