INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2009r. (data wpływu do tut. BKIP 28 grudnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do przychodów odszkodowania od firmy ubezpieczeniowej z tytułu nieotrzymanych od kontrahenta należności /pytanie oznaczone we wniosku nr 1/ - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2009r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do przychodów odszkodowania od firmy ubezpieczeniowej z tytułu nieotrzymanych od kontrahenta należności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zawarła z towarzystwem ubezpieczeniowym (Ubezpieczycielem) umowę ubezpieczenia własnych należności z tytułu sprzedaży towarów i usług. W umowie tej Ubezpieczyciel zobowiązuje się do wypłaty Spółce odszkodowania, jeżeli Spółka nie otrzyma płatności z tytułu sprzedaży towarów lub usług w wyniku prawnie potwierdzonej bądź faktycznej niewypłacalności klienta.

Wypłatę odszkodowania w przypadku stwierdzenia niewypłacalności klienta poprzedza złożenie przez Spółkę określonego w umowie ubezpieczenia wniosku o odszkodowanie razem ze stosownymi dokumentami oraz wydanie przez ubezpieczeczyciela decyzji o przyznaniu odszkodowania.

Na mocy umowy ubezpieczenia oraz przepisów Kodeksu cywilnego, z chwilą zapłaty odszkodowania, wszystkie prawa Spółki do danej wierzytelności (do wysokości wypłaconego odszkodowania), z mocy prawa przechodzą na Ubezpieczyciela. Na żądanie Ubezpieczyciela, Spółka jest zobowiązana do podjęcia wszelkich działań faktycznych i czynności prawnych koniecznych do przeniesienia tych praw.

Należy nadmienić, że umowa ubezpieczenia należności od kontrahentów, zawarta przez Spółkę z towarzystwem ubezpieczeniowym jest umową zupełnie odrębną od umów sprzedaży zawieranych z kontrahentami. Kontrahenci Spółki nie są w żadnym przypadku stronami tej umowy ubezpieczenia.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy otrzymane przez Spółkę odszkodowanie stanowi przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych i w jakiej dacie... /pytanie oznaczone we wniosku nr 1/

Stanowisko Spółki.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ustępów 3 i 4 oraz art. 14 ustawy są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym różnice kursowe.

Zgodnie z tym przepisem, otrzymane odszkodowanie, zdaniem Spółki, należy zaliczyć do przychodów podlegających opodatkowaniu, w dacie jego wpływu na jej rachunek bankowy.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm. określana dalej: updop), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 3 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zawarła umowę ubezpieczenia własnych należności z tytułu sprzedaży towarów i usług, w której Ubezpieczyciel zobowiązuje się do wypłaty Spółce odszkodowania, jeżeli Spółka nie otrzyma płatności z tytułu sprzedaży towarów lub usług w wyniku prawnie potwierdzonej bądź faktycznej niewypłacalności klienta.

Zgodnie z art. 828 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), jeżeli nie umówiono się inaczej, z dniem zapłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela roszczenie ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę przechodzi z mocy prawa na ubezpieczyciela do wysokości zapłaconego odszkodowania (…). Oznacza to, iż w momencie wypłaty przez ubezpieczyciela odszkodowania pokrywającego wierzytelność, należności objęte tym odszkodowaniem wygasną.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, iż wypłata odszkodowania przez ubezpieczyciela w celu zaspokojenia wierzytelności Spółki powinna być potraktowana jako zapłata należności. Innymi słowy, moment uzyskania odszkodowania przez Spółkę wpłynie jedynie na datę uznania należności za zapłaconą w wysokości uzyskanego odszkodowania. Nie można zgodzić się ze stanowiskiem podatnika, iż otrzymanie odszkodowania z powyższego tytułu spowoduje powstanie przychodu stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, bowiem późniejsza zapłata należności przez ubezpieczyciela na rzecz Spółki, która została już wcześniej zaliczona do przychodów podatkowych, nie może skutkować ponownym rozpoznaniem przychodu z tego tytułu. Jeżeli Spółka kwotę należności wynikającą z danej transakcji zaliczyła do przychodów należnych w momencie wystawienia faktury, uregulowanie tej należności przez ubezpieczyciela zgodnie z warunkami umowy, nie spowoduje obowiązku wykazania otrzymanego z tego tytułu odszkodowania jako przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Spółki jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 oraz wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.