INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.)

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2009r. (data wpływu 27 lipca 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 września 2009r. (data wpływu 9 września 2009r.) i z dnia 8 października 2009r. (data wpływu 12 października 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie:

• stawki podatku VAT i wystawienia faktury przez podwykonawcę za wykonaną usługę przewozu kabotażowego na terenie Niemiec – jest nieprawidłowe
• braku obowiązku wykazania w fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę stawki podatku VAT oraz braku istnienia ograniczeń w ilości wykonanych przewozów kabotażowych wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2009r. wpłynął do tut. organu wniosek, uzupełniony pismem z dnia 7 września 2009r. i 8 października 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie:

• stawki podatku VAT i wystawienia faktury przez podwykonawcę za wykonaną usługę przewozu kabotażowego na terenie Niemiec,
• braku obowiązku wykazania w fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę stawki podatku VAT oraz braku istnienia ograniczeń w ilości wykonanych przewozów kabotażowych wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług.
  
  

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest firmą zajmującą się pośrednictwem w organizacji transportu. Zadanie Wnioskodawcy polega na przyjęciu zlecenia transportowego od klienta i przekazaniu go do realizacji podmiotowi podwykonawczemu (w tym przypadku firmie transportowej). Wnioskodawca zwraca się z prośbą o udzielenie pisemnej informacji na temat sposobu opodatkowania drogowych przewozów kabotażowych w szczególności naliczania podatku od towarów i usług oraz miejsca opodatkowania.

Wnioskodawca planuje podpisanie kontraktu na regularne przewozy z miejscowości F. w Niemczech do miejscowości H. w Niemczech. Transporty te Wnioskodawca będzie zlecał polskiemu podwykonawcy.Wnioskodawca prosi o informację w jaki sposób powinien fakturować niemieckiego zleceniodawcę i w jaki sposób powinien go fakturować polski podwykonawca (z jaką stawką VAT). Czy jest możliwe przeniesienie obowiązku podatkowego na zleceniodawcę, a jeśli tak, to na podstawie jakiego przepisu i jakiej adnotacji umieszczonej na fakturach (czy według przepisów niemieckich, tj. z powołaniem na par. 13b UstG, tj. z przeniesieniem obowiązku podatkowego na nabywcę usługi).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy podwykonawca (podmiot krajowy, wykonujący na zlecenie Wnioskodawcy usługę przewozu kabotażowego) powinien wystawiać dla Wnioskodawcy faktury z zastosowaniem stawki 22%...
2. Czy istnieją ograniczenia w ilości wykonywanych miesięcznie przewozów kabotażowych wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług...
3. Czy możliwe jest przeniesienie obowiązku podatkowego na zleceniodawcę, a jeśli tak, to na podstawie jakiego przepisu i jakiej adnotacji umieszczonej na fakturach (tj. według przepisów niemieckich z powołaniem na par. 13b UstG, tj. z przeniesieniem obowiązku podatkowego na nabywcę usługi) oraz czy przeniesienie obowiązku podatkowego jest zgodne z ustawą o podatku od towarów i usług...
4. Jaką stawkę podatku VAT należy przyjąć w wykonywaniu przewozów kabotażowych na terenie Niemiec, gdy zleceniodawcą i płatnikiem jest podmiot niemiecki...
5. Czy w przypadku wykonywania przewozów kabotażowych na terenie Niemiec jest konieczne zarejestrowanie firmy Wnioskodawcy i podwykonawcy jako płatnika niemieckiego podatku VAT...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku przewozów kabotażowych na terenie Niemiec, gdy zleceniodawcą i płatnikiem jest podmiot niemiecki Wnioskodawca powinien przenosić obowiązek podatkowy na zleceniodawcę stosując stawkę VAT „NP” i umieszczając na fakturach za przewóz kabotażowy zapis dotyczący przeniesienia obowiązku podatkowego na nabywcę usługi z powołaniem się na niemiecki zapis w ustawie par. 13 UstG. Podwykonawca Wnioskodawcy (podmiot krajowy, wykonujący zlecenie Wnioskodawcy usługę przewozu kabotażowego) powinien wystawić dla Wnioskodawcy faktury z zastosowaniem stawki VAT 22%.

Pismem z dnia 8 października 2009r. Wnioskodawca uzupełnił własne stanowisko w sprawie w następujący sposób:

Zdaniem Wnioskodawcy nie istnieją ograniczenia w ilości wykonywanych miesięcznie przewozów kabotażowych, które wynikałyby bezpośrednio z ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

• za nieprawidłowe, w części dotyczącej stawki podatku VAT i wystawienia faktury przez podwykonawcę za wykonaną usługę przewozu kabotażowego na terenie Niemiec,
• za prawidłowe, w części dotyczącej braku obowiązku wykazania w fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę stawki podatku VAT oraz braku istnienia ograniczeń w ilości wykonanych przewozów kabotażowych wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się organizacją transportu w ten sposób, iż przyjmuje zlecenie transportowe od klienta i przekazuje je do realizacji podwykonawcy – firmie transportowej. Wnioskodawca planuje podpisanie kontraktu na wykonywanie regularnych przewozów na terytorium Niemiec, tj. z miejscowości F. do miejscowości H., które zlecać będzie do wykonania polskiemu podwykonawcy. W przedstawionym wyżej zdarzeniu przyszłym mamy do czynienia z tzw. odsprzedażą usług.

Kwestię odsprzedaży nabytych usług przewiduje art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.) zgodnie z którym w przypadku gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, ze podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Z regulacji tej wynika, że można wyróżnić nie tylko usługi wykonywane faktycznie, bezpośrednio, ale też usługi świadczone pośrednio, czyli że dana czynność może zostać zakwalifikowana jako świadczenie usług, nawet jeśli nie była świadczona przez usługodawcę faktycznego.

Oznacza to, że transakcje polegające na „odsprzedaży” w imieniu własnym usług wykonywanych przez podmiot trzeci podlegają opodatkowaniu tak samo jak usługi świadczone przez podatnika. Przyjmuje się wówczas, że każdy z tych podmiotów, tj. Wnioskodawca i podwykonawca, dokonał świadczenia usługi.

Powyższa zasada znajduje potwierdzenie w art. 30 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w myśl którego w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, postawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Mając powyższe na uwadze zauważyć należy, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zarówno Wnioskodawca jak i podwykonawca, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług są traktowani analogicznie tj. jako podmioty świadczące usługę transportową. W związku z powyższym zarówno do Wnioskodawcy jak i podwykonawcy będą miały zastosowanie poniższe przepisy dotyczące miejsca świadczenia i fakturowania usług transportu wykonywanych na terytorium Niemiec.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Odstępstwo od tej zasady przewidziane zostało między innymi w art. 27 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, w przypadku świadczenia usług transportowych - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, zwanego dalej "wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów", miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3.

W świetle powyższego transport na trasie Niemcy – Niemcy nie stanowi wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów, o której mowa w art. 28 ust. 1 i nie podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ponieważ na podstawie art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT usługa ta podlega opodatkowaniu na terytorium Niemiec według obowiązujących w tym państwie przepisów.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212 poz. 1337) faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Zgodnie z § 25 ust. 1 ww. rozporządzenia przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

W myśl § 25 ust. 2 ww. rozporządzenia faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4 – zgodnie z § 25 ust. 3 cyt. rozporządzenia.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w sytuacji gdy ani podwykonawca ani Wnioskodawca nie są zarejestrowani, dla celów podatku od wartości dodanej, na terytorium państwa członkowskiego które jest miejscem świadczenia usługi transportu obaj winni wystawić fakturę zgodnie z ww. przepisami, przy czym na tej fakturze nie wykazuje się stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Reasumując:

• usługi transportu towarów wykonywane wyłącznie na terytorium jednego kraju członkowskiego będą opodatkowane w tym kraju na podstawie tam obowiązujących przepisów. W tej sytuacji nie występuje tzw. przeniesienie obowiązku rozliczenia podatku VAT na zleceniodawcę jak w przypadku określonym w art. 28 ust. 3 ustawy o VAT, bowiem świadczona usługa nie jest wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów. Zarówno usługa transportu na terytorium Niemiec zafakturowana przez Wnioskodawcę, jak i przez podwykonawcę podlega opodatkowaniu na terytorium Niemiec według przepisów obowiązujących w tym państwie. Zatem to przepisy niemieckie będą decydowały o ewentualnej możliwości rozliczenia przez zleceniodawcę podatku od świadczonych przez Wnioskodawcę usług transportowych czy też zastosowaniu odpowiedniej stawki podatku, jak również konieczności rejestracji firmy Wnioskodawcy i podwykonawcy jako płatnika niemieckiego podatku VAT.
• w sytuacji gdy Wnioskodawca i podwykonawca nie są zarejestrowani dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec, ww. usługa winna być udokumentowana fakturą VAT bez wykazania stawki i kwoty podatku dla tejże usługi oraz kwoty należności wraz z podatkiem.
  
  

Jednocześnie tut. organ wyjaśnia, iż ustawa z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług nie zawiera żadnych ograniczeń co do ilości wykonywanych miesięcznie przewozów kabotażowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać:

• za nieprawidłowe w części dotyczącej stawki podatku VAT i wystawienia faktury przez podwykonawcę za wykonaną usługę przewozu kabotażowego na terenie Niemiec,
• za prawidłowe w części dotyczącej braku obowiązku wykazania w fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę stawki podatku VAT oraz braku istnienia ograniczeń w ilości wykonanych przewozów kabotażowych wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.