INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 08 lipca 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 13 lipca 2009r.), uzupełnionym w dniu 04 i 07 września 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie m.in. obowiązku sporządzenia informacji o dochodach PIT-11 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie m.in. obowiązku sporządzenia informacji o dochodach PIT-11.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 18 sierpnia 2009r. Znak: IBPBI/1/415-509/09/AB, IBPBII/1/415-534/09/HK, IBPP3/443-525/09/KO wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 04 i 07 września 2009r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca był wspólnikiem Spółki jawnej. Wspólnikami Spółki były dwie osoby fizyczne (Wspólnik A i Wspólnik B). Spółka zajmowała się działalnością handlową oraz budowlano-instalacyjną. Działalność budowlano-instalacyjna wykonywana była przez podwykonawców Spółki. Spółka prowadziła pełną księgowość, a wspólnicy byli opodatkowani podatkiem liniowym. Spółka była czynnym podatnikiem VAT. W czerwcu 2006 roku Wspólnik A wypowiedział umowę spółki, skutkiem czego przeszła ona w stan likwidacji. Otwarcie likwidacji zostało zgłoszone do Krajowego Rejestru Sądowego, a Spółka działała dalej pod dotychczasową firmą z dodatkiem „w likwidacji”. Po otwarciu likwidacji Wspólnik A wniósł pozew o przyznanie mu prawa do przejęcia majątku Spółki z obowiązkiem rozliczenia się z występującym wspólnikiem, opierając swoje powództwo na art. 66 Kodeksu spółek handlowych. Ponadto także wnioskodawca (Wspólnik B) wystąpił z identycznym powództwem kierując je przeciw Wspólnikowi A. W wyniku przeprowadzonego postępowania sądowego, wyrokiem Sądu Okręgowego, utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego, prawo do przejęcia majątku Spółki w likwidacji zostało przyznane wnioskodawcy, przy czym wnioskodawca został zobowiązany do rozliczenia się z występującym wspólnikiem. Wyrok ten stał się prawomocny i wykonalny w dniu 13 maja 2009 roku.

Po tym dniu wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą (dokonał stosownych zgłoszeń do ewidencji działalności gospodarczej, urzędu statystycznego oraz złożył zgłoszenie aktualizacyjne NIP) i rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej w oparciu o przejęty majątek Spółki. Drugi ze wspólników dalej osiąga dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Majątek Spółki na dzień uprawomocnienia się wyroku o przyznaniu prawa do jego przejęcia obejmował m.in. trzy samochody osobowe przeznaczone do działalności gospodarczej, wózek widłowy wykorzystywany przy załadunku i rozładunku towaru na magazyn, narzędzia takie jak: młot wynurzeniowy, płyta wibracyjna, zgrzewarka stacjonarna, sprężarka tłokowa, wiertnica, klimatyzator, zestawy komputerowe z oprogramowaniem. Ponadto w skład majątku wchodziło wyposażenie techniczne biura i magazynu, środki pieniężne na rachunku bankowym, znak towarowy, prawa wynikające z umowy dzierżawy budynku, w którym znajduje się siedziba Spółki (Spółka jest dzierżawcą tego budynku), prawa wynikające z umowy najmu budynku (Spółka jest wynajmującym lokale znajdujące się w budynku, który dzierżawi), zobowiązania wynikające z umów gwarancji, które udzieliła Spółka, jak także towary handlowe. Spółka zatrudniała także dwóch pracowników (specjalistę do spraw zaopatrzenia oraz specjalistę do spraw handlowych).

Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego, z dnia 05 czerwca 2009r., Spółka została wykreślona z rejestru przedsiębiorców. Postanowienie to stało się prawomocne w dniu 24 czerwca 2009 roku.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przejęcie majątku Spółki w trybie art. 66 Kodeksu spółek handlowych powoduje, że dotychczasowym pracownikom Spółki powinny zostać wystawione informacje PIT-11 pomimo faktu, iż wnioskodawca dalej będzie zatrudniał tych pracowników na podstawie umowy o pracę...

Wnioskodawca powołuje się na treść art. 66 Kodeksu spółek handlowych, zgodnie z którym, jeżeli w spółce składającej się z dwóch wspólników po stronie jednego z nich zaistnieje powód rozwiązania spółki, sąd może przyznać drugiemu wspólnikowi prawo do przejęcia majątku spółki z obowiązkiem rozliczenia się z występującym wspólnikiem zgodnie z art. 65 Kodeksu spółek handlowych. W niniejszej sprawie zgodnie z prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego, prawo do przejęcia majątku spółki zostało przyznane wnioskodawcy, z obowiązkiem rozliczenia się z byłym wspólnikiem. Z dniem uprawomocnienia się wyroku (tj. 13 maja 2009r.), cały majątek Spółki w likwidacji przeszedł na wnioskodawcę. Taki też skutek powyższego wyroku akceptowany jest w doktrynie (por. J. Szwaja S. Sottysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, J. Szwaja, Kodeks spółek handlowych, Komentarz do art. 1-150, 2. Wydanie, s. 514). Ponadto nabywca majątku spółki wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki spółki (sukcesja uniwersalna), co potwierdził Sąd Najwyższy w uzasadnieniu postanowienia z dnia 19 grudnia 2007 roku w sprawie V CSK 343/2007).

Odnośnie obowiązku wystawienia deklaracji PIT-11 należy zauważyć, iż zgodnie z art. 23¹ § 1 Kodeksu pracy w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, z zastrzeżeniem przepisów § 5. Skutkiem zastosowania powyższego przepisu jest wejście przejmującego zakład w prawa i obowiązki dotychczasowego pracodawcy w stosunku do pracowników przejętej części zakładu. Przejmujący staje się zatem stroną w dotychczasowym stosunku pracy oraz przejmuje obowiązki wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Takie okoliczności powodują, iż przejmujący zakład zgodnie z art. 31 ustawy jest obowiązany jako płatnik obliczać i pobierać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tego zakładu przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. W niniejszym stanie faktycznym nie ustał obowiązek poboru podatku a jedynie został przeniesiony na wnioskodawcę. W takim przypadku Spółka nie była zobowiązana do sporządzenia i przekazania informacji podatkowej zgodnie z art. 39 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 66 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) jeżeli w spółce składającej się z dwóch wspólników po stronie jednego z nich zaistnieje powód rozwiązania spółki, sąd może przyznać drugiemu wspólnikowi prawo do przejęcia majątku spółki z obowiązkiem rozliczenia się z występującym wspólnikiem zgodnie z art. 65 k.s.h. Na podstawie orzeczenia sądu majątek spółki przechodzi na rzecz dotychczasowego wspólnika i staje się jego własnością, co oznacza, że od tej chwili przedsiębiorstwo spółki staje się przedsiębiorstwem prowadzonym przez byłego wspólnika indywidualnie. Rozwiązana spółka podlega wykreśleniu z rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym bez przeprowadzenia likwidacji, a były wspólnik, który przejął majątek spółki, obowiązany jest rozliczyć się z drugim wspólnikiem zgodnie z art. 65 k.s.h. W tej sytuacji dochodzi do swoistego przekształcenia spółki jawnej dwuosobowej w przedsiębiorcę jednoosobowego. Wskazany przepis art. 66 k.s.h. ma na celu ochronę przedsiębiorstwa spółki, umożliwia bowiem rozwiązanie jej bez przeprowadzenia likwidacji. Taki sposób rozwiązania spółki pozwala nie tylko na utrzymanie przedsiębiorstwa spółki w dotychczasowym kształcie, ale także umożliwia kontynuowanie prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności, która przybiera inną formę organizacyjną. W przypadku tego swoistego przekształcenia na podstawie art. 66 k.s.h. spółki osobowej w przedsiębiorcę jednoosobowego ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym.

Przepis art. 23¹ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) stanowi, iż w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy.

Skutkiem przejęcia, o jakim mowa w powyższym przepisie, jest wejście przejmującego w prawa i obowiązki pracodawcy w stosunku do pracowników przejętego zakładu pracy, co ma konsekwencje w podatku dochodowym od osób fizycznych. Przejęcie bowiem w trybie art. 23¹ § 1 Kodeksu pracy oznacza zachowanie dotychczasowego stosunku pracy, tym samym przejmujący pracodawca winien kontynuować obliczanie zaliczek na podatek dochodowy od dokonywanych wypłat, rozpoczęte przez przejęty zakład pracy, według zasad określonych w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przepisu art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Natomiast w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (art. 38 ust. 1a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru (informacja o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca - który przejął majątek Spółki – przejął również na podstawie art. 23¹ Kodeksu pracy pracowników Spółki. Tym samym przejęcie pracowników przez wnioskodawcę, w świetle art. 23¹ § 1 Kodeksu pracy oraz cytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spowodowało przejęcie przez niego obowiązków w zakresie sporządzania informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach (PIT-11) za cały 2009 rok, tj. także za okres kiedy płatnikiem był poprzedni pracodawca (Spółka).

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.