INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2009r. (data wpływu 19 czerwca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii uznania czy posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty, komunikat IE-599 w formie elektronicznej, zarówno dla eksportu bezpośredniego, jak i dla eksportu pośredniego, stanowiące dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, będą uprawniać go do zastosowania do eksportu towarów stawki 0% - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii uznania czy posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty, komunikat IE-599 w formie elektronicznej, zarówno dla eksportu bezpośredniego jak i dla eksportu pośredniego, stanowiące dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, będą uprawniać go do zastosowania do eksportu towarów stawki 0%.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca (zwany dalej również Spółką) zamierza rozszerzyć rynek zbytu o kraje położone poza granicami Unii Europejskiej. Spółka zamierza dostarczać produkowane przez siebie towary do Rosji. Eksport dokonywany będzie zarówno bezpośrednio, jak i w procedurze eksportu pośredniego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy posiadane przez Spółkę dokumenty, komunikat IE-599 w formie elektronicznej zarówno dla eksportu bezpośredniego jak i dla eksportu pośredniego stanowiące dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, będą uprawniać Spółkę do zastosowania do eksportu towarów stawki 0%...

Zdaniem Wnioskodawcy: zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej: ustawą VAT, przez eksport towarów rozumieć należy potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 (...).

Wobec powyższego w przypadku gdy wywóz dokonywany jest przez dostawcę lub na jego rzecz występuje eksport „bezpośredni". Natomiast w przypadku, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy VAT, tj. gdy wywóz dokonywany jest przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz zachodzi eksport „pośredni".

W zamierzeniu Spółka zamierza dokonywać eksportu bezpośredniego i pośredniego.

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy VAT, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, - eksport bezpośredni, stawka podatku wynosi 0%. Przy czym, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy VAT stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

Zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy VAT jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju. Przepis ten znajduje zastosowanie gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu - art. 41 ust. 8 ustawy VAT.

Powyższe przepisy wskazują, że przy eksporcie bezpośrednim Spółka będzie miała prawo do zastosowania stawki 0% podatku VAT, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzyma dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Za dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty, w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, należy uznać dokument elektroniczny komunikat IE-599 - „Potwierdzenie wywozu" przesłany przez urząd celny wywozu czyli urząd celny rozpoczynający procedurę. Jednocześnie Spółka na podstawie art. 112 ustawy VAT zobowiązana będzie do przechowywania komunikatów IE-599 w formie elektronicznej do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W przypadku eksportu pośredniego, zastosowanie znajduje art. 41 ust. 11 ustawy VAT, zgodnie z którym przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 ust. 8 lit. b ustawy VAT, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepis ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

W przypadku eksportu pośredniego w zgłoszeniu celnym jako eksporter wskazywany jest nabywca towaru. Potwierdzenie dokonania wywozu towaru otrzymuje w tym przypadku właśnie nabywca towaru, którym co do zasady będzie podmiot zagraniczny - niemający siedziby na terytorium kraju. W zamierzeniu w opisanym stanie faktycznym towar będzie odprawiany w Polsce i to polski urząd celny będzie generował komunikat IE-599 przesyłany eksporterowi. W tym przypadku dla właściwego udokumentowania dokonanego przez Spółkę eksportu pośredniego wystarczające jest posiadanie przez Spółkę komunikatu IE-599 (w wersji XML) przesłanego Spółce przez zagranicznego nabywcę.

Takie stanowisko potwierdziła Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 26 lutego 2009r. o sygnaturze IPPP2/443-1755/08-2/MS publikowanej na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią zawartą w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwaną dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów.

W myśl art. 2 pkt 8 ww. ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1777/2005”.
   
   

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy o VAT, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%. Stawkę tę stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty – art. 41 ust. 6 ustawy. Jeżeli jednak warunek ten nie został spełniony podatnik, zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy, nie wykazuje takiej dostawy w ewidencji za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju. W myśl art. 41 ust. 8 ustawy, przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument (art. 41 ust. 9).

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopie dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, eksportem towarów jest więc potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty.

Należy podkreślić, iż tylko w szczególnych przypadkach ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do przepisów innych ustaw. Przypadkiem, w którym ustawa odwołuje się do przepisów celnych jest eksport towarów. Zakres tego odwołania odnosi się w tym przypadku do dokumentów, w których urząd celny określony w przepisach celnych potwierdza wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie została określona forma dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Ustawodawca wskazuje jednak, iż eksportem towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów, zatem ustalając zakres stosowania przepisu art. 41 ust. 6, 7 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług, należy odwołać się do przepisów prawa celnego. Wnioskodawca winien więc posiadać stosowne dokumenty spełniające warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej.

Ponieważ wspólnotowe przepisy celne szczegółowo określają tryb wydawania przez urzędy celne potwierdzeń wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty, to za dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i ust. 11 ustawy – uprawniający do zastosowania stawki 0% – można uznać tylko taki dokument, który został wystawiony i potwierdzony zgodnie z zasadami przedstawionymi w prawie celnym, nie zaś każdy dokument, z którego w jakiś sposób wynika, iż towary opuściły terytorium Wspólnoty. Obecnie takimi dokumentami, co do zasady, są karta 3 SAD lub komunikat IE-599 w przypadku obsługi zgłoszenia wywozowego w systemie ECS.

Dla podatku od towarów i usług w przedmiotowej sytuacji ma przede wszystkim znaczenie czy wywóz nastąpił poza terytorium Wspólnoty i czy został dokonany przez podatnika lub nabywcę towaru nieposiadającego siedziby na terytorium kraju oraz czy wywóz ten został potwierdzony w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości przez urząd celny.

Z przedstawionej wyżej definicji eksportu wynika, że ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz oraz, gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz.

Sytuacja, kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium Wspólnoty i na niego wystawione są dokumenty eksportowe jako zgłaszającego towar do odprawy celnej – stanowi tzw. eksport bezpośredni.

Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz. W tym przypadku polski eksporter sprzedaje towar podmiotowi zagranicznemu, który wywozi je lub zleca ich wywóz poza granice Wspólnoty i dokonuje odprawy celnej we własnym imieniu.

Zdefiniowanie eksportu towarów bezpośredniego i pośredniego ma znaczenie z punktu widzenia rozróżnienia warunków zastosowania przez eksportera preferencyjnej stawki podatku 0%. W przypadku eksportu pośredniego, możliwość zastosowania tej stawki podatku uzależniona jest od warunku posiadania przez podatnika, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, kopii dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty (art. 41 ust. 11 ustawy).

Z przytoczonych przepisów wynika uwarunkowanie zastosowania stawki 0% podatku przy eksporcie od otrzymania dokumentu potwierdzonego przez urząd celny określony w przepisach celnych, że nastąpił wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Należy jednak podkreślić, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, w jakiej formie powinien być sporządzony ww. dokument.

Podatnik winien posiadać stosowne dokumenty spełniające warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza granicę Wspólnoty.

Od dnia 31 sierpnia 2007r. rozpoczęła się elektroniczna obsługa zgłoszeń wywozowych składanych przez polskich eksporterów/zgłaszających z wykorzystaniem SYSTEMU KONTROLI EKSPORTU (ang. Export Control System, ECS). Od tego momentu zmianie uległy zasady dokonywania zgłoszeń celnych procedury wywozu, procedury uszlachetnienia biernego i powrotnego wywozu. ECS jest wspólnotowym systemem obsługującym elektronicznie zgłoszenie wywozowe. Umożliwia wymianę komunikatów między urzędami celnymi wywozu i wyprowadzenia we wszystkich krajach UE oraz przesyłanie komunikatów między przedsiębiorcami a urzędami celnymi. System ECS zapewnia automatyzację procedury wywozu i jej pełny monitoring, a także umożliwia elektroniczne potwierdzanie wyprowadzenia towarów poza obszar celny Wspólnoty (w drodze komunikatu przesyłanego z urzędu celnego wywozu do eksportera/zgłaszającego). W ten sposób likwidacji ulegnie karta 3 SAD jako potwierdzenie tego wyprowadzenia, a zastąpi ją elektroniczny komunikat, wysłany natychmiast po opuszczeniu przez towary obszar Wspólnoty.

Zgodnie z art. 796e Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, urząd wywozu po otrzymaniu komunikatu „Wyniki kontroli w urzędzie wyprowadzenia”, o którym mowa w art. 796d ust. 2, potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów, przesyłając zgłaszającemu komunikat „Potwierdzenie wywozu” lub informując go w innej określonej w tym celu przez ten urząd formie.

Podpisany przez system ECS komunikat przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych komunikat IE-599 jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia z momentu zwolnienia zgłoszenia do procedury wywozu oraz informacje o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy. Komunikat IE-599 jest wysyłany do zgłaszającego przez urząd celny wywozu.

W sytuacjach gdy zgłaszającym jest podmiot mający siedzibę poza obszarem Wspólnoty wydawany mu jest przez urząd wyprowadzenia dokument potwierdzający fizyczne opuszczenie towaru obszaru Unii Europejskiej. Czynność ta wykonywana jest na dokumencie o nazwie Komunikat potwierdzający fizyczne wyprowadzenie towarów ze Wspólnoty, który jest opatrzony podpisem i pieczęcią właściwych władz celnych. W takim przypadku podatnik polski otrzyma jedynie kopię Komunikatu, która będzie uprawniała go do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów dokonanego przez nabywcę mającego siedzibę poza obszarem Wspólnoty.

Takie rozwiązanie podyktowane jest tym, że w przypadku eksportu towarów przepisy celne nie dokonują podziału eksportu na bezpośredni i pośredni, przewidziany w art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług. We wskazanym wcześniej rozporządzeniu Komisji (WE), podmiotem, którego władze celne informują o dokonaniu wywozu jest zgłaszający. W przypadku dokonania zgłoszenia celnego przez agencję celną na rzecz podmiotu nie posiadającego siedziby na terenie Wspólnoty, zgłaszającym w myśl przepisów celnych jest podmiot zagraniczny. W takiej sytuacji polski podatnik nie występuje jako zgłaszający w dokumentach celnych.

Przedsiębiorcy stosujący System Kontroli Eksportu korzystają z 0% stawki VAT z tytułu wywozu niezwłocznie po opuszczeniu przez towar obszaru celnego Wspólnoty.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza rozszerzyć rynek zbytu o kraje położone poza granicami Unii Europejskiej. Spółka zamierza dostarczać produkowane przez siebie towary do Rosji. Eksport dokonywany będzie zarówno bezpośrednio, jak i w procedurze eksportu pośredniego.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż w przypadku wystąpienia eksportu bezpośredniego, o którym mowa w art. 2 pkt 2 lit. a, za dowód na udokumentowanie eksportu należy uznać dokument elektroniczny Komunikat IE-599 – „potwierdzenie wywozu” przesłany przez urząd celny wywozu czyli urząd celny rozpoczynający procedurę eksportową.

Uwzględniając zatem przytoczone powyżej regulacje prawne oraz opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku należy stwierdzić, iż Wnioskodawca w przypadku eksportu bezpośredniego dysponując elektronicznym komunikatem IE-599, jest uprawniony do zastosowania preferencyjnej 0% stawki podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż za dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty, w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, należy uznać dokument elektroniczny komunikat IE-599 - „Potwierdzenie wywozu" przesłany przez urząd celny wywozu czyli urząd celny rozpoczynający procedurę, w sytuacji eksportu bezpośredniego, należało uznać za prawidłowe.

W przypadku eksportu, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy o VAT tj. eksportu pośredniego – a taki eksport, jak wynika z wniosku, u Wnioskodawcy wystąpi - prawo do zastosowania stawki w wysokości 0% przysługuje, jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Potwierdzenie dokonania wywozu towarów otrzymuje w tym przypadku zgłaszający, którym co do zasady jest nabywca – podmiot zagraniczny.

W przypadku gdy zgłoszenie celne obsługiwane jest w Systemie Kontroli Eksportu, właściwy urząd celny powinien potwierdzić wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty przez fizyczne wydanie podatnikowi nieposiadającemu siedziby na terytorium RP potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty, polegające na wydruku komunikatu IE-599 oraz zamieszczeniu na nim pieczęci i podpisu. Kopia takiego potwierdzenia uprawnia podatnika do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy o VAT.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie posiadać komunikat IE-599 w formie pliku XML przesłanego przez zagranicznego nabywcę.

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy o VAT stawka podatku w wysokości 0% ma zastosowanie dla eksportu pośredniego, jeżeli spełnione zostały warunki zawarte w tym przepisie. Dokumenty, jakimi Wnioskodawca powinien posłużyć się dla wykazania dokonania eksportu pośredniego winny tę okoliczność jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzać. Podatnik powinien zatem posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne dokonanie tych czynności.

Zatem kopią dokumentu, o którym mowa ww. art. 41 ust. 11 ustawy o VAT, jest uwierzytelniony wydruk komputerowy (uwierzytelniony przez urząd celny). Natomiast komunikat IE-599 przesłany w formie pliku XML nie stanowi kopii dokumentu elektronicznego, bo nie zawiera informacji, że jest to kopia kto i kiedy ją sporządził a co najważniejsze przesłana została poza systemem ECS, gwarantującym tożsamość treści z oryginałem.

W świetle powyższego komunikat IE-599 w formie pliku XML przesłany zwykłą pocztą elektroniczną przez kontrahenta zagranicznego do Wnioskodawcy nie stanowi wiarygodnego dokumentu, o których mowa w art. 41 ust. 11 ww. ustawy uprawniającego do zastosowania 0% stawki podatku VAT z tytułu eksportu pośredniego towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż dla właściwego udokumentowania dokonanego przez Spółkę eksportu pośredniego wystarczające jest posiadanie komunikatu IE-599 (w wersji XML) przesłanego przez zagranicznego nabywcę należało uznać za nieprawidłowe.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać je za nieprawidłowe.

Odnośnie natomiast wskazanej we wniosku interpretacji indywidualnej z dnia 26 lutego 2009r. znak: IPPP2/443-1755/08/MS należy wyjaśnić, iż interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny przedstawiony przez podatnika.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.