INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 24 września 2009r.), uzupełnionym w dniu 16 listopada 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych i świadczeń alimentacyjnych oraz odstąpienia od żądania zwrotu nienależnie popranych świadczeń z pomocy społecznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2009r. do Izby Skarbowej w Rzeszowie wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych i świadczeń alimentacyjnych oraz odstąpienia od żądania zwrotu nienależnie popranych świadczeń z pomocy społecznej. Wniosek ten za pismem z dnia 18 września 2009r. Znak (...) Dyrektor ww. Izby Skarbowej przekazał do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach celem załatwienia zgodnie z właściwością (data wpływu do tut. Biura – 24 września 2009r.).

Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 28 października 2009r. Znak: IBPB II/1/415-740/09/BJ wezwano wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 16 listopada 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Ośrodek Pomocy Społecznej zwrócił się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczącego obowiązku wystawiania druków PIT w związku z umorzeniem bądź odstąpieniem od żądania zwrotu nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, świadczeń z funduszu alimentacyjnego i świadczeń z pomocy społecznej. Podstawa prawną umorzenia nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych jest art. 30 ust. 9 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 139, poz. 992 ze zm.), a nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego art. 23 ust. 8 ustawy z dnia 7 września 2007r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (t. j. Dz. U. z 2009r. Nr 1, poz. 7 ze zm.). Podstawa do odstąpienia od żądania zwrotu nienależnie pobranych świadczeń z pomocy społecznej jest art. 104 ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U z 2008r. nr 115, poz. 728 ze zm.). Podstawą umarzania ww. nienależnie pobranych świadczeń są szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji finansowej i rodzinnej osób zobowiązanych do ich zwrotu. Wyegzekwowanie tych należności pogorszy sytuacje tych osób i zniweczy skutki udzielonej pomocy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwota umorzonych świadczeń rodzinnych, świadczeń z funduszu alimentacyjnego i świadczeń z pomocy społecznej stanowi przychód z innych źródeł skutkujący obowiązkiem wystawienia informacji o jego osiągnięciu na druku PIT...

Zdaniem wnioskodawcy, skoro otrzymywane świadczenia rodzinne, świadczenia z funduszu alimentacyjnego i świadczenia z pomocy społecznej są zwolnione opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 8 i 79 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, to tym bardziej umorzenie tych świadczeń, które z różnych względów zostały nienależnie pobrane, dokonywane na podstawie szczególnie uzasadnionych okoliczności dotyczących sytuacji finansowej i rodzinnej osób zobowiązanych do ich zwrotu, nie powinno stanowić przychodu i rodzić obowiązku podatkowego u osób, którym te świadczenia umorzono, a tym samym obowiązku wystawiania PIT-u przez płatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 79 powołanej ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia z pomocy społecznej.

W myśl art. 30 ust. 9 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2006r. Nr 139, poz. 992 ze zm.) organ właściwy, który wydał decyzję w sprawie nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, może umorzyć kwotę nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, łącznie z odsetkami w całości lub części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji rodziny.

Stosownie do postanowień art. 23 ust. 8 ustawy z dnia 7 września 2007r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (t. j. Dz. U. z 2009r. Nr 1, poz. 7 ze zm.) organ właściwy wierzyciela oraz marszałek województwa mogą umorzyć kwotę nienależnie pobranych świadczeń wraz z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji rodziny.

Zgodnie z art. 98 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. z 2008r. Nr 115, poz. 728 ze zm.) świadczenia nienależnie pobrane podlegają zwrotowi od osoby lub rodziny korzystającej ze świadczeń z pomocy społecznej, niezależnie od dochodu rodziny. Art. 104 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Przepis art. 104 ust. 4 ww. ustawy stanowi, iż w przypadkach szczególnych, zwłaszcza jeżeli żądanie zwrotu wydatków na udzielone świadczenie w całości lub w części stanowiłoby dla osoby zobowiązanej nadmierne obciążenie lub też niweczyłoby skutki udzielanej pomocy, właściwy organ na wniosek pracownika socjalnego lub osoby zainteresowanej może odstąpić od żądania takiego zwrotu.

Jak wynika z wniosku, Ośrodek Pomocy Społecznej podjął - w oparciu o przepisy ustawy o świadczeniach rodzinnych, ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów i ustawy o pomocy społecznej - decyzje o umorzeniu nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych i świadczeń z funduszu alimentacyjnego oraz o odstąpieniu od żądania zwrotu nienależnie pobranych świadczeń z pomocy społecznej.

Uregulowanie w przepisach o pomocy społecznej kwestii dotyczących odstąpienia od żądania zwrotu wydatków na udzielone świadczenie w całości lub w części świadczy o tym, iż odstąpienie takie jest również rodzajem świadczenia z pomocy społecznej i jako takie korzysta ze zwolnienia od podatku, w myśl cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podobnie przedstawia się sytuacja w przypadku przepisów o świadczeniach rodzinnych, a także o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. Udzielone na ich podstawie świadczenia, choć umorzone, podlegają zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z umorzeniami przedmiotowych świadczeń, osoby te uzyskują zatem przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 i pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, na wnioskodawcy nie ciąży obowiązek sporządzenia z tego tytułu informacji PIT-8C.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.