INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2009r. (data wpływu do tut. organu 22 czerwca 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii miejsca opodatkowania usługi montażu wykładzin i płytek dywanowych wykonywanej w hali położonej w Szwecji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2009r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii miejsca opodatkowania usługi montażu wykładzin i płytek dywanowych wykonywanej w hali położonej w Szwecji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej dnia 15 lutego 2009r. Od tego dnia jest też podatnikiem VAT. Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności jest przede wszystkim wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych, oznaczonych symbolem PKD 43.39.Z. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni dokonuje przede wszystkim montażu wykładzin, płytek dywanowych. Dnia 13 marca 2009r. pracownicy Wnioskodawczyni wyjechali do Szwecji, aby tam jako podwykonawca polskiej firmy, będącej podatnikiem VAT z siedzibą w Polsce, wykonać montaż podłogi w hali L. Usługa została wykonana w dniu 20 maja 2009r., a dnia 21 maja 2009r. Wnioskodawczyni wystawił fakturę na polską firmę z siedzibą we W. Wnioskodawczyni wystawiła fakturę w wartości netto 15.750 zł, VAT (22%) – 3.465 zł, brutto – 19.215 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługa montażu podłogi wykonana na nieruchomości położonej w Szwecji podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, czy też Wnioskodawczyni powinna wystawić fakturę ze stawką NP. (nie podlega), jeżeli Wnioskodawczyni jest podwykonawcą polskiej firmy i wystawia tą fakturę na rzecz polskiej firmy...

Stanowisko Wnioskodawczyni:

Wnioskodawczyni wystawiła fakturę naliczając 22%, jednak uważa ona, że usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, ponieważ usługa budowlana związana jest z konkretną nieruchomością położoną w Szwecji. W związku z tym dla opodatkowania tej usługi istotna jest zasada określona w art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług – w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców majątkowych i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usług przygotowania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego – miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości.

Natomiast opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Podsumowując Wnioskodawczyni uważa, że usługa, którą wykonała na nieruchomości w Szwecji nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju

Co do zasady, zgodnie z art. 27 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Odstępstwo od tej zasady przewidziane zostało między innymi w art. 27 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zgodnie z którym w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców majątkowych i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego - miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości.

Omówione zasady dotyczą zarówno wykonawców, jak i podwykonawców. Wykonawcy, świadcząc usługi związane z nieruchomościami położonymi na terytorium innego państwa są usługodawcami. Podobnie rzecz ma się w przypadku podwykonawców. Również oni są usługodawcami usług, których miejscem opodatkowania jest kraj położenia nieruchomości, której usługa dotyczy.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej dnia 15 lutego 2009r. Od tego dnia jest też podatnikiem VAT. Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności jest przede wszystkim wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych, oznaczonych symbolem PKD 43.39.Z. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni dokonuje przede wszystkim montażu wykładzin, płytek dywanowych. Dnia 13 marca 2009r. pracownicy Wnioskodawczyni wyjechali do Szwecji, aby tam jako podwykonawca polskiej firmy, będącej podatnikiem VAT z siedzibą w Polsce, wykonać montaż podłogi w hali L. Usługa została wykonana w dniu 20 maja 2009r., a dnia 21 maja 2009r. Wnioskodawczyni wystawiła fakturę na polską firmę z siedzibą we W. Wnioskodawczyni wystawiła fakturę w wartości netto 15.750 zł, VAT (22%) – 3.465 zł, brutto – 19.215 zł.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że świadczona usługa montażu podłogi w hali L związana jest z nieruchomością położoną na terenie Szwecji. Bez znaczenia w niniejszej sprawie pozostaje fakt, iż usługę wykonała Wnioskodawczyni jako podwykonawca, bowiem istotne jest miejsce położenia nieruchomości, z którą usługa ta jest związana. Zatem dla przedmiotowej usługi, miejscem świadczenia będzie Szwecja, tym samym usługa ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Sposób dokumentowania czynności związanych ze świadczeniem usług poza granicami kraju, w przypadku, gdy podatnik nie jest zidentyfikowany dla podatku od wartości dodanej (w kraju wykonania usługi) reguluje art. 106 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Stosownie do art. 106 ust. 2 i 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek wystawiania faktur istnieje również w przypadku dostaw towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako „podatnicy VAT czynni” lub „zwolnieni”, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze. Ww. przepis stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towarów lub wykonaniem usługi.

W myśl § 25 ust. 2 cytowanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r., faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

W świetle powyższego, w przypadku gdy Wnioskodawczyni nie jest zidentyfikowana dla podatku od wartości dodanej w kraju wykonania usługi (Szwecji), winna wystawić fakturę VAT (dokumentującą wykonanie przedmiotowej usługi) na rzecz polskiego zleceniodawcy, zgodnie z zasadami określonymi w art. 106 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i § 25 ww. rozporządzenia Ministra Finansów.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.