INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 08.09.2009 r. (data wpływu 15.09.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków Spółki poniesionych na wynagrodzenie dla firmy doradczej w procesie uzyskania dotacji unijnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.09.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków Spółki poniesionych na wynagrodzenie dla firmy doradczej w procesie uzyskania dotacji unijnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W związku z budową nowego wydziału produkcyjnego zajmującego się produkcją środków myjących do zmywarek opartych na nowoczesnej technologii Wnioskodawca podjął decyzję o ubieganiu się o dofinansowanie zakupu środków trwałych związanych z ww. inwestycją ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka).

W celu uzyskania dofinansowanie (dalej: „Dotacja) Spółka nawiązała współpracę z wyspecjalizowaną firmą doradczą, która na zlecenie Spółki dokonała opracowania wniosku o dofinansowanie, innej dokumentacji aplikacyjnej, była koordynatorem całego procesu aplikacyjnego oraz zobowiązała się do udzielenia wszelkiej pomocy merytorycznej przy jego realizacji.

Wynagrodzenie firmy doradczej składało się z dwóch składników:

1. stałego - będącego zryczałtowaną kwotą należną za opracowanie dokumentacji oraz bieżącą pomoc przy procesie aplikacyjnym, oraz,
2. zmiennego (tzw. success fee) - stanowiącego określony procent kwoty otrzymanej Dotacji.
   
   

Powyższe wynagrodzenie należne firmie doradczej zostało wypłacone ze środków własnych Spółki, tym samym nie zostały one zwrócone ze środków przyznanej Dotacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane wydatki Spółki na doradztwo w procesie uzyskania Dotacji stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Definicja kosztów uzyskania przychodów zawarta w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „UPDOP”) pozwała uznać wydatki poniesione w celu uzyskania Dotacji za koszty uzyskania przychodów. Są one bowiem poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów oraz nie znajdują się w liście wyłączeń zawartej w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Wnioskodawca podkreślił, iż środki finansowe pochodzące z Dotacji zostały przeznaczone na zakup środków trwałych będących wyposażeniem nowego wydziału produkcyjnego Spółki, tym samym, wydatki związane z uzyskaniem przedmiotowej Dotacji są ściśle związane z działalnością gospodarczą Spółki i mają się przyczynić do zabezpieczenia przychodów w przyszłości oraz zapewnienia ich ewentualnego wzrostu poprzez zwiększenie potencjału produkcyjnego i konkurencyjności na rynku.

Koszty związane z uzyskaniem dofinansowania ze środków europejskich (w tym koszty doradztwa), zdaniem Wnioskodawcy, należy zgodnie z art. 15 ust. 4d UPDOP, zaliczyć do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami, podlegających potrąceniu w dacie ich poniesienia – a zatem do kosztów pośrednich.

Wnioskodawca zwrócił również uwagę, iż nie ma tu zastosowania art. 16 ust. 58 UPDOP, gdyż poniesione koszty zostały sfinansowane z własnych środków Spółki i nie zostaną zwrócone Spółce w jakikolwiek sposób.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
   
   

Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej ww. środków trwałych (art. 16f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W myśl przepisu art. 16g ust. 1 pkt 1 w zw. z ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, w razie odpłatnego nabycia uważa się cenę ich nabycia, czyli kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Sytuację, gdy środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji normuje natomiast art. 16g ust. 13 tej ustawy - wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3 - 11, powiększa się wówczas o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się przy tym za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z treści cytowanych przepisów nie wynika, aby wydatki poniesione na opracowanie wniosku o dotację unijną na zakup środków trwałych miały wpływ na ustalenie bądź podwyższenie wartości początkowej tych składników majątku podatnika.

Wobec powyższego, należy rozważyć kwestię możliwości zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów podatkowych na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z tymi uregulowaniami, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, jednak pod tym warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Warunkiem formalnoprawnym zakwalifikowania przedmiotowych wydatków Spółki do kosztów uzyskania przychodów jest właściwe udokumentowanie faktu poniesienia danego wydatku.

Należy ponadto wskazać, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża Podatnika.

Przepisy ustawy podatkowej dokonują jednocześnie podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami).

Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, a których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności.

W stanie faktycznym opisanym w treści wniosku Wnioskodawca podjął decyzję o ubieganie się o dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka) zakupu środków trwałych związanych z inwestycją budowy nowego wydziału produkcyjnego zajmującego się produkcją środków myjących do zmywarek opartych na nowoczesnej technologii.

W celu uzyskania Dotacji Wnioskodawca nawiązał współpracę z wyspecjalizowaną firmą doradczą, która na zlecenie Spółki dokonała opracowania wniosku o dofinansowanie, innej dokumentacji aplikacyjnej, była koordynatorem całego procesu aplikacyjnego oraz zobowiązała się do udzielenia wszelkiej pomocy merytorycznej przy jego realizacji.

Wynagrodzenie firmy doradczej składało się z dwóch składników:

1. stałego - będącego zryczałtowaną kwotą należną za opracowanie dokumentacji oraz bieżącą pomoc przy procesie aplikacyjnym, oraz,
2. zmiennego (tzw. success fee) - stanowiącego określony procent kwoty otrzymanej Dotacji.
   
   

Powyższe wynagrodzenie należne firmie doradczej zostało wypłacone ze środków własnych Spółki, tym samym nie zostały one zwrócone ze środków przyznanej Dotacji.

W związku z powyższym, w oparciu o przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, iż wydatki Spółki poniesione na wynagrodzenie firmy doradczej za:

opracowanie wniosku o dofinansowanie,

• opracowanie innej dokumentacji aplikacyjnej,
• koordynowanie całego procesu aplikacyjnego oraz
• udzielenie wszelkiej pomocy merytorycznej przy jego realizacji

powinny być zakwalifikowane jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami Wnioskodawcy.

Uznanie ww. kosztów za koszty pośrednie oznacza, iż podlegają one potrąceniu w dacie poniesienia, a więc w dniu, na który ujęto taki koszt w księgach rachunkowych na podstawie odpowiedniego dowodu księgowego zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, w oparciu o przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż opisane w przedmiotowym wniosku wydatki Spółki na doradztwo w procesie uzyskania Dotacji stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy końcowo wskazać, iż wydatki poniesione na opracowanie wniosku o dotację unijną ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka) na zakup środków trwałych w wyniku realizacji planowanej inwestycji - budowy nowego wydziału produkcyjnego zajmującego się produkcją środków myjących do zmywarek opartych na nowoczesnej technologii, nie będą miały wpływu na ustalenie, bądź podwyższenie wartości początkowej tych składników majątku podatnika.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.