INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29.09.2009 r. (data wpływu 08.10.2009 r.) ) oraz uzupełnieniu z dnia 29.12.2009 r. (data wpływu 31.12.2009 r.) na wezwanie z dnia 15.12.2009 r. Nr IPPB4/415-655/09-2/JS (data nadania 15.12.2009 r., data doręczenia 28.12.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonywania odliczenia odsetek od kredytu w ramach ulgi odsetkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.10.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonywania odliczenia odsetek od kredytu w ramach ulgi odsetkowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 05.05.2006 r. Wnioskodawczyni zawarła wraz z mężem umowę kredytu hipotecznego (mieszkaniowego) jako współkredytobiorcą na zakup nowego lokalu mieszkaniowego w wysokości 193845,76 zł. W dniu 22.02.2007 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarła umowę o podział majątku wspólnego, z której wynika, że przejęła do zapłaty wszelkie zobowiązania wynikające z tytułu umowy kredytu mieszkaniowego. Została ustanowiona także rozdzielność majątkowa.

W dniu 23.05.2007 r. Wnioskodawczyni zawarła wspólnie z mężem jako współkredytobiorcą umowę kredytu hipotecznego na kwotę 190384 zł, celem którego była spłata wcześniej zaciągniętego kredytu hipotecznego.

W dniu 21.11.2008 r. Sąd Okręgowy orzekł separację małżeństwa Wnioskodawczyni i Jej męża. Zaświadczenie o wysokości spłaty odsetek od kredytu mieszkaniowego zawartego w dniu 23.05.2007 r. a dokonanych w 2007 r. wydano dla Wnioskodawczyni i Jej męża jako współkredytobiorców, w którym nie jest wykazane w jakiej części kredytobiorcy ponoszą faktycznie wydatki na spłatę odsetek.

W oświadczeniu z dnia 21.07.2009 r. mąż Wnioskodawczyni oświadcza, że Jego udział w spłacie kredytu z dnia 23.05.2007 r. wynosi 0% od dnia jego zawarcia.

Wnioskodawczyni jest jedyną właścicielką lokalu mieszkaniowego, na zakup którego został zaciągnięty kredyt mieszkaniowy na podstawie aktu notarialnego podpisanego w kancelarii notarialnej, gdzie zawarta została umowa przeniesienia własności lokalu mieszkalnego ze Spółdzielni Mieszkaniowej na Wnioskodawczynię. Na podstawie tej umowy dokonany został wpis w Księdze Wieczystej.

Pismem z dnia 15.12.2009 r. Nr IPPB4/415-655/09-2/JS wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia stanu faktycznego przedstawionego wniosku. Powyższe Wnioskodawczyni uzupełniła w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Jaki procent ulgi odsetkowej (50%, czy 100%) przysługuje Wnioskodawczyni w związku ze wspólnym kredytem, separacją oraz stanem faktycznego spłacania rat kredytu...
2. Czy oświadczenie męża Wnioskodawczyni i notarialny podział majątku (i zawarte w nim zobowiązanie Wnioskodawczyni) są wystarczającymi dowodami faktycznego spłacania kredytu w świetle załączonego artykułu...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Przysługuje 100% ulgi ze względu na fakt, iż to Wnioskodawczyni faktycznie spłaca odsetki, co wynika z art. 26b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z zaświadczenia banku o wysokości spłaty odsetek ani z umowy kredytowej nie wynika jednoznacznie w jakiej części kredytobiorcy ponoszą faktyczne wydatki na spłatę kredytu. Nie wynika to również z faktu posiadania wspólnego konta bankowego.

Wnioskodawczyni udowodniła przez przedstawienie oświadczenia męża, że jest jedyną faktyczną osobą spłacająca kredyt. Wnioskodawczyni opierała się na piśmie z dnia 30.08.2006 r. p. o. Zastępcy Dyrektora Departamentu Podatków Dochodowych (sygnatura pisma DD/PB5/IK-066-4-26/06).

Należy mieć na uwadze naczelną zasadę postępowania dowodowego określonego w art. 18 Ordynacji podatkowej, że jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 26b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 odlicza się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z:

1. budową budynku mieszkalnego, albo
2. wniesieniem wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do nowo budowanego budynku mieszkalnego albo lokalu mieszkalnego w takim budynku, albo
3. zakupem nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, albo
4. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstanie samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego.
   
   

Stosownie do art. 26b ust. 2 ustawy, odliczenie o którym mowa wyżej, stosuje się jeżeli:

1. kredyt (pożyczka) został udzielony podatnikowi po dniu 01 stycznia 2002 r.,
2. kredyt (pożyczka) był udzielony przez podmiot uprawniony na podstawie przepisów prawa bankowego albo przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo – kredytowych do udzielania kredytów (pożyczek), a z umowy kredytu (pożyczki) wynika, że dotyczy on jednej z inwestycji wymienionych w ust. 1,
3. inwestycja wymieniona w ust. 1 dotyczy budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przeznaczonym pod budownictwo mieszkaniowe w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w razie braku tego planu –określonym w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydanej na podstawie obowiązujących ustaw,
4. inwestycja wymieniona w ust. 1 dotyczy budynku mieszkalnego, którego budowa została zakończona nie wcześniej niż w 2002 r., a ponadto w przypadku inwestycji, o których mowa w ust. 1 pkt 2 albo pkt 3 – została zawarta umowa o ustanowieniu spółdzielczego własnościowego lub lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego albo umowa w formie aktu notarialnego o ustanowieniu odrębnej własności lokalu mieszkalnego, o przeniesieniu na podatnika własności budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, której jedną ze stron jest podatnik,
5. do zeznania o którym mowa w art. 45, składanego za rok w którym po raz pierwszy dokonuje się odliczenia, podatnik dołączy oświadczenie na formularzu PIT-2K o wysokości wszystkich poniesionych wydatków związanych z daną inwestycją, w tym o wysokości wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi przez podatników podatku od towarów i usług nie korzystających ze zwolnienia od tego podatku,
6. odsetki o których mowa w ust. 1:
   a) zostały faktycznie zapłacone, a ich wysokość i termin zapłaty są udokumentowane dowodem wystawionym przez podmiot wymieniony w pkt 2,
   b) nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, chyba że zwrócone odsetki zwiększały podstawę obliczenia podatku,
   c) nie zostały odliczone od przychodów na podstawie art. 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym,
7. podatnik lub jego małżonek nie korzystał lub nie korzysta z odliczenia od dochodu (przychodu) lub podatku wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, przeznaczonych między innymi na:
   a) zakup gruntu lub odpłatne przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę budynku mieszkalnego,
   b) budowę budynku mieszkalnego,
   c) wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej,
   d) zakup nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej,
   e) nadbudowę lub rozbudowę budynku na cele mieszkalne,
   f) przebudowę strychu, suszarni albo przystosowanie innego pomieszczenia na cele mieszkalne oraz wykończenie lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym, do dnia zasiedlenia lokali,
   g) systematyczne gromadzenie oszczędności na rachunku oszczędnościowo-kredytowym w banku prowadzącym kasę mieszkaniową, według zasad określonych w odrębnych przepisach.
   
   

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 26b ust. 3 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli przyznany kredyt wykorzystywany jest na inwestycję mieszkaniową oraz nabycie gruntu albo prawa wieczystego użytkowania gruntu, odliczeniu nie podlegają odsetki od tej części kredytu ustalonej w takiej proporcji, w jakiej pozostają wydatki na nabycie tego gruntu albo prawa wieczystego użytkowania gruntu w łącznych wydatkach mieszkaniowych.

W przepisie art. 26b ust. 4 pkt 1-2 cytowanej ustawy ustawodawca zawarł ograniczenie odliczania do odsetek naliczonych za okres począwszy od dnia 01 stycznia 2002 r. i zapłaconych od tego dnia i tylko od tej części kredytu, która nie przekracza kwoty stanowiącej iloczyn 70 m² powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego 1 m² powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalonego do celów obliczenia premii gwarancyjnej od wkładów na oszczędnościowych książeczkach mieszkaniowych za III kwartał roku poprzedzającego rok podatkowy, określonej na rok zakończenia inwestycji.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa także terminy dokonywania odliczenia z tytułu spłaty odsetek od kredytu (pożyczki). Tak, więc zgodnie z art. 26b ust. 5 ww. ustawy pierwszego odliczenia odsetek można dokonać dopiero w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym inwestycja została zakończona.

Odsetki zapłacone przed rokiem podatkowym, w którym została zakończona inwestycja mogą być odliczone od podstawy obliczenia podatku również za rok podatkowy, w którym podatnik po raz pierwszy odlicza odsetki (art. 26 ust. 6 ww. ustawy) oraz w roku podatkowym bezpośrednio następującym po roku, w którym podatnik po raz pierwszy odliczył odsetki; w tym przypadku odliczeniu podlega wyłącznie różnica między sumą odsetek przypadających do odliczenia a kwotą odsetek faktycznie odliczonych w roku, w którym podatnik dokonał pierwszego odliczenia (art. 26 ust. 7 ww. ustawy).

Ponadto zgodnie z art. 26b ust. 2 pkt 5 ww. ustawy, do zeznania składanego za rok, w którym po raz pierwszy dokonuje się odliczenia z tytułu omawianej ulgi, należy dołączyć oświadczenie (PIT-2K), o wysokości poniesionych wydatków związanych z daną inwestycją. Natomiast stosownie do art. 26b ust. 2 pkt 6 lit. a) ustawy w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r. odliczeniu podlegają wyłącznie odsetki, o ile zostały faktycznie zapłacone, a ich wysokość i termin zapłaty zostały udokumentowane dowodem wystawionym przez podmiot wymieniony w pkt 2 (tj. podmiot uprawniony na podstawie przepisów prawa bankowego albo przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych do udzielania kredytów - pożyczek).

W myśl postanowień art. 26b ust. 8 ww. ustawy wysokość odliczeń dotyczy odsetek zapłaconych łącznie przez oboje małżonków. Jeżeli małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu – odliczeń dokonuje się, zgodnie z wnioskami zawartymi w zeznaniach rocznych, bądź od dochodu każdego z małżonków, w proporcji wskazanej, bądź od dochodu jednego z małżonków.

W konsekwencji prawo do odliczenia – na zasadach określonych w wyżej przytoczonych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przysługuje podatnikowi, który faktycznie w roku podatkowym dokonał spłaty odsetek od kredytu mieszkaniowego. Tak więc, w przypadku omawianej ulgi istotne znaczenie ma to, kto faktycznie dokonał spłaty przedmiotowych odsetek.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w zakresie ulgi odsetkowej – nie zawierają regulacji (analogicznie jak miało miejsce w przypadku ulgi związanej z budową budynku wielorodzinnego z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem), zgodnie z która kwotę odliczeń przysługującą każdemu ze współkredytobiorców w ogólnej kwocie spłaconych odsetek należy ustalać proporcjonalnie do udziału w kredycie, a w razie braku dowodu określającego wysokość udziałów współkredytobiorców należy przyjąć, że udziały są równe.

Tym samym brak jest podstaw do zobowiązania podatnika, aby dzielił wydatki uprawniające do skorzystania z ulgi odsetkowej stosownie do współwłasności w częściach ułamkowych.

Zatem, jeżeli z umowy kredytowej wynika, iż kredytobiorcą jest więcej niż jedna osoba i każda z tych osób odpowiada solidarnie za spłatę zadłużenia (w tym odsetek), to prawo do odliczeń – na podstawie art. 26b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. – przysługuje temu kredytobiorcy (współkredytobiorcy), który faktycznie dokonał spłaty odsetek od udzielonego kredytu, o ile spełnia pozostałe warunki określone przez ustawodawcę.

Odliczeń tych ww. kredytobiorca dokonuje w kwocie faktycznie spłaconych odsetek, w ramach limitu, o którym mowa w art. 26b ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 26b ust. 2 pkt 6 ww. ustawy wysokość i termin zapłaty odsetek powinien być udokumentowany dowodem wystawionym przez podmiot wymieniony w pkt 2.

Jeżeli z zaświadczenia banku (lub innego uprawnionego podmiotu) nie wynika, w jakiej części poszczególni kredytobiorcy ponosili faktycznie wydatki na spłatę odsetek, należy przyjąć, że każdy z nich ponosił je w częściach równych, niezależnie od udziału we współwłasności – chyba że podatnicy wykażą, w jakiej wysokości zostały faktycznie poniesione przez nich wydatki. Każdy też z kredytobiorców ma wówczas prawo do odliczeń w ramach limitu, o którym mowa w art. 26b ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku, gdy spłata kredytu i odsetek następuje z rachunku bankowego, którego podatnik jest posiadaczem (współposiadaczem) przyjmuje się, iż to podatnik faktycznie dokonał spłaty odsetek – o ile zaświadczenie, o którym mowa w art. 26b ust. 2 pkt 6 ww. ustawy – wydane jest na jego imię i nazwisko.

Mimo likwidacji z dniem 01 stycznia 2007 r. tzw. ulgi odsetkowej znaczna część podatników korzysta z niej w ramach praw nabytych. Dotychczasowe przepisy dotyczące zasad stosowania tej ulgi pozbawiały do niej prawa, w sytuacji gdy uzyskany przez podatników kredyt został przeznaczony na spłatę wcześniej zaciągniętego kredytu mieszkaniowego. Jednakże, ustawodawca w art. 7 ustawy z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 209, poz. 1316) wprowadził regulacje umożliwiające zaciąganie kredytów refinansowych i odliczanie od dochodu odsetek od tych kredytów.

Stosownie do znowelizowanego art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 217, poz. 1588), podatnikowi, któremu w latach 2002-2006 został udzielony kredyt (pożyczka), o którym mowa w art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r., zwany dalej „kredytem mieszkaniowym”, przysługuje na zasadach określonych w tej ustawie oraz w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r., prawo do odliczania wydatków na spłatę odsetek od:

1. kredytu mieszkaniowego,
2. kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę kredytu mieszkaniowego,
3. każdego kolejnego kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w pkt 1 lub 2,

• do upływu terminu spłaty określonego w umowie o kredyt mieszkaniowy zawartej przed dniem 01 stycznia 2007 r., nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r.
  
  

Z treści tego przepisu wynika, iż podatnicy, którzy nabyli prawo do ulgi odsetkowej, mogą odliczać od dochodu odsetki od kredytu refinansowego, tj. zaciągniętego na spłatę kredytu mieszkaniowego, jak również odsetki od każdego kolejnego kredytu przeznaczonego na spłatę tych kredytów. Jedyne ograniczenie dotyczy okresu, do końca którego podatnicy mogą odliczać od dochodu spłacane odsetki. Podatnicy mogą zaciągać kredyty refinansowe na dowolny okres. Jednak prawo odliczania odsetek od nowego kredytu przysługuje im do upływu terminu określonego w pierwotnej umowie kredytowej (nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2027 r.).

Stosownie do art. 7 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. nr 209, poz. 1316), w ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw w art. 9 dodano ust. 1a w brzmieniu: w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 1, stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych, niż wymienione w tym przepisie, zobowiązań kredytowych (pożyczkowych), odliczeniu podlegają odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 7 ustawy zmieniającej w ust. 1b dodanego do art. 9 ww. ustawy, odsetki od kredytu (pożyczki), o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lub 3, zapłacone w latach 2002-2007 w związku z inwestycją zakończoną przed dniem 01 stycznia 2008 r. podlegają odliczeniu na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r., od dochodu (przychodu) uzyskanego w roku 2008 lub 2009.

Celem tego przepisu jest umożliwienie podatnikom, którzy w latach wcześniejszych, tj. w latach 2002-2007 spłacali odsetki od kredytu zaciągniętego na spłatę kredytu mieszkaniowego lub refinansowego, odliczenia od dochodu zapłaconych w tym okresie wymienionych odsetek. Ustawodawca przyjął, iż mogą oni odsetki te odliczyć w zeznaniu rocznym za 2008 lub 2009 r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 05.05.2006 r. Wnioskodawczyni wspólnie z mężem zawarła umowę kredytu hipotecznego (mieszkaniowego) w kwocie 193.845,76 zł na zakup nowego mieszkania. W dniu 22.02.2007 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni zawarła wraz z mężem umowę o podział majątku wspólnego, z której wynika, że przejęła do zapłaty wszelkie zobowiązania wynikające z tytułu umowy kredytu mieszkaniowego. W dniu 23.05.2007 r. Wnioskodawczyni zawarła wspólnie z mężem jako współkredytobiorcą umowę kredytu hipotecznego na kwotę 190.384 zł celem którego była spłata wcześniej zaciągniętego kredytu hipotecznego. Zaświadczenie o wysokości spłaty odsetek od kredytu mieszkaniowego zawartego w dniu 23.05.2007 r. wydano dla Wnioskodawczyni i Jej męża jako współkredytobiorców. Nie jest w nim wykazane w jakiej części kredytobiorcy ponoszą faktycznie wydatki na spłatę odsetek. Ponadto Wnioskodawczyni posiada oświadczenie męża, że jego udział w spłacie kredytu z dnia 23.05.2007 r. wynosi 0%.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż odliczenie od dochodu wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu przysługuje Wnioskodawczyni w całości (do wysokości limitu), o ile bank, który udzielił kredytu wyda imienne zaświadczenie o wysokości faktycznie spłaconych przez Zainteresowaną odsetek.

Ponadto tut. Organ zastrzega, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy faktycznie to Wnioskodawczyni dokonywała spłaty odsetek, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zauważyć należy, iż skorzystanie przez podatnika z odliczeń w ramach ulgi odsetkowej jest jego uprawnieniem, zatem to na podatniku ciąży ciężar udowodnienia, w jakiej wysokości poniósł on faktycznie wydatki na spłatę odsetek, jeżeli nie wynika to w sposób jednoznaczny z zaświadczenia banku. Należy przy tym mieć na uwadze naczelną zasadę postępowania dowodowego określoną w art. 180 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którą jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W przypadku omawianej ulgi istotne znaczenie ma bowiem to, kto faktycznie dokonał spłaty przedmiotowych odsetek.

Zatem poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki związane ze spłatą odsetek od kredytu winny być dla celów podatkowych udokumentowane rzetelnymi i wiarygodnymi dowodami.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.