INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 03.09.2009 r. (data wpływu 07.09.2009 r.) oraz piśmie z dnia 27.10.2009 r. (data wpływu 30.10.2009 r., data nadania 27.10.2009 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 19.10.2009 r. Nr IPPB4/415-580/09-2/MP (data nadania 19.10.2009 r., data odbioru 23.10.2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.09.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 15 lutego 2006 r. Wnioskodawca zawarł, jako wykonawca, umowę o dzieło, z firmą „X”, o następującej treści: „Wykonawca przyjmuje do wykonania projekt budowlano - wykonawczy dróg, placów i chodników wewnętrznych dla Osiedla Budynków Mieszkalnych Jednorodzinnych w H.”. Wnioskodawca wskazuje, iż przy rozliczeniu wykonywanych prac, zleceniodawca w PIT-8B przyjął 20% koszty uzyskania przychodu uważając, że 50% koszty uzyskania przychodu przysługują tylko projektom architektonicznym. W związku z powyższym Wnioskodawca ma zamiar złożyć w Urzędzie Skarbowym korektę zeznania podatkowego.

Ponadto Wnioskodawca zaznaczył, iż jest z wykształcenia mgr inż. komunikacji. Posiada w swojej specjalności uprawnienia budowlane oraz członkostwo w Okręgowej Izbie Inżynierów Budownictwa. Wykonywane prze niego projekty budowlane zawierają całkowicie indywidualne rozwiązania sytuacyjno - wysokościowe oraz rozwiązania związane z określeniem rodzaju nawierzchni i sposobu odprowadzenia wód opadowych z dróg, przedstawione w formie opisów i układów graficznych (rysunków). Ze względu na inną lokalizację każdy wykonywany przez Wnioskodawcę projekt budowlany jest twórczy, niepowtarzalny, posiada indywidualny charakter oraz spełnia przesłanki utworu, jako zamknięte opracowanie (osobna oprawa projektu). Ponadto Wnioskodawca dodał, iż omawiany projekt dróg w H. został zrealizowany i istnieje możliwość dokonania kontroli umożliwiającej potwierdzenie twórczego i indywidualnego charakteru dzieła.

Pismem z dnia 19.10.2009 r. Nr IPPB4/415-580/09-2/MP wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku, poprzez sprecyzowanie pytania przyporządkowanego do przedstawionego stanu faktycznego oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 27.10.2009 r. (data wpływu 30.10.2009 r.) Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w korekcie rocznego zeznania podatkowego Wnioskodawca może uwzględnić od umowy o dzieło 50% koszty uzyskania przychodu, mimo że w rozliczeniu podatkowym, firma zamawiająca projekt budowlany naliczyła 20% koszty uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawcy, jako mgr inż. komunikacji posiada w swojej specjalności uprawnienia budowlane oraz członkostwo w Okręgowej Izbie Inżynierów Budownictwa, a więc zgodnie z przepisami Prawa Budowlanego, spełnia warunki niezbędne do wykonywania projektów budowlanych w swojej specjalności drogowej i kolejowej. Wykonywane przez Niego projekty budowlane zawierają całkowicie indywidualne rozwiązania sytuacyjno - wysokościowe oraz rozwiązania związane z określeniem rodzaju nawierzchni i sposobu odprowadzenia wód opadowych z dróg, przedstawione w formie opisów i układów graficznych. Ze względu na inną lokalizację, każdy wykonywany przez Wnioskodawcę projekt budowlany jest twórczy, niepowtarzalny, posiada indywidualny charakter oraz spełnia przesłanki utworu, wynikające z treści art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.). Według Wnioskodawcy użyte w przywołanej ustawie w art. 1 pkt 2 słowo „w szczególności” świadczy o tym, że ustawodawca dopuszcza uznanie za utwory, niearchitektonicznych prac projektowych w budownictwie, o ile stanowią one przejaw działalności twórczej.

Wnioskodawca na poparcie swojego stanowiska powołuje się na artykuł miesięcznika branżowego ze stycznia 2008 r. „Prace projektowe w budownictwie, a prawa autorskie”. Ww. artykuł przywołuje między innymi wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 czerwca 2005 r. (sygn. akt IV CK 763/04 OSNC, Nr 5 z 2006 r., poz. 92). W uzasadnieniu wyroku Sąd podniósł, że dokumentacja techniczna często znajduję się na granicy prawno autorskiej. Nie wyłącza to prawno-autorskiej ochrony dzieła technicznego, jeżeli konkretna dokumentacja ma cechy wyróżniające i zawiera swoiste cechy osiągnięte dzięki indywidualnemu wkładowi pracy twórczej autora.

W świetle powyższych wyjaśnień Wnioskodawca uważa, że wykonywane przez Niego projekty budowlane powinny być uznawane za utwory w ich ustawowym znaczeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a) ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Stosownie do treści art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Ponadto w świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 7, w związku z art. 18 tej ustawy źródłami przychodów są prawa majątkowe, za które uważa się w szczególności: przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zatem wynagrodzenie wypłacone twórcom z tytułu praw autorskich w tym również z przeniesienia praw autorskich, będzie stanowiło dla tych osób przychody z praw autorskich, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co do zasady - kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

W odniesieniu do niektórych przychodów ustawodawca dopuścił możliwość ustalania kosztów zryczałtowanych. W przypadku korzystania przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami, mają zastosowanie 50% koszty uzyskanego przychodu.

W myśl art. 22 ust. 9 pkt 3 cyt. ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Na podstawie art. 22 ust. 10 ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych.

Jak z powyższego wynika o zastosowaniu kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% decyduje wyłącznie fakt osiągnięcia przez podatnika przychodu za wykonanie czynności (utworu) będącej przedmiotem prawa autorskiego lub praw pokrewnych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, takich jak np. "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych, jak np. "utwór", zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 powołanej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności – jak stanowi ust. 2 tego przepisu - przedmiotem prawa autorskiego są utwory: 1) wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe); 2) plastyczne; 3) fotograficzne; 4) lutnicze; 5) wzornictwa przemysłowego; 6) architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne; 7) muzyczne i słowno – muzyczne; 8) sceniczne, sceniczno – muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne; 9) audiowizualne.

O zastosowaniu normy kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%, zgodnie z cytowanym przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu za wykonanie czynności (utworu) będącej przedmiotem prawa autorskiego, pod warunkiem możliwości ustalenia wysokości przychodu z tego tytułu. Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, iż przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, iż jak wyżej wykazano, o zastosowaniu kosztów w wysokości 50% zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decyduje fakt uzyskania przychodu za wykonanie czynności (utworu) będącej przedmiotem prawa autorskiego i praw pokrewnych.

Jednakże należy zauważyć, iż zgodnie z art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretacje przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Przepis art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy m.in. ustaw podatkowych oraz przepisy wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych.

Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Stosownie do tej definicji, ww. ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie stanowi przepisów prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej.

W sprawach interpretowania przepisów ww. ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych uprawnione jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego Departament Prawno-Legislacyjny, ul. Krakowskie Przedmieście 15/17, 00-071 Warszawa.

W konsekwencji zastosowanie kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% będzie możliwe wówczas, gdy dana osoba uzyska przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego lub pokrewnego oraz gdy twórca dokona rozporządzenia prawami autorskimi do swojego utworu, czyli gdy przejdą one na zleceniodawcę lub gdy udzieli licencji na korzystanie z nich.

Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym twierdzi, iż wykonywane przez Niego projekty budowlane zawierają całkowicie indywidualne rozwiązania sytuacyjno - wysokościowe oraz rozwiązania związane z określeniem rodzaju nawierzchni i sposobu odprowadzenia wód opadowych z dróg, przedstawione w formie opisów i układów graficznych. Ze względu na inną lokalizację, każdy wykonywany przez Wnioskodawcę projekt budowlany jest twórczy, niepowtarzalny, posiada indywidualny charakter oraz spełnia przesłanki utworu, wynikające z treści art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.). Ponadto Wnioskodawca dodał, iż omawiany projekt dróg w H. został zrealizowany i istnieje możliwość dokonania kontroli umożliwiającej potwierdzenie twórczego i indywidualnego charakteru dzieła.

Zatem, odnosząc się do możliwości zastosowania 50% stawki kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do przychodów uzyskanych przez Wnioskodawcę z tytułu wykonań projektu budowlanego na podstawie umowy o dzieło, należy stwierdzić, iż jeżeli przedmiotowa umowa związana jest z wykonywaniem czynności objętych prawami autorskimi lub pokrewnymi, to do przychodów uzyskanych przez Wnioskodawcę mają zastosowanie 50% koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przeciwnym razie, do przychodów uzyskanych przez Wnioskodawcę z tytułu wykonań projektu budowlanego należy zastosować 20% koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy.

Wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.