INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 03.09.2009r. (data wpływu 14.09.2009r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia momentu ujęcia podatku od nieruchomości oraz opłat za użytkowanie wieczyste do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2009r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu ujęcia podatku od nieruchomości oraz opłat za użytkowanie wieczyste do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest deweloperem, którego głównym przedmiotem działalności jest budowa i sprzedaż mieszkań oraz lokali użytkowych. W związku z realizowanym projektem deweloperskim i na jego potrzeby wnioskodawca zakupił w maju 2006 r. nieruchomość będącą w użytkowaniu wieczystym, a tym samym stał się użytkownikiem wieczystym zobowiązanym do uiszczania corocznej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego. Prócz tego w związku z posiadaniem nieruchomości wnioskodawca uiszcza podatek od nieruchomości.

Pierwszą opłatę roczną za użytkowanie wieczyste wnioskodawca zapłacił w marcu 2007 r., natomiast począwszy od czerwca 2006r. wnioskodawca płaci co miesiąc podatek od nieruchomości.

Koszty te wnioskodawca księgował i księguje na koncie „inwestycje” i traktował je i nadal traktuje jako koszty bezpośrednio związane z przyszłymi przychodami, które wnioskodawca planuje osiągnąć przy sprzedaży mieszkań i lokali użytkowych, które tym samym staną się kosztami podatkowymi w chwili osiągnięcia przychodów ze sprzedaży proporcjonalnie do wartości dokonywanej sprzedaży. W przyszłości wnioskodawca dalej ponosić będzie koszty opłat za użytkowanie wieczyste oraz podatku od nieruchomości. Wnioskodawca zmierza zmienić sposób ujmowania kosztu związanego z opłatami za użytkowanie wieczyste oraz podatkiem od nieruchomości w ten sposób, że zamierza ujmować te koszty jako koszty pośrednie, nie pozostające w bezpośrednim związku z przyszłymi przychodami ze sprzedaży mieszkań i lokali użytkowych, które powstaną na nieruchomości, w związku z posiadaniem której wnioskodawca płaci opłaty za użytkowanie wieczyste oraz podatek od nieruchomości. Tym samym wnioskodawca zamierza zaliczać powyższe koszty do podatkowych kosztów uzyskania przychodu w chwili poniesienia danego kosztu w rozumieniu art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (zwanej dalej PDOP).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowo, w odniesieniu do przedstawionego przeszłego stanu faktycznego, wnioskodawca ujmował koszty opłat za użytkowanie wieczyste oraz podatku od nieruchomości do kosztów bezpośrednio związanych z przychodami w rozumieniu art. 15 ust. 4 POOP...
2. Czy prawidłowo, w odniesieniu do przedstawionego przyszłego stanu faktycznego, wnioskodawca zamierza ujmować koszty opłat za użytkowanie wieczyste oraz podatku od nieruchomości do kosztów pośrednio związanych z przychodami w rozumieniu art. 15 ust. 4d PDOP...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, nieprawidłowo zastosowano przepis art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (zwanej dalej PDOP) zaliczając koszty opłaty za użytkowanie wieczyste oraz podatku od nieruchomości do kosztów bezpośrednio związanych z przychodami, które wnioskodawca osiągnie po zrealizowaniu projektu deweloperskiego i sprzedaży mieszkań i lokali użytkowych. Koszty opłaty za użytkowanie wieczyste oraz podatku od nieruchomości niewątpliwie związane są z przyszłymi przychodami wnioskodawcy, jednakże nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnym przychodem i z tego też względu muszą być zaliczone do kosztów pośrednich, a tym samym winny stanowić koszt podatkowy w dacie ich poniesienia.

W opisanym stanie faktycznym powinien znaleźć zastosowanie art. 15 ust. 4d. PDOP, który stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Koszty opłat za użytkowanie wieczyste oraz podatku od nieruchomości zaliczają się do kosztów, które nie są bezpośrednio powiązane z przychodem ze sprzedaży konkretnych mieszkań lub lokali użytkowych. Konieczność ponoszenia tych kosztów przez wnioskodawcę nie wynika z faktu prowadzenia inwestycji deweloperskiej lecz z samego faktu posiadania (bycia użytkownikiem wieczystym) nieruchomości. Obowiązek ponoszenia tych kosztów spoczywa na użytkowniku wieczystym niezależnie od tego czy daną nieruchomość wykorzystuje (np. dla celów prowadzenia inwestycji) czy też nie.

Koszty te ponad wszelką wątpliwość są związane z przyszłymi przychodami, które wnioskodawca będzie uzyskiwał po zrealizowaniu inwestycji deweloperskiej, jednakże nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnym przychodem i z tego też względu muszą być zaliczone do kosztów pośrednich, a tym samym winny stanowić koszt podatkowy w dacie ich poniesienia przez co należy rozumieć dzień, w którym dany koszt został ujęty w księgach rachunkowych na podstawie faktury lub innego dowodu księgowego.

Podobne stanowisko wynika między innymi z następujących interpretacji prawa podatkowego wydanych przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 20 lutego 2009 r. IPPB3/423-1224/08-4/DG;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 20 stycznia 2009r. IPPB3/423-1224/08-4/DG;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 27 listopada 2008 r. ILPB3/423-542/08-2/MC.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy ponadto podkreślić, że decyzja o uznaniu danego wydatku za koszt uzyskania przychodów należy do podatnika. Dokonując jego kwalifikacji prawnej, powinien uwzględnić okoliczności poniesienia tego wydatku i treść art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podatnik musi przy tym mieć świadomość, że na etapie ewentualnych późniejszych postępowań podatkowych lub kontrolnych, może pojawić się konieczność przedstawienia dowodów potwierdzających prawidłowość tej operacji. Zgodnie natomiast z ogólną zasadą prawa, ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie wywodzącej z tego faktu skutki prawne. Oznacza to, że podatnik będzie musiał wykazać spełnienie przesłanek zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jak również wykazać prawidłowość momentu zaliczenia wydatku do kosztów podatkowych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.