Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-38/10/AK
z 12 stycznia 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBI/2/423-38/10/AK
Data
2010.01.12



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
koszty uzyskania przychodów
niedostateczna kapitalizacja
odsetki od pożyczki
podmioty powiązane
pożyczka
świadczenie w miejsce wypełnienia (Datio in solutum)
wierzyciel
wierzytelność


Istota interpretacji
Czy w momencie rozliczenia przez Spółkę jako jej kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek zaciągniętych poprzednio od Spółki M, które następnie staną się przedmiotem „datio in solutum" będą miały zastosowanie przepisy dotyczące tzw. cienkiej kapitalizacji? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 13 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy do odsetek od pożyczek będą miały zastosowanie przepisy dotyczące tzw. cienkiej kapitalizacji (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy do odsetek od pożyczek będą miały zastosowanie przepisy dotyczące tzw. cienkiej kapitalizacji (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zaciągnęła pożyczki od Spółki M (jej 100% udziałowca), która z kolei jest pożyczkobiorcą wobec spółki holenderskiej. Obecnie Spółka M zamierza skorzystać z instytucji „datio in sofutum" (świadczenie zamiast wypełnienia) przewidzianej w art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Żeby skorzystać z tej instytucji, Spółka M podpisze stosowną umowę ze spółką holenderską, w której ta ostatnia zgodzi się na przekazanie jej pożyczek zawartych pomiędzy Spółką oraz Spółką M. Kwota pożyczki, która będzie przekazana do spółki holenderskiej będzie obejmować kwotę kapitału pożyczki oraz odsetki naliczone (ale nie skapitalizowane) do dnia zawarcia umowy o świadczenie zamiast wypełnienia. Spółka holenderska potraktuje takie zdarzenie jako rozliczenie pożyczek należnych jej od Spółki M. Tym samym, Spółka M przestanie być dłużnikiem spółki holenderskiej oraz wierzycielem Spółki. Nowym wierzycielem Spółki z tytułu pożyczek poprzednio zaciągniętych przez nią od Spółki M będzie wyłącznie spółka holenderska. Pożyczki zaciągnięte przez Spółkę od Spółki M są pożyczkami waloryzowanymi kursem waluty obcej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w momencie rozliczenia przez Spółkę jako jej kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek zaciągniętych poprzednio od Spółki M, które następnie staną się przedmiotem „datio in solutum" będą miały zastosowanie przepisy dotyczące tzw. cienkiej kapitalizacji... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Spółki w momencie rozliczenia przez Spółkę jako jej kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek zaciągniętych poprzednio od Spółkę M, które następnie staną się przedmiotem „datio in solutum" nie będą miały zastosowania przepisy dotyczące tzw. cienkiej kapitalizacji. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej jako: „ustawa o podatku CIT”), do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się odsetek od pożyczek udzielonych spółce przez jej udziałowca posiadającego nie mniej niż 25% udziałów tej spółki albo udziałowców posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek. Spółka będzie uprawniona do rozliczenia takich odsetek jako swych kosztów uzyskania przychodu dla celów podatku CIT w momencie ich zapłacenia na rzecz nowego wierzyciela tzn. spółki holenderskiej. A zatem dla stwierdzenia jaka część odsetek może być rozliczona jako koszty uzyskania przychodów istotny jest moment faktycznego zapłacenia takich odsetek (co potwierdza również brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku CIT). W momencie faktycznego zapłacenia odsetek przez Spółkę, jej wierzyciel nie będzie posiadał żadnych udziałów Spółki, więc przepisy dotyczące tzw. cienkiej kapitalizacji nie będą miały zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 3 wydano odrębne interpretacje indywidualne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj