INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 11.12.2009 r. (data wpływu 14.12.2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14.01.2010 r. (data wpływu 18.01.2010 r.) oraz pismem z dnia 02.02.2010 r. (data wpływu 05.02.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług dostawy nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem gospodarczym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu.11.12.2009 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony następnie pismem z dnia 14.01.2010 r. (data wpływu 18.01.2010 r.) oraz pismem z dnia 02.02.2010 r. (data wpływu 05.02.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług dostawy nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem gospodarczym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT od grudnia 2000 r. Nabył w 1999 r. na zasadzie współwłasności małżeńskiej, część nieruchomości. W 2000 r. nabył darowizną dalszą część działki. Na działce - po scaleniu - podatnik wybudował budynek gospodarczy (betoniarnia), który był przez niego wykorzystywany do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług od listopada 2000 roku. Podatnik nie odliczał podatku naliczonego od wydatków poczynionych na w/w nieruchomość ponieważ budowę prowadził w okresie od lutego do listopada 2000 r. a więc wtedy gdy nie był czynnym podatnikiem podatku VAT. Przedmiotowa nieruchomość nie była przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze.

Podatnik nie poniósł wydatków na ulepszenie stojącego na przedmiotowej nieruchomości budynku w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w kwocie wyższej niż 30% wartości początkowej tego budynku.

Budynek w stanie ulepszonym (ulepszenie mniejsze niż 30% wartości początkowej budynku) jest użytkowany w wykonywaniu czynności opodatkowanych do dnia dzisiejszego.

Wkrótce Podatnik wraz z małżonka zamierzają zbyć ww. nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy transakcja zbycia w/w nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług i czy będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku na mocy artykułu 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy transakcja ta będzie korzystała ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust.1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem prawa zwolnione od podatku są dostawy budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedzenia lub pomiędzy pierwszym zasiedzeniem a dostawą upłynęło mniej niż dwa lata. Przez pierwsze zasiedzenie rozumiemy zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług - oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu użytkownikowi budynku po ich wybudowaniu lub ulepszeniu które stanowiłyby więcej niż 30% ich wartości początkowej w rozumieniu podatku dochodowego. Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego: w 2000 roku podatnik wybudował budynek gospodarczy i w tym samym roku zaczął wykorzystywać go do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług a więc po raz pierwszy zasiedlił go. Z uwagi na upływ czasu - więcej niż dwa lata od tego momentu - sprzedaż nieruchomości - budynku gospodarczego wraz z gruntem będzie korzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust.1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

W oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie – art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nabył w 1999 r. część nieruchomości, następnie w kolejnym roku nabył darowizną dalszą część działki. Na działce, po scaleniu, podatnik wybudował budynek gospodarczy (betoniarnia) - który był przez niego wykorzystywany do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT od listopada 2000 r. do dnia dzisiejszego. W trakcie użytkowania nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w kwocie wyższej niż 30% wartości początkowej tego budynku.

Z dniem 1 stycznia 2009 roku zmieniła się w ustawie o podatku VAT definicja pierwszego zasiedlenia. Wiąże się to z nowym zakresem zwolnienia od podatku dostawy budynków - pierwsze zasiedlenie dotyczy nie tylko obiektów budownictwa mieszkaniowego, ale wszystkich budynków. Pierwsze zasiedlenie nie musi być dostawą towarów. Istotą pierwszego zasiedlenia jest oddanie do użytkowania, które następuje w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem może być więc oddanie nieruchomości w najem czy też dzierżawę.

W związku z faktami przedstawionymi we wniosku, nie doszło do pierwszego zasiedlenia. Z uwagi na to, że planowana przez Wnioskodawcę dostawa będzie objęta wyjątkiem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o VAT tj. będzie dokonana przed pierwszym zasiedleniem, zwolnienie określone w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 nie znajdzie zastosowania.

Jednakże na mocy cyt. art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy o VAT Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z podatku przy dostawie przedmiotowego budynku gospodarczego bowiem nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a ponadto Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku w rozumieniu przepisów podatku dochodowego.

Zatem dostawa budynku gospodarczego (pod warunkiem, iż stanowi on budynek trwale z gruntem związany w rozumieniu PKOB i prawa budowlanego), będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy cyt. art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca natomiast wskazał, iż dostawa budynku będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust.1 pkt 10 cyt. ustawy, zatem stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.