P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień Konwencji z dnia 19 listopada 2004 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz.U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193),

Minister Finansów uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku w sprawie dotyczącej opodatkowania dochodów z tytułu pracy najemnej wykonywanej na terytorium Szwecji.

Uzasadnienie

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka jest firmą projektową wykonującą projekty linii technologicznych na rzecz kontrahentów m.in. ze Szwecji. Projekty wykonywane są w Polsce, ale m.in. do Szwecji Spółka wysyła w ramach delegacji służbowej kilku pracowników jako tzw. koordynatorów. Są to osoby mające miejsce zamieszkania w Polsce, zatrudnieni w polskiej firmie i polska firma wypłaca im wynagrodzenie oraz diety i inne należności z tytułu podróży służbowych. Spółka podkreśla, że nie ma siedziby ani zakładu na terytorium Szwecji. Ww. pracownicy wyjeżdżają na delegacje często i istnieje prawdopodobieństwo, że liczba 183 dni zostanie najprawdopodobniej przekroczona, ponieważ Spółka podpisała duży kontrakt ze Szwecją.

W związku z powyższym Spółka zwraca się z zapytaniem jak należy liczyć w 2006 r. 183 dni pobytu w Szwecji, a mianowicie czy należy liczyć również dni z 2005 r. oraz jak należy stosować umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania do dochodów z pracy w Szwecji, gdy osoba jest zatrudniona u polskiego pracodawcy, a za granicą wykonuje zadanie w ramach podróży służbowej... Jak powinna zachować się firma, jako płatnik podatku dochodowego oraz jak powinien zachować się pracownik w opisanej sytuacji.

W ocenie Spółki ponieważ nowa polsko-szwedzka konwencja o unikaniu podwójnego opodatkowania obowiązuje od 1 stycznia 2006 r., przy obliczaniu 183 dni należy liczyć dni tylko w 2006 r. Nowa umowa została opublikowana dopiero w lutym 2006 r. i prawo nie może działać wstecz. Pracownik jadąc w podróż służbową w pierwszych dniach stycznia nie mógł przewidzieć, że przepisy prawa się zmienią. Teoretycznie do dnia ukazania się nowej konwencji mógł bowiem przekroczyć 183 dni, gdyby brano pod uwagę 2005 r., mógł również już złożyć roczne zeznanie za 2005 r. w Polsce.

Ponadto w zakresie opodatkowania za granicą dochodów z tytułu pracy wykonywanej przez oddelegowanych pracowników Spółka stwierdza, iż dopóki pracownik nie przekroczy pobytu 183 dni w Szwecji należy postępować tak jakby pracownik pracował tylko w Polsce. Jeżeli pracownik przekroczy 183 dni jego dochody z pracy będą opodatkowane od początku jego pobytu w danym kraju, musi więc zapłacić podatek za granicą za cały okres pobytu za granicą (wstecznie za 183 dni i dalej). Polska powinna natomiast zwolnić te dochody z opodatkowania.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Konwencji z dnia 19 listopada 2004 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz.U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193) pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W myśl art. 15 ust. 2 Konwencji bez względu na postanowienia ust. 1, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynających się lub kończących w danym roku podatkowym i
2. wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
3. wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

Oznacza to, iż jeśli przesłanki art. 15 ust. 2 Konwencji zostaną spełnione łącznie, to wynagrodzenie otrzymane przez oddelegowanych pracowników do pracy na terytorium Szwecji będzie podlegać opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

W przeciwnym przypadku, tj. gdy powyższe warunki nie zostaną spełnione wynagrodzenie otrzymane za tę pracę może być opodatkowane w obu państwach.

W tej sytuacji w Polsce będzie miała zastosowanie metoda unikania podwójnego opodatkowania określona w art. 22 ust.1 pkt a powołanej Konwencji – metoda wyłączenia z progresją.

Uzyskane dochody podlegać będą opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn.zm.).

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz wymienione powyżej przepisy prawa Minister Finansów stwierdza, iż pracodawca wypłacający wynagrodzenie nie ma siedziby lub zakładu w państwie, w którym wykonywana jest praca (Szwecja), a zatem rozstrzygające dla stwierdzenia czy wynagrodzenie pracowników oddelegowanych do pracy na terytorium Szwecji podlegać będzie tam opodatkowaniu, jest ustalenie czy pracownicy przebywają na terytorium Szwecji przez okres lub okresy przekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynających się lub kończących w danym roku podatkowym.

Minister Finansów podkreśla, iż dla ustalenia powyższego należy liczyć okres 12 miesięcy rozpoczynających się lub kończących w danym roku podatkowym, a zatem również dni, które pracownik przebywał na terytorium Szwecji w 2005 r.

Jednak w przypadku, gdy okres 183 dni zostanie przekroczony w 2006 r. wówczas dochody uzyskane z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Szwecji podlegają opodatkowaniu w Szwecji, jednak zasada ta ma zastosowanie jedynie do dochodów uzyskanych od dnia 01.01.2006 r.

Do momentu przekroczenia 183 dni przedmiotowe wynagrodzenie podlega opodatkowaniu jedynie w Polsce.

Jeżeli natomiast pobyt pracowników na terytorium Szwecji przekroczy 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynających się lub kończących w danym roku podatkowym wynagrodzenie tych pracowników uzyskane od dnia 01.01.2006 r. będzie podlegać opodatkowaniu w Szwecji. W tej sytuacji Spółka jako płatnik, zgodnie z ww. art. 31 i art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zobowiązana będzie do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy w Szwecji (także wstecz), natomiast – zgodnie z ww. art. 22 ust.1 pkt a Konwencji w związku z art. 27 ust. 8 ustawy - nie będzie miała takiego obowiązku w Polsce.

Ponadto Minister Finansów podkreśla, iż w myśl art. 29 ust. 2 Konwencji wejdzie ona w życie trzydziestego dnia po otrzymaniu późniejszej notyfikacji i jej postanowienia będą miały zastosowanie do dochodów osiąganych w dniu 1 stycznia lub po tym dniu, w roku następującym po wejściu w życie niniejszej konwencji.

Niniejsza Konwencja weszła w życie w dniu 15.10.2005 r., a zatem zgodnie z powyższym jej postanowienia obowiązują od dnia 1 stycznia 2006 r.

Reasumując, Minister Finansów postanowił jak w sentencji.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.