INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 listopada 2009r. (data wpływu do tut. Biura 20 listopada 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia dofinansowania na modernizację instalacji ciepłowniczej i likwidację pieców węglowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia dofinansowania na modernizację instalacji ciepłowniczej i likwidację pieców węglowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni osiąga dochody z najmu lokali mieszkalnych i użytkowych. W 2009r. wnioskodawczyni otrzymała dofinansowanie z Przedsiębiorstwa … S.A. oraz Gminnego F. … na wspólną realizację przedsięwzięć inwestycyjnych mających na celu likwidację pieców węglowych i zaopatrzenie budynku w centralne ogrzewanie i ciepłą wodę użytkową z miejskiej sieci ciepłowniczej. Inwestycja wykonywana była w ramach programu modernizacji systemów grzewczych obiektów na terenie miasta wraz z możliwością dostawy ciepłej wody użytkowej na lata 2008-2009.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki poniesione przez wnioskodawczynię na modernizację instalacji ciepłowniczej i likwidację pieców węglowych (w ramach umowy o dofinansowanie inwestycji) będą stanowiły koszt uzyskania przychodu związany z otrzymanym na ten cel dofinansowaniem.

Przepisy art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymieniają ww. przychodów jako zwolnionych z podatku dochodowego od osób fizycznych. W związku z tym, że ww. dofinansowanie związane jest bezpośrednio ze źródłem przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy, tj. najem, podnajem, dzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, dofinansowanie będzie również przychodem z tego źródła. Co za tym idzie wydatki poniesione przez wnioskodawczynię, związane bezpośrednio z tym źródłem przychodów będą stanowiły koszt uzyskania przychodu tego źródła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wnioskodawczyni zawarła informację, iż w 2009r. uzyskała dofinansowanie z Miejskiego Przedsiębiorstwa … oraz Gminnego F. … w ramach programu modernizacji systemów grzewczych.

Żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zwalnia od opodatkowania tego rodzaju świadczenia. Powołana powyżej ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia w art. 21 ust. 1 ścisły katalog zwolnień podatkowych. Zgodnie z pkt 129 ww. artykułu wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymywane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Z powyższego przepisu wynika, że skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia podatkowego uzależnione jest od źródła finansowania świadczenia oraz od tego czy przyznawane świadczenie jest w istocie dotacją w rozumieniu przepisów o finansach publicznych.

Zgodnie z art. 297 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009r. - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1241). W myśl art. 1 tejże ustawy, ustawa z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240) wchodzi w życie z dniem 01 stycznia 2010r., z wyjątkami przewidzianymi tym przepisem. Zatem do otrzymanego przez wnioskodawczynię dofinansowania do modernizacji systemów grzewczych zastosowanie znajdą przepisy ustawy o finansach publicznych z dnia 30 czerwca 2005r. (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.).

W myśl art. 29 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2005r. o finansach publicznych fundusz celowy, który realizuje zadania wyodrębnione z budżetu gminy, powiatu lub województwa - jest gminnym, powiatowym lub wojewódzkim funduszem celowym. Ww. przepis wyodrębnia fundusz celowy od budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Stosownie do powyższego środki, które wnioskodawczyni uzyskała z Gminnego F. … w ramach programu modernizacji systemów grzewczych pochodzi z funduszu celowego, tym samym nie spełniają przesłanek do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na mocy art. 21 ust. 1 pkt 129.

Mając na uwadze, iż wnioskodawczyni osiąga dochody z tytułu najmu lokali mieszkalnych i użytkowych i modernizacja systemów grzewczych polegająca na likwidacji pieców węglowych i zaopatrzeniu budynku w centralne ogrzewanie i ciepłą wodę użytkową była dokonywana w budynku oddanym w najem, uzyskane dofinansowanie w dacie otrzymania stanowić będzie dla wnioskodawczyni przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych
   - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.
   
   

Natomiast w myśl art. 22g ust. 17 jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

W ustawach podatkowych brak jest definicji remontu. Remont obiektów budowlanych został zdefiniowany w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.). Według tej definicji remont oznacza wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Istotą remontu jest zatem przywrócenie (odtworzenie) pierwotnego stanu technicznego środka trwałego, nie zmieniające jego charakteru i funkcji, następujące w trakcie eksploatacji środka trwałego i wynikające z tej eksploatacji.

Z kolei ulepszenie, czy też modernizacja to trwałe unowocześnienie środka trwałego na skutek rozbudowy, przebudowy, adaptacji, czy rekonstrukcji, które podnoszą jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż pierwotne jego przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych, wyrażające się w poprawie standardu użytkowego, technicznego lub obniżce kosztów eksploatacji.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z treści art. 22a ww. ustawy wynika zatem, że odpisy amortyzacyjne od wynajmowanego budynku, stanowią koszt uzyskania przychodu w trakcie trwania umowy najmu.

Stosownie do powyższego wydatki poniesione przez wnioskodawczynię na modernizację systemów grzewczych będą stanowiły koszt uzyskania przychodu z zastrzeżeniem art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli wydatki te nie miały charakteru remontu i zwiększały wartość początkową środków trwałych, będą stanowiły koszt uzyskania przychodu poprzez odpisy amortyzacyjne.

Tym samym stanowisko wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.