INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 05 grudnia 2009 r. (data wpływu do Organu 09 grudnia 2009r.), uzupełnionym w dniach 18 i 19 lutego 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konieczności opodatkowania środków pieniężnych przekazanych Wnioskodawcy przez kontrahentów (nabywców towarów) na pokrycie zobowiązań wobec operatora pocztowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 grudnia 2009r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konieczności opodatkowania środków pieniężnych przekazanych Wnioskodawcy przez kontrahentów (nabywców towarów) na pokrycie zobowiązań wobec operatora pocztowego.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 12 lutego 2010r. Znak: IBPBI/1/415-1105/09/ESZ oraz IBPP1/443-1286/09/AL wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 18 i 19 lutego 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, sprzedając towary wysyłkowo. W ramach dostawy towarów świadczy usługi akcesyjne, za które nie jest pobierana dodatkowa opłata, a które wkalkulowane są w cenę towaru. Są to np. koszty opakowania towaru oraz koszty obsługi wysyłki do odbiorcy. Wnioskodawca zamierza wysyłać towary na dwa sposoby: w jednym przypadku kupujący zapłaci za usługę przesyłki bezpośrednio u doręczyciela (przesyłka pobraniowa), który wystawi fakturę na kupującego, w drugim (którego dotyczy pytanie) Wnioskodawca zawrze na podstawie udzielonego pełnomocnictwa, w imieniu i na rachunek kupującego umowę o świadczenie usług pocztowych z X .

Zgodnie z umową, kupujący przekaże pieniądze wraz z kwotą stanowiącą zapłatę za zamówione towary, aby Wnioskodawca mógł w jego imieniu i na jego rachunek zawrzeć umowę z Xi opłacić należność względem X . Odbiorca (kupujący) przeleje na rachunek bankowy Wnioskodawcy pieniądze, którymi zapłaci (w jego imieniu i na jego rachunek, jako jego pełnomocnik) Poczcie za zakupioną przez tegoż odbiorcę usługę.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż kupujący przekazuje mu na podstawie udzielonego pełnomocnictwa dokładną kwotę, stanowiącą równowartość opłaty pocztowej za przesyłkę. W razie stwierdzenia nadpłaty jest ona zwracana.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy środki przekazane przez kupującego na zawarcie umowy w ramach pełnomocnictwa stanowią przychód...

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty przekazane przez kupującego na uiszczenie zobowiązań wobec X nie stanowią przychodu. Kwota ta nie jest obrotem, gdyż nie jest w jakiejkolwiek postaci wynagrodzeniem za towar czy za świadczoną przez Wnioskodawcę usługę. Co więcej pieniądze te nie są przekazywane mu na własność (wynagrodzenie Wnioskodawcy jest zawarte wyłącznie w cenie towaru). Kwoty przekazane przez kupującego na uiszczenie zobowiązań wobec X nie stanowią podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, gdyż zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, obrotem towaru jest całość świadczenia należnego od nabywcy towaru czy usługi. W tym przypadku kwota przekazywana na pokrycie zobowiązań kupującego względem X nie jest świadczeniem przekazywanym Wnioskodawcy, ale świadczeniem należnym X, wobec której występować On będzie jako pełnomocnik kupującego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Jednakże w myśl art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy, do przychodów o których mowa w ust. 1 i 2 nie zalicza się zwróconych wydatków niezliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby – mocodawcy, na mocy którego inna osoba – pełnomocnik, staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Po dokonaniu analizy przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i zastosowaniu powyżej powołanych przepisów należy uznać, iż w sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę nie powstanie przychód w rozumieniu przepisów prawa podatkowego, a co za tym idzie środki pieniężne, które będą wpływać na rachunek Wnioskodawcy w związku z jego zobowiązaniem do wykonania polecenia mocodawcy, tj. kwoty, które Wnioskodawca zobowiązany jest przekazać wskazanemu przez mocodawcę podmiotowi, nie będą opodatkowane podatkiem dochodowym.

Należy jednak podkreślić, iż warunkiem bezwzględnym i podstawowym dla takiej klasyfikacji kwot otrzymanych od kupującego jest działanie przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz (rachunek) kupującego na podstawie umowy zawartej z kupującym i udzielonego mu pełnomocnictwa, bowiem tylko w takiej sytuacji stanowisko Wnioskodawcy będzie można uznać za prawidłowe.

Koniecznym jest także posiadanie dowodów potwierdzających wykonanie usługi przez Wnioskodawcę, np. dowodów opłat za nadanie przesyłki pocztowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.