INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 25 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy Spółka przejmująca będzie mogła korzystać z możliwości płacenia zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w sposób uproszczony w roku podatkowym następującym po roku, w którym doszło do połączenia Spółek (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)– jest prawidłowe,
• w jaki sposób należy określić wysokość należnej zaliczki płaconej na poczet podatku CIT za rok podatkowy następujący po roku, w którym doszło do połączenia (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy Spółka przejmująca będzie mogła korzystać z możliwości płacenia zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w sposób uproszczony w roku podatkowym następującym po roku, w którym doszło do połączenia Spółek,
• w jaki sposób należy określić wysokość należnej zaliczki płaconej na poczet podatku CIT za rok podatkowy następujący po roku, w którym doszło do połączenia.
  
  

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest spółką wchodzącą w skład grupy kapitałowej. Obecnie w grupie kapitałowej realizowany jest Program Konsolidacji Grupy Kapitałowej, który jest kontynuacją strategii dotyczącej budowania zintegrowanej firmy w zakresie kompletnego łańcucha procesów działalności . W ramach procesu konsolidacji zostały wyznaczone cztery spółki przejmujące, które będą integrowały obszary: E., S., D. oraz E. Spółka została wyznaczona jako podmiot konsolidujący działalność w zakresie sprzedaży detalicznej.

Z prawnego punktu widzenia konsolidacja odbędzie się poprzez inkorporację (łączenie przez przejęcie) siedmiu spółek zajmujących się obecnie działalnością sprzedaży do Spółki w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej: KSH).

Połączenie zostanie ujęte w księgach Spółki zgodnie z zasadami określonymi w art. 44c ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.)

Spółka jak również spółki przejmowane są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: CIT), które są obowiązane do dokonywania wpłat zaliczek na podatek dochodowy. Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej: Ustawa o CIT) przewiduje dwa sposoby uiszczania zaliczek na CIT: w formie uproszczonej oraz na zasadach ogólnych. Spółka jak również część spółek przejmowanych opłacają zaliczki w formie uproszczonej. Pozostałe spółki przejmowane opłacają zaliczki na CIT na zasadach ogólnych. Zarówno Spółka jak i wszystkie przejmowane spółki mają rok podatkowy równy rokowi kalendarzowemu. Spółka w latach poprzednich wykazywała dochód do opodatkowania podatkiem CIT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Spółka będzie mogła korzystać z możliwości płacenia zaliczek na CIT w sposób uproszczony w roku podatkowym następującym po roku, w którym doszło do połączenia (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)...

Jeśli na powyższe pytanie odpowiedź byłaby twierdząca, to w jaki sposób należałoby określić wysokość należnej zaliczki płaconej na poczet podatku CIT za rok podatkowy następujący po roku, w którym doszło do połączenia(pytanie oznaczone we wniosku nr 3)...

Zdaniem Spółki, w myśl art. 25 ust. 1 Ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani wpłacać na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące. Na podstawie art. 25 ust. 6-10 Ustawy o CIT, podatnicy kontynuujący działalność mogą wybrać uiszczanie zaliczek w formie uproszczonej, wyliczanej jako 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w poprzednim roku podatkowym, a jeżeli z zeznania tego nie wynikał podatek należny, to za podstawę obliczenia przyjmuje się zeznanie złożone w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

Z wykładni gramatycznej przywołanych powyżej przepisów Ustawy o CIT wynika, że z uproszczonej formy płacenia zaliczek nie mogą skorzystać:

• podatnicy rozpoczynający działalność w roku poprzedzającym rok podatkowy lub w roku podatkowym lub,
• podatnicy, którzy zarówno w zeznaniu podatkowym złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy jak i w zeznaniu podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata nie wykazali podatku należnego.
  
  

Żadnych innych ograniczeń ustawowych nie ma. Nie jest takim ograniczeniem również połączenie spółek w trybie określonym w art. 492 § 1 pkt 1 KSH.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że będzie miała prawo skorzystać z możliwości wpłacania zaliczek w formie uproszczonej, z uwzględnieniem drugiego z wymienionych ograniczeń.

Jednocześnie, zdaniem Spółki, w związku z tym, że połączenie spółek poprzez przejęcie nie ma wpływu na podmiotowość prawną spółki przejmującej, Spółka jako podmiot przejmujący zachowuje ciągłość prawną i organizacyjną, co pozwala na skorzystanie z możliwości płacenia zaliczek w formie uproszczonej. Z uwagi na to, że nie ma odmiennych przepisów dotyczących sytuacji spółek po połączeniu, Spółka stoi na stanowisku, że wysokość zaliczki na podatek CIT należnej za rok następujący po połączeniu należy ustalić jako 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania rocznego złożonego w poprzednim roku podatkowym.

Jeżeli z takiego zeznania nie wynikał podatek należny, to za podstawę obliczenia zaliczki należałoby przyjąć zeznanie podatkowe złożone w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata o ile z niego wynika podatek należny. Podstawą będzie tylko i wyłącznie rozliczenie podatkowe - zeznanie podatkowe składane przez Spółkę, czyli zeznanie jeszcze sprzed połączenia. Taka zasada wynika z brzmienia przepisu art. 25 ust. 6 Ustawy o CIT.

Takie stanowisko znalazło potwierdzenie np. w urzędowej interpretacji PBB1/423-509/04. W tym kontekście, za naszym stanowiskiem przemawiają też argumenty natury fundamentalnej - biorąc pod uwagę zasady demokratycznego państwa prawa, w tym równości, oraz zasady zapewnienia jednolitości interpretacji prawa podatkowego Rozdziału 1a Ordynacji podatkowej, Spółka wnosi o uznanie uprawnień w takim samym stopniu, w jakim inne podmioty takie uprawnienia nabyty w drodze obowiązujących interpretacji indywidualnych. Ponieważ takie interpretacje odwołane nie zostały, nie do pogodzenia z ww. zasadami podstawowymi byłaby sytuacja, gdyby omawiane uprawnienia nie zostały Spółce potwierdzone.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 i 3 w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Odnosząc się do powoływanych we wniosku interpretacji organów podatkowych stwierdzić należy, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.