INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2009 r. (data wpływu 21 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2009 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 27 października 2009 r. oraz z dnia 09 grudnia 2009 r. (data wpływu 11.12.2009 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka zatrudniła jednego pracownika, który w roku 2009 zdał maturę i obecnie posiada umowę na stałe. Rok temu pracownik ten został przyjęty z refundacji z Urzędu Pracy. Obecnie Spółka zatrudniła na staż drugiego pracownika – staż z Urzędu Pracy. Po tym okresie Wnioskodawca ma zamiar zatrudnić tę osobę na stałą umowę o pracę. Obie osoby są bardzo młode i niewykształcone, posiadają maturę. Spółka chce wykształcić obie osoby na sprzedawców.

W przypadku Spółki, która zajmuje się transportem, spedycją i handlem materiałami budowlanymi wykształcenie tych osób w powyższym kierunku będzie się odzwierciedlało w ilości sprzedanych transportów, sprzedanych zleceń spedycyjnych, ilości sprzedanych materiałów budowlanych. Poza tym, Wnioskodawca ma zamiar z tymi osobami podpisać umowę lub aneks, że po zakończeniu nauczania będą pracowały przez okres 5 lat w Spółce i nie zrezygnują z pracy przed terminem, tak aby móc odpracować i przynieść oczekiwane efekty z pracy po zakończeniu edukacji, tak aby koszty poniesione na edukowanie miały odzwierciedlenie w przychodach.

Pismem z dnia 27.10.2009 r. Spółka doprecyzowała informacje dotyczące zatrudnionych osób: lat 20 – jedna zatrudniona na umowę o pracę na czas nieokreślony, druga obecnie na stażu, od 01.12.2009 r. na umowę o pracę na czas nieokreślony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy studia mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów...

Treść pytania wynika z pisma z dnia 27.10.2009 r. stanowiącego uzupełnienie do wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedawca jest motorem napędowym osiąganych przychodów i poniesione koszty na jego edukację i podniesienie kwalifikacji mają uzasadnione odzwierciedlenie w wynikach osiąganych przez Spółkę.

W ocenie Wnioskodawcy, sprzedawca jest fundamentem firmy handlowej, a przychody z działalności Spółki uzależnione są od kwalifikacji sprzedawcy.

W piśmie uzupełniającym z dnia 09 grudnia 2009 r. Wnioskodawca wskazał, iż Jego zdaniem, koszty studiów pracowników kształcących się w kierunku sprzedawcy powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż znajdują swoje odzwierciedlenie w wielkości sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Powyższe oznacza, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, pod tym jednak warunkiem, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami zatem będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów.

Wydatki na odpłatne dokształcanie i doskonalenie zawodowe pracowników nie są ujęte w zamkniętym katalogu wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże fakt ten nie może decydować o dopuszczalności zaliczania tych wydatków do kosztów uzyskania przychodu. Możliwość taka wystąpi wyłącznie wówczas, gdy spełnione zostaną wymogi określone w art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Dokonując oceny, czy wydatki na opłaty za studia mogą stanowić koszty podatkowe, należy mieć na uwadze związek tych wydatków z przychodami z danego źródła przychodów. Jeżeli zatem ponoszone wydatki na podwyższenie kwalifikacji zawodowych pracowników mają na celu osiągnięcie obecnie lub w przyszłości przychodów z działalności gospodarczej, bądź zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów w wyniku korzystania z nabytych w ten sposób umiejętności, to wydatki na ten cel mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka wyraziła zamiar skierowania dwóch pracowników – z których jeden zatrudniony jest na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, natomiast drugi z pracowników taką umowę ma zawrzeć 01.12.2009 r. – na studia w celu podniesienia kwalifikacji zawodowych, w związku z wykonywanymi obowiązkami. Zatem, podjęte studia w kierunku sprzedawcy będą miały ścisły związek z wykonywaną pracą.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż wydatki ponoszone na sfinansowanie studiów ww. pracowników mogą być uznane za poniesione w celu osiągnięcia przychodów i w świetle cytowanego wyżej przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym wydatek ten będzie stanowić koszt uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.