INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 20.01.2010 r. (data wpływu 22.01.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.01.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W sierpniu 2008 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę o najem lokalu użytkowego jako osoba fizyczna poza działalnością gospodarczą. Wnioskodawczyni wskazała, iż nie prowadzi działalności gospodarczej ale jest podatnikiem podatku VAT, co miesiąc wystawia faktury VAT zgodnie z zawartą umową.

Do 31.12.2009 r. Wnioskodawczyni rozliczała się wg skali, lecz w dniu 15.01.2010 r. złożyła w Urzędzie Skarbowym oświadczenie, o wyborze na rok 2010 formy opodatkowania ryczałtem ewidencjonowanym, wg stawki 8,5%.

Wnioskodawczyni wskazuje, iż w zawartej umowie ustalono:

1. Miesięczny czynsz ustalony został na kwotę 5.000 zł. Do czynszu doliczany będzie podatek VAT, zgodnie z obowiązującymi przepisami (tj. 22%).
2. Czynsz najmu płatny będzie przelewem na konto Wynajmującego wskazane na fakturze w terminie 14 dni po otrzymaniu faktury przez Najemcę.
3. Najemca stosownie do swoich potrzeb zobowiązuje się zawrzeć w terminie 90 dni od dnia przekazania lokalu umowę z dostawami mediów (energia elektryczna, łącza telefoniczne) i we własnym zakresie uiszczać należności wynikające z faktur wystawionych przez odpowiednie przedsiębiorstwa. Do czasu podpisania stosownych umów rozliczenie będzie następowało na podstawie faktur wystawionych przez właściciela do wysokości udokumentowanych faktycznie poniesionych kosztów.
4. Najemca będzie pokrywał wszelkie inne koszty eksploatacji lokalu w zakresie swoich potrzeb na podstawie przedstawionych rachunków, faktur przez Wynajmującego lub za jego pośrednictwem Wynajmujący wystawi rekaktury w oparciu o dokumenty źródłowe.
5. Opłaty za centralne ogrzewanie, zużycie wody ciepłej i zimnej rozliczane będzie wg wskazań urządzeń pomiarowych, zamontowanych dla przedmiotowego lokalu, wystawionych przez Spółdzielnię Mieszkaniową.
6. Koszty ochrony osiedla oraz wywóz nieczystości stałych pokrywa Najemca.
7. Koszty eksploatacyjne naliczane będą od dnia protokolarnego przekazania lokalu Najemcy.
8. Najemca ma prawo swobodnego wglądu do oryginałów dokumentów źródłowych stanowiących podstawę rozliczenia mediów dostarczanych do lokalu.
9. Wynajmujący pokrywa fundusz remontowy, wszelkie podatki od nieruchomości oraz opłaty za wieczyste użytkowanie obciążające lokal.
   
   

Strona podnosi, iż Najemca nie zawarł umowy na media wymienione w pkt 3,5,6,7, natomiast media wymienione w pkt 5,6,7 zawarte są w fakturze wystawionej przez Spółdzielnię Mieszkaniową, łącznie z wyodrębnionymi wydatkami określonymi w pkt 9, które pokrywa Wynajmujący.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy ryczałt od stycznia 2010 r. Wnioskodawczyni winna płacić licząc 5.000 zł x8,5%=425 zł...
2. Czy może dodatkowo od refakturowanych mediów wymienionych w pkt 3,5,6,7 powyżej (w sumie na chwilę obecną jest to około 1.000,- zł), czyli {5.000 zł+1.000 zł}x8,5%...
3. Czy ryczałt należy liczyć od netto, tj. 5.000 zł, czy brutto, tj. 5.000 zł+22% VAT...
4. Czy może należy wyliczyć ryczałt od {(5.000 zł+22%VAT)+1.000 zł} x 8,5%...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni ryczałt w wysokości 8,5 % winna liczyć od czynszu netto przed opodatkowaniem 22%, czyli w tym przypadku od 5.000 zł. nie odliczając kosztów wymienionych w pkt 9. Natomiast refakturowane koszty mediów, które zobowiązał się płacić Najemca pozostają obojętne podatkowo, tzn. nie stanowią przychodu do opodatkowania ryczałtem i nie stanową też kosztów.

Podatek VAT Wnioskodawczyni rozlicza tak, jak przy opłacaniu podatku wg skali, tj. odprowadza 22% od 5.000 i refaktur minusując VAT z faktur otrzymanych za media od właściwych firm.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.) źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przychodem w myśl art. 11 ust. 1 powołanej ustawy, zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia ww. art. 11 ustawy.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

W myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 ze zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, iż podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami.

Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu, jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu mieszkalnego nie mieszczą się bowiem w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni wybrała na 2010 r. formę opodatkowania uzyskiwanych przychodów z tytułu najmu na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W umowie miesięczny czynsz ustalony został w wysokości 5.000 zł, a do czynszu doliczany będzie podatek VAT. Na podstawie zawartej umowy najmu Wynajmujący pokrywa koszt wydatku na fundusz remontowy, podatki od nieruchomości oraz opłaty związane z wieczystym użytkowaniem obciążające lokal, a Najemca zobowiązany jest do ponoszenia pozostałych opłat na podstawie wystawianych przez Wynajmującego (w oparciu o dokumenty źródłowe) faktur bądź refaktur.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa podatkowego, uznać należy, iż przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym stanowi u Wnioskodawczyni otrzymana kwota czynszu wynikająca z umowy najmu, tj. 5.000 zł bez podatku VAT. Natomiast należności z tytułu opłat uiszczane przez najemcę na podstawie wystawianych przez Wnioskodawczynię refaktur nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jeśli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia.

Podkreślić należy, iż wydając interpretacje w trybie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa tut. organ nie dokonuje wyliczeń. W związku z tym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie ustosunkował się do przedstawionych przez Wnioskodawczynię obliczeń.

Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

Ponadto wskazać należy, iż przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź w zakresie przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, a zatem tut. Organ w ramach przepisów ww. ustawy nie może odnieść się do rozliczenia przez Wnioskodawczynię podatku VAT.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.