INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2009 r. (data wpływu 14 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu 17 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z utrzymaniem ośrodka wypoczynkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z przygotowaniem wniosku o dofinansowanie wydatków przeznaczonych na zakup środków trwałych.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu 17 grudnia 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.

Prowadząc pozarolniczą działalność gospodarczą, wskazał Pan jako miejsce jej wykonywania m.in. dwa ośrodki wypoczynkowe.

Jeden z ośrodków wypoczynkowych jest ośrodkiem sezonowym i z dniem 30 października zamierza Pan zaktualizować wpis do ewidencji działalności gospodarczej, wykreślając z wpisu do ewidencji gospodarczej prowadzenie działalności w tym ośrodku.

W Urzędzie Gminy złoży Pan deklarację, w której wskaże, że z dniem 1 listopada 2009 r. w tej nieruchomości nie będzie prowadzona działalność gospodarcza. Od 1 maja 2010 r., dokona Pan wpisu do ewidencji działalności gospodarczej wskazując, iż ponownie w przedmiotowym ośrodku prowadzona będzie działalność gospodarcza.

Wskazuje Pan, iż zgodnie z umową dzierżawy czynsz za ten ośrodek płacony jest kwartalnie, do 10 dnia każdego miesiąca kwartału. Umowa dzierżawy zawarta jest na 14 lat. W roku 2010 zamierza Pan podpisać aneks do umowy zmieniając terminy płatności, tj. do 10 maja 2010 r., do 10 czerwca 2010 r., do 10 lipca 2010 r., do 10 sierpnia 2010 r.

Z umowy dzierżawy wynika, iż dzierżawca zobowiązany jest do ponoszenia opłat z tytułu użytkowania i zabezpieczenia ośrodka przez cały okres trwania umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty związane z zabezpieczeniem przedmiotowego ośrodka wypoczynkowego do sezonu letniego (czynsz dzierżawny , energia elektryczna, telefon), tj. od listopada do maja mogą być kosztem uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów z poszczególnego źródła, są wszystkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu. Biorąc pod uwagę przesłanki ekonomiczne kosztami są wszystkie wydatki mające na celu osiągnięcie przychodów oraz zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów tak, aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Koszty poniesione na zabezpieczenie ośrodka związane z jego utrzymaniem są kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów są więc kosztami uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przez pojęcie „zachować" należy rozumieć „dochować coś w stanie niezmienionym, nienaruszonym, utrzymać”. Natomiast „zabezpieczyć” oznacza „uczynić bezpiecznym, niezagrożonym, dać ochronę”. Można więc przyjąć, że koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, które umożliwią dalsze funkcjonowanie źródła. Kosztami podatkowymi są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione.

Kwalifikując zatem wydatek w koszty podatkowe trzeba stwierdzić, że spełnia on dwa warunki: wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów oraz nie może to być wydatek wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym, wymienionym w przepisie art. 23 ustawy.

Definicja kosztów wskazuje ponadto, że kosztami mogą być wydatki o bardzo zróżnicowanej naturze, gdyż mogą to być wydatki bezpośrednio, jak również pośrednio związane z celem, jakim jest uzyskanie przychodu. W przypadku źródła przychodów, jakim jest prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Podkreślenia wymaga, że o tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu, tj. w szczególności obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Kosztami mogą być zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, bądź zachowania źródła przychodów nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, których ponoszenie jest związane z prowadzeniem tej działalności.

Podział kosztów na bezpośrednie i pośrednie każdorazowo wymaga dokonania indywidualnej oceny w warunkach konkretnego stanu faktycznego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że od 1 listopada do 1 maja, pomimo tego, iż w przedmiotowym ośrodku wypoczynkowym nie będzie w tym okresie prowadzona działalność gospodarcza, ponosić Pan będzie wydatki związane z zabezpieczeniem tego ośrodka, a także wydatki związane z jego utrzymaniem oraz koszty czynszu. Wskazuje Pan, iż z umowy dzierżawy wynika, iż jako dzierżawca zobowiązany jest do ponoszenia opłat z tytułu użytkowania i zabezpieczenia ośrodka przez cały okres trwania umowy. Czynsz z tytułu dzierżawy płatny jest kwartalnie.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że koszty czynszu dzierżawnego, energii elektrycznej, telefonu - mogą być uwzględnione przy ustaleniu dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te należy uznać za pośrednio związane z działalnością i mające związek z zachowaniem źródła przychodów, przy czym obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą - tak jak wskazano powyżej - spoczywa na podatniku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.