Interpretacja Ministra Finansów
DD5/8211/19/ZDA/08/PK-826
z 16 grudnia 2009 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
DD5/8211/19/ZDA/08/PK-826
Data
2009.12.16
Autor
Minister Finansów
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Różnice kursowe
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Zasady ustalania różnic kursowych
Słowa kluczowe
metoda rachunkowa
pochodne instrumenty finansowe
różnice kursowe
walutowe pochodne instrumenty finansowe
wycena
Istota interpretacji
Czy sposób postępowania polegający na ujmowaniu jako różnic kursowych i opodatkowaniu wyceny walutowych pochodnych instrumentów finansowych w wyniku z pozycji wymiany jest zgodny z art. 9b ust. 2 updop?
Zmiana interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisami o rachunkowości Bank ujmuje i prezentuje w wyniku z pozycji wymiany różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych, różnice z tytułu rewaluacji składników aktywów i pasywów oraz efekt wyceny pozabilansowych pochodnych instrumentów finansowych wyrażonych w walucie obcej, takich jak FX spot, FX forward, FX swap, która to wycena jest uzależniona od kursów walut obcych. W związku z tym, stosownie do prowadzonej ewidencji księgowej, rozpoznane rachunkowo i wskazane w wyniku z pozycji wymiany wyceny pozabliansowych pochodnych instrumentów finansowych wyrażonych w walucie obcej Bank rozpoznaje w kosztach i przychodach podatkowych, jako konsekwencja zastosowania metody rachunkowej ustalania różnic kursowych.
Postanowienie to zostało Bankowi doręczone w dniu 3 kwietnia 2008 r. W dniu 10 kwietnia Bank złożył zażalenie na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania, wnosząc o jego zmianę. W dniu 16 czerwca 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał postanowienie, którym uchylił zaskarżone postanowienie (Nr IP-PB3-423-127/07-6/MS). Jednocześnie w tym samym dniu organ podatkowy wydał drugie postanowienie, którym przedłużył termin wydania interpretacji do 16 września 2008 r. (Nr IP-PB3-423-127/07-7/MS). Zgodnie z art. 14d Ordynacji podatkowej interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku. Do tego terminu nie wlicza się terminów i okresów, o których mowa w art. 139 § 4 Ordynacji podatkowej. W związku z tym, przy obliczaniu terminu na wydanie interpretacji nie należy wliczać okresu od dnia 1 kwietnia 2008 r. tj. wydania postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania do dnia 16 czerwca 2008 r. tj. wydania postanowienia o uchyleniu zaskarżonego postanowienia. Oznacza to, że termin na wydanie interpretacji indywidualnej upływał w dniu 24 czerwca 2008 r. i nie istniała podstawa prawna do jego przedłużenia. W związku z tym na podstawie art. 14o § 1 Ordynacji podatkowej, w dniu 25 czerwca 2008 r. została wydana interpretacja stwierdzająca prawidłowość stanowiska Banku w pełnym zakresie.
Art. 14o § 2 Ordynacji podatkowej stanowi, iż przepisy art. 14e i art. 14i § 2 stosuje się odpowiednio w przypadku wydania milczącej interpretacji.
Przepis ten daje zatem podatnikom prawo wyboru metody ustalania różnic kursowych i tylko w tym zakresie pozwala na stosowanie przepisów o rachunkowości. Możliwość stosowania przepisów o rachunkowości należy traktować jako wyjątek i w związku z tym, zgodnie z zasadą exceptiones non sunt extentendae, postanowienia art. 9b updop nie mogą być interpretowane w sposób rozszerzający. Należy zauważyć, że użyte w art. 9b ust. 1 updop pojęcie „przepisy o rachunkowości” obejmuje wszelkie regulacje prawne dotyczące rachunkowości, a więc nie tylko ustawę o rachunkowości i akty wykonawcze do niej, lecz również Międzynarodowe Standardy Rachunkowości, Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej oraz związane z nimi interpretacje ogłoszone w formie rozporządzeń Komisji Europejskiej. Na podstawie art. 9b ust. 2 updop podatnicy, którzy wybrali metodę rachunkową zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Pomimo, iż w treści przepisu nie ma przyimka „z” przed słowami „wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych”, to w świetle całości uregulowań zawartych w art. 9b updop, nie można tego interpretować jako zgody na zaliczenie do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów „wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych”, w szczególności wyceny do wartości godziwej, która jest kategorią odrębną od różnic kursowych. Nie można podzielić stanowiska Banku, iż prezentacja wyceny pozabilansowego instrumentu finansowego w pozycji „wynik z pozycji wymiany” oznacza, iż z rachunkowego punktu widzenia wycena ta stanowi różnicę kursową. W opinii Ministra Finansów fakt, iż zgodnie z § 27 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 sierpnia 2008 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości banków (Dz. U. z 2008 r. Nr 161, poz. 1002; dalej: Rozporządzenie) różnice kursowe wynikające z przeliczenia sald aktywów i pasywów bilansowych w walutach obcych zalicza się odpowiednio do przychodów lub kosztów z pozycji wymiany, nie przesądza o tym, że inne kategorie rachunkowe tam ujęte są różnicami kursowymi. Stosownie bowiem do § 26 ust. 1 pkt 8 Rozporządzenia instrumenty pochodne będące zobowiązaniami wycenia się według wartości godziwej, z zastrzeżeniem, że zobowiązanie, które ma zostać rozliczone poprzez przekazanie instrumentu kapitałowego, którego wartości godziwej nie można wiarygodnie ustalić, należy wycenić w wysokości zamortyzowanego kosztu. Skutki zmiany wartości godziwej zobowiązań finansowych przeznaczonych do obrotu odnosi się odpowiednio do przychodów lub kosztów z operacji finansowych. Należy zauważyć, iż w wyroku z dnia 30.09.2008 r. sygn. akt III SA/Wa 638/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie potwierdził prawidłowość takiej interpretacji art. 9b updop wskazując jednocześnie iż: „nieuzasadnione jest stanowisko Banku, iż ustawodawca w jednostce redakcyjnej przepisu wskazującego na różnice kursowe, które są zaliczane do przychodów lub kosztów, zawarłby regulację dotyczącą zaliczania do kosztów bądź przychodów wprost wycenę pozabilansowych pozycji w walutach obcych, a nie wynikające z niej różnice kursowe”. Jednocześnie Sąd w powołanym wyroku stwierdził, iż przepis art. 9b updop jest dobrze zredagowany i pozwala na jednoznaczną interpretację, gdyż „zwrot „wyceny pozabliansowych pozycji w walutach obcych” należy odnosić do wcześniejszego sformułowania „różnice kursowe wynikające z dokonanej wyceny””.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy). |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.