INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2010r. (data wpływu 14 stycznia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 marca 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazanych w użyczenie nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazanych w użyczenie nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zawarł umowy użyczenia na bezpłatne używanie ze spółką gminną, w której posiada udziały i jednostką organizacyjną gminy. W spółce przedmiotem umowy jest grunt, na którym znajduje się parking i nowo wybudowany budynek krytej pływalni z urządzeniami i wyposażeniem znajdującym się w obrębie przedmiotu użyczenia. Przy budowie basenu gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją inwestycji, zgodnie z interpretacją indywidualną nr IBPP1/443-275/07/KG z dnia 12 grudnia 2007r. W jednostce gminnej przedmiotami umów są grunty z budynkami bądź lokalami wraz z wyposażeniem znajdującym się w świetlicach wiejskich, oraz obiekty sportowe (stadion i korty tenisowe). Niektóre obiekty są nowe lub remontowane. Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy fakturach dokumentujących remont lub budowę, ponieważ jako jednostka samorządu terytorialnego korzysta ze zwolnienia w zakresie czynności związanych z wykonywaniem zadań własnych należących do zakresu zadań publicznych. Ponadto większość nieruchomości jest w posiadaniu gminy przed wprowadzeniem ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina powinna odprowadzać podatek od towarów i usług od nieruchomości przekazanych w użyczenie, będących w posiadaniu Gminy przed wprowadzeniem ustawy o VAT oraz wybudowanych lub wyremontowanych po wejściu w życie ww. ustawy... Jeśli tak to od jakiej kwoty...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 17 marca 2010r.), Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT, lecz przy zawarciu umowy użyczenia na bezpłatne używanie ze spółką gminną i jednostką organizacyjną gminy, usługa użyczenia nie będzie podlegać opodatkowaniu. Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, aby nieodpłatne świadczenie usług były przedmiotem opodatkowaniu podatkiem VAT, muszą zaistnieć łącznie dwa warunki. Po pierwsze: czynności te nie będą związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Po drugie: podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub w części, natomiast w przypadku remontu jak również nowo wybudowanych obiektów powyższe warunki nie zostały spełnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przez umowę użyczenia, w świetle regulacji art. 710-719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U Nr 16, poz. 93 ze zm.), użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy.

Powyższe oznacza, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, rozumie się – zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Nieodpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się także nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub w części.

Zatem, aby nieodpłatne świadczenie usług było objęte opodatkowaniem podatkiem VAT muszą być spełnione łącznie dwa warunki. Po pierwsze ustawa wyraźnie wskazuje, że nie ma podstaw do opodatkowania usług świadczonych wprawdzie nieodpłatnie, lecz w związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Przez usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Drugim warunkiem objęcia nieodpłatnych usług podatkiem VAT jest istnienie prawa podatnika do odliczenia całości lub części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.

Z powyższego wynika, że warunkiem opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług jest łączne spełnienie powyższych przesłanek. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że Gmina zawarła umowy użyczenia na bezpłatne używanie ze spółką gminną i jednostką organizacyjną gminy. W spółce przedmiotem umowy jest grunt, na którym znajduje się parking i nowo wybudowany budynek krytej pływalni z urządzeniami i wyposażeniem znajdującym się w obrębie przedmiotu użyczenia. Przy budowie basenu gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją inwestycji, zgodnie z interpretacją indywidualną nr IBPP1/443-275/07/KG z dnia 12 grudnia 2007r. W jednostce gminnej przedmiotami umów są grunty z budynkami bądź lokalami wraz z wyposażeniem znajdującym się w świetlicach wiejskich, oraz obiekty sportowe (stadion i korty tenisowe). Niektóre obiekty są nowe lub remontowane. Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy fakturach dokumentujących remont lub budowę, ponieważ jako jednostka samorządu terytorialnego korzysta ze zwolnienia w zakresie czynności związanych z wykonywaniem zadań własnych należących do zakresu zadań publicznych. Ponadto większość nieruchomości jest w posiadaniu gminy przed wprowadzeniem ustawy o VAT.

W świetle powyższego, skoro jak wskazał Wnioskodawca, Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług przeznaczonych na inwestycje (tj. budynek krytej pływalni, budynki świetlic wiejskich wraz z wyposażeniem oraz obiekty sportowe) to nie została spełniona jedna z przesłanek wymienionych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, i tym samym czynność użyczenia przez Gminę nieruchomości wskazanych we wniosku nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy podkreślić, iż zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem wskazać, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono przy założeniu, iż faktycznie Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług przeznaczonych na inwestycje (zarówno obiekty nowe jak i remontowane). Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualny błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślić wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Tut. organ informuje, iż przy rozpoznaniu niniejszej sprawy nie analizował sytuacji czy Wnioskodawcy przysługiwało czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z inwestycjami, będącymi przedmiotem umowy użyczenia. Powyższa kwestia nie była bowiem przedmiotem zapytania. Wydając przedmiotową interpretację powyższe przyjęto jako opis stanu faktycznego, który nie był przedmiotem oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, a w szczególności istnienia prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług przeznaczonych na inwestycje, które następnie są przekazane w użyczenie, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.