INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2009 r. (data wpływu 12 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wewnątrzwspólnotowej usługi transport towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2009 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów na terenie Wspólnoty. Obecnie podpisał Pan umowę z kontrahentem z Niemiec, zarejestrowanym w swoim kraju jako podatnik podatku od wartości dodanej. Transport zaczyna się i kończy w jednym kraju, tj. w Polsce, a polega na przetransportowaniu drewna z nadleśnictwa na stację PKP (na wagony kolejowe). Dalej transport odbywa się drogą kołową do Niemiec.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy należy opodatkować podatkiem od towarów i usług ww. usługę świadczoną dla kontrahenta z Niemiec...

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na względzie treść art. 28 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, świadczoną na rzecz kontrahenta z Niemiec usługę należy traktować jako transport łączony – bezpośrednio związany z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów. WW. usługi nie opodatkowuje Pan podatkiem od towarów i usług, a wartość usługi wykazuje w pozycji 21 deklaracji VAT-7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że przedmiotowy wniosek wpłynął do tut. organu w dniu 12 listopada 2009 r. i dotyczy on stanu faktycznego w nim przedstawionego. W związku z powyższym, niniejszej interpretacji udzielono na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujących do dnia 31 grudnia 2009 r..

Zgodnie z regułą ogólną, wyrażoną w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługę – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności, w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 6 i art. 28.

W myśl ust. 2 pkt 2 powołanego artykułu, w przypadku usług transportowych – miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie odbywa się transport z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy, w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, zwanego dalej „wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów”, miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna z zastrzeżeniem ust. 2.

W ust. 2 powołanego przepisu wprowadzono rozszerzenie definicji wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów. Zgodnie z tym przepisem, wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów, o której mowa w ust. 1, jest również usługa transportu, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce na terytorium jednego państwa członkowskiego, jeżeli bezpośrednio jest związana z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów.

W art. 28 ust. 3 wprowadzono wyjątek od zasady określenia miejsca świadczenia usług transportowych wyrażonej w powołanym art. 27 ust. 2 pkt 2. Zgodnie nim, w przypadku gdy nabywca usługi, o której mowa w ust. 1 i 2, podał dla tej czynności świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333), określił m.in. wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-7), stanowiący załącznik nr 1 do tego rozporządzenia. Z ww. wzoru deklaracji VAT-7 wynika, iż podatnik dokonujący transakcji poza terytorium kraju jest obowiązany do wykazania ich wartości w poz. 21 deklaracji VAT-7. Znajduje to potwierdzenie w załączniku nr 3 do ww. rozporządzenia, stanowiącym objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D), gdzie wskazano, iż w części C „Rozliczenie podatku należnego” w poz. 21 wykazuje się dostawę towarów i świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów na terenie Wspólnoty. Obecnie podpisał Pan umowę z kontrahentem z Niemiec, zarejestrowanym w swoim kraju jako podatnik podatku od wartości dodanej. Transport zaczyna się i kończy w jednym kraju, tj. w Polsce, a polega na przetransportowaniu drewna z nadleśnictwa na stację PKP (na wagony kolejowe). Dalej transport odbywa się drogą kołową do Niemiec.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że miejscem świadczenia przedmiotowej usługi na rzecz niemieckiego kontrahenta, nie jest terytorium kraju, ale terytorium Niemiec, o ile nabywca poda dla tej transakcji numer pod jakim jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej. W przeciwnym przypadku miejscem świadczenia i opodatkowania będzie terytorium kraju.

Jednocześnie wskazać należy, że pole 21 deklaracji VAT-7 – na które powołuje się Wnioskodawca przedstawiając własne stanowisko w sprawie - jest wypełnianie tylko w sytuacji gdy podatnik dokonuje zakupów towarów i usług bezpośrednio związanych ze świadczoną usługą transportową.

Zatem w sytuacji, gdy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą wewnątrzwspólnotowych usług transportu towarów, jest Pan zobowiązany udokumentować czynność tę fakturą wystawioną na podstawie art. 106 ust. 2 ustawy, jak również wykazać w poz. 21 deklaracji VAT-7, jako obrót z tytułu świadczenia usług poza terytorium kraju. Warunkiem jest posiadanie przez podatnika dokumentów, z których wynika związek podatku naliczonego z tymi czynnościami.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.