INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2009 r. (data wpływu 17 września 2009 r.), uzupełnionym w dniu 19 listopada 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Posiada Pani uprawnienia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Od listopada 2008 r. prowadzi Pani działalność w tym zakresie. W ramach prowadzonej działalności, zawierane są umowy z klientami biura na kompleksowe usługi księgowe wraz z wypełnieniem i składaniem deklaracji podatkowych na podstawie zawartej z klientem umowy oraz odpowiedniego upoważnienia do przesyłania dokumentów drogą elektroniczną (UPL-1). A zatem, przygotowuje Pani deklaracje podatkowe oraz wysyła je drogą elektroniczną, opatrzone podpisem, jaki został nadany dla biura rachunkowego (przez „K. S.A.”). Deklaracje roczne podatnicy podpisują indywidualnie. Nie udziela Pani porad, opinii i wyjaśnień podatnikom, płatnikom i inkasentom. Z klientami zawiera Pani umowy na świadczenie usług księgowych, mających na celu poprawne zaksięgowanie dokumentacji księgowej. Podatnicy korzystający z usług biura, którzy pragną uzyskać porady indywidualne umawiają się z doradcami podatkowymi, którzy posiadają odpowiednie uprawnienia. Nie jest Pani uprawniona do wykonywania usług w zakresie doradztwa podatkowego. Wykonywane usługi, zostały sklasyfikowane przez GUS jako 6920Z (wg PKD z 2007 r.) i odpowiednio 7412Z (wg klasyfikacji PKD z 2004 r.). Usługi świadczone przez Panią mieszczą się w grupowaniu PKWiU 74.12.14 „Usługi w zakresie rachunkowości pozostałe” oraz PKWiU 74.12.20 „Usługi w zakresie księgowości, z wyjątkiem deklaracji podatkowych”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przysługuje Pani prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego...

Pani zdaniem, czynności polegające na sporządzeniu deklaracji podatkowych mają charakter techniczny, a nie prawny i są ściśle powiązane z prowadzeniem ksiąg i ewidencji podatkowych (wyrok z dnia 15 lutego 2008 r., syg. akt I SA/LU 710/07). Podatnik świadczący usługi, co do zasady zobowiązany jest do właściwego wskazania klasyfikacji statystycznej świadczonych usług. Usługi świadczone przez Panią mieszczą się w grupowaniu PKWiU 74.12.14 „Usługi w zakresie rachunkowości pozostałe” i korzystają z prawa do zwolnienia podmiotowego z tytułu podatku VAT (art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług). Według Pani, usług księgowych, polegających również na sporządzaniu deklaracji, nie należy zaliczać do usług doradczych, a zatem sporządzanie deklaracji podatkowych, powinno również korzystać ze zwolnienia podmiotowego. Ponadto uważa Pani, iż źródłem prawa dla podatnika VAT, jest ustawa o podatku od towarów i usług, a nie ustawa o doradztwie podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w oparciu o art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosowanie do art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Należy wskazać, iż w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207 poz. 1293 ze zm.) – dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42 poz. 264 ze. zm).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ww. ustawy podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zauważyć należy, iż na mocy art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

W wykonaniu delegacji ustawowej zawartej w art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337). W § 28 ww. rozporządzenia Minister Finansów określił listę towarów i usług, – stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia - do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Pod poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Obydwa powołane przepisy odnosząc się do usług w zakresie doradztwa, nie powołują się na klasyfikacje wydane na podstawie przepisów o statystyce publicznej i jednocześnie nie definiują usług doradztwa.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Czynności doradztwa podatkowego, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443) obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych;

2a. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;

3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie.

Z kolei ust. 2 powołanego artykułu stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Natomiast podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są: osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych; adwokaci i radcowie prawni; biegli rewidenci.

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 cyt. ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do doradztwa podatkowego muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych we wskazanym artykule, a w ramach poszczególnych punktów wymienione tam elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, iż posiada Pani uprawnienia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, a usługi świadczone przez Panią mieszczą się w grupowaniu PKWiU 74.12.14 „Usługi w zakresie rachunkowości pozostałe” oraz PKWiU 74.12.20 „Usługi w zakresie księgowości, z wyjątkiem deklaracji podatkowych. Ponadto w ramach prowadzonej działalności przygotowuje Pani deklaracje oraz wysyła je drogą elektroniczną, opatrzone podpisem, na podstawie uzyskiwanego od klientów, pełnomocnictwa do podpisywania deklaracji składanej za pomocą środków komunikacji elektronicznej (UPL-1).

W tym miejscu, należy zauważyć, że o wyłączeniu ze zwolnienia podmiotowego decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności. A zatem jedynie w sytuacji świadczenia usług rachunkowo-księgowych (przy założeniu, że nie są to usługi w zakresie doradztwa), podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług regulowanego przepisami art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Skoro z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż poza wykonywaniem wyłącznie usług rachunkowo-księgowych, sporządza i podpisuje Pani również deklaracje podatkowe, które to usługi uznaje się za czynności doradztwa podatkowego, w tym przypadku będzie miało zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że nie ma Pani możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Końcowo należy zauważyć, iż brak uprawnień do wykonywania usług w zakresie doradztwa podatkowego, nie przesądza o faktycznym charakterze wykonywanych usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.