INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18.02.2010 r. (data wpływu 23.02.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży posiłków w stołówce szkolnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.02.2010 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży posiłków w stołówce szkolnej dla uczniów ZSZ i Stowarzyszenia „X”.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

ZSZ prowadzi stołówkę szkolną przy internacie, z której korzystają uczniowie i nauczyciele tej szkoły oraz uczniowie innych szkół, którzy mieszkają w internacie. Nadto na terenie ZSZ prowadzi działalność Zespół Szkół prowadzony przez Stowarzyszenie - organizację pożytku publicznego, który nie jest jednostką budżetową. ZSZ na podstawie porozumienia ze Stowarzyszeniem obciąża Stowarzyszenie za obiady, z których korzystają uczniowie Stowarzyszenia.

Należy podkreślić, iż stołówka prowadzona przez ZSZ nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym. Jest ona prowadzona przez pracowników ZSZ i jej działalność jest ściśle związana z zespołem szkół.

Świadczone usługi przez stołówkę szkolną zalicza się zgodnie z PKWiU do usług:

• prowadzenia stołówki szkolnej przez personel zespołu szkół dla uczniów i pracowników zespołu szkół pod warunkiem, że stołówka nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, a prowadzenie jej jest ściśle związane z działalnością zespołu szkół - PKWiU 80 „usługi w zakresie edukacji”.
  
  

Nadmieniamy, że ZSZ jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż posiłków w stołówce szkolnej dla własnych uczniów i pracowników mieści się w zakresie usług edukacyjnych, a wiec podlega zwolnieniu z VAT...

Czy sprzedaż posiłków dla uczniów Stowarzyszenia, które nie jest jednostką budżetową korzysta ze zwolnienia z podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż obiadów w stołówce szkolnej będącej integralną częścią szkoły, na rzecz uczniów i pracowników, sklasyfikowana w dziale PKWiU 80 „Usługi w zakresie edukacji”, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (poz. 7 załącznika Nr 4 do ustawy).

Także sprzedaż posiłków na rzecz Zespołu Szkół Stowarzyszenia na terenie ZSZ korzysta ze zwolnienia z podatku VAT.

Stanowisko powyższe znajduje uzasadnienie m.in. w wyroku z dnia 7 października 2008 r. Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. akt I FSK 1157/07, op. LEX nr 507328.

Z orzeczenia tego wynika, iż zaliczenie do usług w zakresie edukacji - sprzedaży obiadów uczniom w ramach stołówki wpisanej w działalność statutową szkoły podstawowej, nie przeczy zapisom klasyfikacji statystycznej, wydanej na podstawie przepisów o statystyce publicznej, w tym charakterowi, jaki nadaje ustawodawca takiemu działaniu szkoły. Umożliwienie uczniom wyżywienia w szkole jest realizacją zadań szkoły, do jakich została powołana, tj. wychowawczej i opiekuńczej, która zgodnie z wolą ustawodawcy (art. 1 pkt 2 i 12 ustawy o systemie oświaty), wchodzi w zakres usługi edukacyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

Zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Zaliczanie określonej usługi do właściwego grupowania należy jednak do obowiązków usługodawcy. Wynika to z faktu, że to właśnie on posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego sklasyfikowania wykonywanej usługi do odpowiedniego grupowania.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 7 tego załącznika, tj. w „wykazie usług zwolnionych od podatku” wymienione zostały usługi o symbolu PKWiU ex 80 – „Usługi w zakresie edukacji”. Stosownie do objaśnień zawartych w załącznikach do ustawy symbol ex oznacza, że stawka podatku bądź zwolnienie od podatku odnosi się tylko do danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa usługi”.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, iż ZSZ w O., będący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzi stołówkę szkolną przy internacie, z której korzystają uczniowie i nauczyciele tej szkoły oraz uczniowie innych szkół, którzy mieszkają w internacie. Nadto na terenie ZSZ prowadzi działalność Zespół Szkół prowadzony przez Stowarzyszenie - organizację pożytku publicznego, który nie jest jednostką budżetową. ZSZ na podstawie porozumienia ze Stowarzyszeniem obciąża Stowarzyszenie za obiady, z których korzystają uczniowie Stowarzyszenia.

Ponadto stołówka nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, jest prowadzona przez pracowników ZSZ, a jej działalność jest ściśle związana z zespołem szkół. Wnioskodawca wskazał, iż usługi prowadzenia stołówki szkolnej przez personel zespołu szkół dla uczniów i pracowników zespołu szkół pod warunkiem, że stołówka nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, a prowadzenie jej jest ściśle związane z działalnością zespołu szkół należy klasyfikować w dziale PKWiU 80 – „usługi w zakresie edukacji”.

Odnosząc powyższe do przedstawionych uwarunkowań prawnych należy stwierdzić, iż wysokość stawki podatku od towarów i usług, bądź zastosowanie zwolnienia od tego podatku dla opisanych we wniosku usług polegających na wydawaniu przez stołówkę szkolną posiłków na rzecz: uczniów i nauczycieli ZSZ, uczniów innych szkół, którzy mieszkają w internacie, oraz uczniów Stowarzyszenia, uzależnione jest od klasyfikacji statystycznej tych usług.

Wobec powyższego, usługi żywieniowe polegające na sprzedaży obiadów w stołówce szkolnej przy internacie dla ww. osób, o ile są, jak wskazał Wnioskodawca, sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU ex 80 „Usługi w zakresie edukacji”, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako wymienione w poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy.

Tut. Organ wskazuje, że stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Zatem, obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonych usług do właściwych grupowań statystycznych spoczywa na wykonawcy usługi.

Biorąc pod uwagę powyższe, Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług do odpowiednich grupowań statystycznych. W związku z tym, niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o wskazane przez Zainteresowanego we wniosku grupowanie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.