INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2009 r. (data wpływu 14 grudnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 października 2009 r. r. (data wpływu 4 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2009 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego.

Pismem z dnia 11 lutego 2010 r. Nr ITPB2/436-206/09-2/ENB, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Powyższe uzupełniono w dniu 24 lutego 2010 r. (data wpływu środków na konto) oraz pismem w dniu 4 marca 2010 r. (data wpływu).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na początku 2007 r., Wnioskodawca w związku z realizacją planów dotyczących przeniesienia centrum aktywności życiowej, zakupu nieruchomości rolnych i mieszkania oraz utworzenia gospodarstwa rolnego, podjął decyzję o sprzedaży wszystkich swoich nieruchomości. W związku z powyższym, w celu uczestnictwa w przetargach na zakup nieruchomości rolnych i konieczności dokonania wpłat wadiów, Wnioskodawca poczynił kroki w celu rozpoczęcia sprzedaży własnych nieruchomości otrzymując zaliczki.

Na zasadzie umów dwustronnych, Wnioskodawca otrzymał od trzech osób zaliczki w wysokości 83.500 zł, 70.000 zł i 87.000 zł, z tytułu przyszłej sprzedaży własnych nieruchomości. W związku z przegraniem wielu przetargów i brakiem możliwości pełnej realizacji zakładanych planów utworzenia rodzinnego gospodarstwa rolnego, Wnioskodawca zmienił swe plany i zrezygnował ze sprzedaży nieruchomości, co wiązało się z koniecznością dokonania w 2007 r. zwrotu otrzymanych zaliczek.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy od niewykorzystanych i zwróconych zaliczek, należy zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2%...

Zdaniem Wnioskodawcy, od czynności opisanej we wniosku, nie zaistniała konieczność opłacenia podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b. umowy pożyczki,

d. umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e. umowy dożywocia,

f. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

h. ustanowienie hipoteki,

i. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

j. umowy depozytu nieprawidłowego.

k. umowy spółki (akty założycielskie).

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym.

Z analizy przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w związku z realizacją planów dotyczących przeniesienia centrum aktywności życiowej oraz zakupu nieruchomości rolnych i mieszkania oraz utworzenia gospodarstwa rolnego, podjął decyzję o sprzedaży wszystkich swoich nieruchomości. W związku z powyższym, w celu uczestnictwa w przetargach na zakup nieruchomości rolnych i konieczności dokonania wpłat wadiów, Wnioskodawca poczynił kroki w celu rozpoczęcia sprzedaży własnych nieruchomości otrzymując zaliczki.

Na zasadzie umów dwustronnych, Wnioskodawca otrzymał od trzech osób zaliczki w wysokości 83.500 zł, 70.000 zł i 87.000 zł, z tytułu przyszłej sprzedaży własnych nieruchomości. W związku z przegraniem wielu przetargów i brakiem możliwości pełnej realizacji zakładanych planów utworzenia rodzinnego gospodarstwa rolnego, Wnioskodawca zmienił swe plany i zrezygnował ze sprzedaży nieruchomości, co wiązało się z koniecznością zwrotu otrzymanych zaliczek.

Ponieważ, czynność zwrotu zaliczek nie została wymieniona w zamkniętym katalogu art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie podlega zatem opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.