INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani X przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2010r. (data wpływu do tut. organu 11 lutego 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 kwietnia 2010r. (data wpływu 12 kwietnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 7% stawki VAT do sprzedaży wyrobów ciastkarskich PKWiU 15.81.1 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2010r. wpłynął do tutejszego organu wniosek z dnia 9 lutego 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 7% stawki VAT do sprzedaży wyrobów ciastkarskich - PKWiU 15.81.1.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 8 kwietnia 2010r. (data wpływu 12 kwietnia 2010r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-134/10/AL z dnia 2 kwietnia 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą w formie przedsiębiorcy jednoosobowego pod nazwą - PPH A. i B. jest producentem wyrobów ciastkarskich.

Wyroby te dotychczas według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. posiadały symbol 15.82.12.

Obecnie Wnioskodawca wprowadza do produkcji kilku swoich wyrobów nowe technologie pozwalające na zaprzestanie stosowania w tych wyrobach środków konserwujących oraz pozwalające na uzyskanie lepszej świeżości wyrobu i przyporządkowanie tym wyrobom jako wyrobom świeżym symbolu PKWiU -15.81.1

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług oraz pkt 25 załącznika nr 3 do tej ustawy (wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%) wyroby takie mogą być przez podatnika zbywane z zastosowaniem 7% stawki podatku od towarów i usług.

Podatnik uzyskał informację z Urzędu Statystycznego, iż obecnie klasyfikowanie wyrobu ciastkarskiego jako „świeży” uzależnione jest od zastosowania w tym wyrobie środków konserwujących.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 8 kwietnia 2010r. Wnioskodawca wskazał, iż samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą PPH A. i B., a co za tym idzie jest uprawniony do samodzielnego występowania z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca jednoznacznie wskazuje, że produkty wprowadzane obecnie do produkcji, którym przyporządkowuje się symbol PKWiU 15.81.1 Wnioskodawca uznaje jako wyrób świeży.

Wnioskodawca podniósł, że do wniosku z dnia 9 lutego 2010r. dołączone zostało pismo Dyrektora Urzędu Statystycznego w Łodzi z którego wynika, że obecnie w kwalifikowaniu wyrobów jako świeże istotne jest ustalenie czy zawierają one środek konserwujący. Wnioskodawca wprowadzając nowe technologie produkcji części swoich wyrobów wyeliminował z nich środki konserwujące oraz poprawił świeżość wyrobu.

Mimo, że klasyfikacja - PKWiU z dnia 18 marca 1997r. stosowana do dnia 31.12.2010r. do celów podatku od towarów i usług - nie uzależnia zakwalifikowania produktów do oznaczonych numerem 15.81.1 od zastosowania w wyrobach ciastkarskich środków konserwujących, to może być to wskaźnik pomocny przy kwalifikowaniu tych wyrobów przez producenta jako wyrób świeży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym wyżej stanie faktycznym podatnik będzie mógł zbywać wyżej opisane produkty (do produkcji których nie będą stosowane środki konserwujące) z zastosowaniem 7% stawki podatku od towarów i usług, w miejsce stosowanej aktualnie stawki 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy przy sprzedaży opisanych wyżej produktów (do produkcji których nie będą stosowane środki konserwujące) będzie mógł zastosować 7% stawkę podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego stanu uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Należy również wskazać, iż stosownie do Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług dla dostawy towarów i świadczenia usług, zgodnie z art. 41 ust. 1. ustawy o VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, dla wybranych grup towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0% lub zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, iż wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT lub opodatkowanych stawką 0% i 3%.

W poz. 25 załącznika nr 3 do ustawy o VAT zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% wymieniono pod symbolem PKWiU 15.81.1 – Pieczywo, wyroby piekarskie i ciastkarskie świeże.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca, prowadzący samodzielnie działalność gospodarczą, jest producentem wyrobów ciastkarskich. Wyroby te dotychczas według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. posiadały symbol 15.82.12.

Obecnie Wnioskodawca wprowadza do produkcji kilku swoich wyrobów nowe technologie pozwalające na zaprzestanie stosowania w tych wyrobach środków konserwujących oraz pozwalające na uzyskanie lepszej świeżości wyrobu.

Wnioskodawca jednoznacznie wskazuje, że produkty wprowadzane obecnie do produkcji, którym przyporządkowuje się symbol PKWiU 15.81.1 Wnioskodawca uznaje jako wyrób świeży.

Jak wynika z PKWiU stosowanej dla celów podatku VAT do symbolu 15.81.1 zaklasyfikowano „Pieczywo, wyroby piekarskie i ciastkarskie, świeże.”

Wobec powyższego, jeśli sprzedawane przez Wnioskodawcę wyroby faktycznie są zaklasyfikowane do PKWiU 15.81.1 „Pieczywo, wyroby piekarskie i ciastkarskie świeże”, to zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z poz. 25 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU) lub zmiany stanu prawnego.

Należy podkreślić, iż niniejszą interpretację wydano w oparciu o symbol PKWiU wskazany przez Wnioskodawcę bowiem tut. organ nie jest właściwy do klasyfikowania produkowanych przez Wnioskodawcę wyrobów ani do weryfikacji klasyfikacji dokonanej przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.