INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia (data stempla pocztowego) 18.12.2009r. (data wpływu: 22.12.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego, uzupełnionym pismem z dnia 23.03.2010r. (data wpływu 26.03.2010r.) na wezwanie z dnia 02.03.2010r. Nr IPPB3/423-931/09-2/EŻ (doręczone dnia 17.03.2010r.) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.12.2009r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. przepisem art. 17 ust 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody wspólnot uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej.

Według poglądu prezentowanego przez Ministra Finansów DD6-8213-438/WK/06/339 zwolnienie nie obejmuje dochodów z pozostałej działalności gospodarczej:- najmu lokali użytkowych, dzierżawy gruntów, ścian, dachów.

W komentarzach prasowych tego poglądu wymienione są ponadto lokaty terminowe. Wspólnoty pozostające w naszym zarządzaniu stosują w/w przepis w następujący sposób:- odprowadzają podatek CIT od najmu powierzchni elewacji pod reklamę, najmu lokali użytkowych oraz lokat terminowych.

Natomiast Wspólnota, która posiada dwa rachunki bankowe, obsługujące oddzielnie fundusz eksploatacyjny i oddzielnie fundusz remontowy nie płaci podatku CIT od kapitalizacji. Obydwa te rachunki służą w swoim założeniu do gromadzenia wpłat właścicieli nieruchomości, jak również do wpłat regulujących zobowiązania wspólnoty i są związane bezpośrednio z gospodarowaniem zasobami mieszkaniowymi.

Ponadto zaoferowane przez bank wyższe oprocentowanie na rachunku obsługującym fundusz remontowy jest rekompensatą za skumulowane koszty bankowe i wysoką prowizję naliczaną na rachunku obsługującym fundusz eksploatacyjny.

Otrzymane w drodze kapitalizacji odsetki są przychodem- własnością właścicieli lokali i uchwałą (UWL) przeznaczone mogą być na utrzymanie zasobów mieszkaniowych lub zgodnie z wolą właścicieli im zwrócone. Środki finansowe pozostające na tym rachunku nie podlegają zamierzonemu celowemu lokowaniu na określony czas- nie wchodzą w zakres „pozostałej działalności”.

W związku z tym przychody z Wspólnot z odsetek, pochodzących z miesięcznej kapitalizacji na rachunkach dotyczących gromadzenia środków na fundusz remontowy nie są przychodem opodatkowanym podatkiem CIT.

W uzupełnieniu do wniosku na wezwanie tutejszego organu, Wnioskodawca wyjaśnia, iż omawiane Wspólnoty posiadają po dwa konta bankowe założone w okresie, kiedy wymagane było funkcjonowanie odrębnego konta dla gromadzenia funduszu remontowego, z uwagi na możliwość skorzystania z ulgi podatkowej (19%) od wpłaconych kwot na fundusz remontowy, przez każdego indywidualnego właściciela.

Pomimo zmiany przepisów prawnych i zniesienia prawa do tego odliczenia – natomiast z uwagi na planowane poważne prace remontowe oraz konieczność zaciągnięcia kredytu termo-modernizacyjnego Wspólnoty zachowały pierwotne formy gromadzenia środków na odrębnych kontach. Jak dotychczas wpłaty na planowane wydatki w zakresie funduszu eksploatacyjnego, czyli na pokrycie kosztów zarządzania nieruchomością i kosztów świadczeń (energia cieplna, zimna woda i kanalizacja, wywóz nieczystości) dokonywane są przez każdego właściciela zgodnie z przyjętymi uchwałami na zebraniu rocznym stawkami – na konto funduszu eksploatacyjnego zwane w banku konto „ZYSK”. Konto „ZYSK” (Bank Ś.) jest nie oprocentowane, kumulujące koszty bankowe z obu kont (ZYSK i OKO), dotychczas w granicach ok. 100,00 zł – 130,00 zł miesięcznie.

Wpłaty na konto funduszu remontowego właściciele dokonują na wydzielone konto zwane „OKO”, na którym w zamian za naliczanie opłat i prowizji bankowej na koncie „ZYSK” dokonywana jest miesięczna kapitalizacja w wysokości 5% w stosunku rocznym.

Na konto funduszu remontowego dokonywane są więc przez każdego indywidualnego właściciela miesięczne opłaty według uchwalonej na zebraniu rocznym stawki, z przeznaczeniem na pokrycie ponoszonych kosztów zaplanowanych remontów. Zarówno wpłaty jak i wydatki w zakresie funduszu remontowego dokonywane są z tego konta bankowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może nie płacić podatku CIT od odsetek z kapitalizacji miesięcznej na funkcjonującym bieżąco, obsługującym właścicieli nieruchomości koncie funduszu remontowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na brak interpretacji prawnej art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT odnośnie odsetek od dochodów Wspólnoty, konto bieżące obsługujące właścicieli nieruchomości służące realizacji celu jakim jest utrzymanie zasobów mieszkaniowych, a środki wydatkowane z tych kont przeznaczone na rzecz członków wspólnoty mieszkaniowej, nie ma znamion „lokaty” i nie oznacza „innej działalności gospodarczej”.

Otwarcie rachunków bankowych dla Wspólnoty według ustawy o własności lokali należy do czynności zwykłego zarządu nieruchomością wspólną.

Nazwa bankowa – „OKO” – otwarte konto oszczędnościowe nie oznacza w przypadku Wspólnoty konta lokacyjnego lecz konto bieżące obsługujące właścicieli nieruchomości. W związku z tym odsetki z tytułu kapitalizacji na tym koncie są zwolnione z CIT.

Po przeanalizowaniu przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903, ze zm.). Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych.

Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu.

W myśl art. 3 ww. ustawy, grunt oraz wszelkie części budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali lub dotychczasowego właściciela nieruchomości ze względu na należące do niego niewyodrębnione lokale (nieruchomość wspólna), stanowią ich współwłasność w częściach ułamkowych odpowiadających stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej budynku. Współwłasność nieruchomości wspólnej jest przymusowa.

Zgodnie z art. 7 ust 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( t. j .Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty: w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych od innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Przez "zasoby mieszkaniowe", o których mowa w przepisie należy rozumieć:

• znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.:
• dźwigi osobowe i towarowe,
• aparaty do wymiany ciepła,
• kotłownie i hydrofornie wbudowane,
• klatki schodowe,
• strychy, piwnice, komórki,
• balkony, loggie,
• garaże,
• pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.:
• budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej,
• kotłownie i hydrofornie wolno stojące,
• osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
• urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak:
• zbiorniki - doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków,
• rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej,
• sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne,
• budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe,
• budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki,
• inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.
  
  

Związane z wyżej wymienionymi budowlami ( pomieszczeniami ), obiektami i urządzeniami opłaty ( czynsze ) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa posiada dwa rachunki bankowe, obsługujące oddzielnie fundusz eksploatacyjny i oddzielnie fundusz remontowy, które służą w swoim założeniu do gromadzenia wpłat właścicieli nieruchomości oraz do wypłat regulujących zobowiązania wspólnoty i są związane bezpośrednio z gospodarowaniem zasobami mieszkaniowymi.

Wobec tego, jeżeli Wspólnota uzyskuje przychody z tytułu odsetek od środków zgromadzonych na powyższych rachunkach, a przedmiotowe odsetki są związane z gospodarką zasobami mieszkaniowymi, tj. ich źródłem są wpływy z opłat (zaliczek) wnoszonych przez członków Wspólnoty bądź z innych tytułów związanych z ww. lokalami mieszkalnymi i innymi pomieszczeniami do nich przynależnymi, stanowiącymi zasoby mieszkaniowe, to otrzymane środki z tego tytułu będą miały wpływ na wysokość dochodu osiągniętego z tej gospodarki, który zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 powołanej ustawy podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Należy jednak zwrócić uwagę, iż przeznaczenie przychodu z odsetek, który jest własnością właścicieli lokali zgodnie z ich wolą do zwrotu a nie na utrzymanie zasobów mieszkaniowych – powinno skutkować zmniejszeniem tych przychodów za okres, w którym były wykazane w ewidencji księgowej w związku z ich otrzymaniem.

Jednocześnie mając na uwadze, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest Wnioskodawca - Wspólnota Mieszkaniowa, zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla innych Wspólnot Mieszkaniowych pozostających w zarządzaniu przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.