INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2010 r. (data wpływu 1 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnych akcji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnych akcji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 30 sierpnia 2007 r. Rada Nadzorcza francuskiej spółki „E.” działając w oparciu o upoważnienie wynikające z uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy „E.” z dnia 24 maja 2007 r. podjęła decyzję o przydziale bezpłatnych akcji wszystkim pracownikom Grup „E.” w ramach programu „A.”.

Przydział akcji był uwarunkowany uzyskaniem odpowiednich wyników finansowych. Akcje te zostały przekazane Panu jako pracownikowi spółki akcyjnej Grupy „E.” w dniu 31 sierpnia 2009 r. na imienny rachunek akcyjny we Francji otwarty na Pana nazwisko w rejestrze akcji „E.” którym zarządza „B.” Zgodnie z regulaminem programu „A.” akcje pozostają zablokowane do dnia 31 sierpnia 2011 r. Dopiero po tym terminie możliwe będzie pełne dysponowanie tymi akcjami (ich zbycie). W okresie „blokady akcji” może Pan otrzymywać „potencjalne dywidendy”, od których zostanie pobrany 25% francuski podatek u źródła.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakie są zasady opodatkowania nieodpłatnych akcji, a w szczególności w którym momencie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych - z chwilą ich otrzymania czy też w momencie ich zbycia...

Zdaniem Wnioskodawcy nieodpłatne otrzymanie akcji nie skutkuje na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powstaniem obowiązku podatkowego w momencie ich otrzymania, lecz w chwili ich zbycia. Biorąc pod uwagę ciąg następujących po sobie zdarzeń, poczynając od uzyskania przyrzeczenia otrzymania na preferencyjnych warunkach akcji, poprzez realizację tego przyrzeczenia objawiającą się faktycznym objęciem tych akcji, a na prawie do zbycia tych akcji kończąc, podlegający opodatkowaniu dochód pojawia się jedynie na ostatnim etapie, a źródłem jest przychód z kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym – w opinii Wnioskodawcy – moment uzyskania dochodu z akcji nie jest tożsamy z momentem ich otrzymania. Przychód z tego tytułu jako przychód z kapitałów pieniężnych powstaje dopiero w momencie sprzedaży nabytych akcji. Stosownie bowiem do treści art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

Reasumując, uważa Pan, iż obowiązek podatkowy w przypadku darmowych akcji powstanie w momencie ich odpłatnego zbycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ww. ustawy wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie ust. 2a tego artykułu wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W świetle powyższego, za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych uznaje się natomiast, iż nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

W sytuacji przedstawionej we wniosku rada nadzorcza francuskiej spółki „E.”, działając w oparciu o upoważnienie wynikające z uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy „E.” podjęła decyzję o przydziale bezpłatnych akcji wszystkim pracownikom Grup „E.” w ramach programu „A.”. Jako pracownik spółki akcyjnej Grupy „E.” otrzymał Pan ww. akcje w dniu 31 sierpnia 2009 r. na własny imienny rachunek akcyjny we Francji w rejestrze akcji „E.” zarządzanym przez „B.”. Zgodnie z regulaminem programu „A.” akcje pozostają zablokowane do dnia 31 sierpnia 2011 r., dopiero po tym terminie będzie możliwe pełne dysponowanie tymi akcjami (ich zbycie).

Uwzględniając zatem powyższe okoliczności faktyczne i prawne, nabycie akcji w efekcie uczestnictwa w przedstawionym we wniosku programie, wywołuje skutek podatkowy w postaci uzyskania przychodu. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ten odpowiada wartości otrzymanych nieodpłatnie akcji.

Jednocześnie wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania przepis art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że dochód stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji, objętych przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, a wydatkami poniesionymi na ich objęcie, nie podlega opodatkowaniu w momencie objęcia tych akcji; zasadę określoną w zdaniu pierwszym stosuje się odpowiednio do dochodu stanowiącego nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji a wydatkami poniesionymi na ich nabycie od spółki posiadającej osobowość prawną, która objęła te akcje wyłącznie w celu przeniesienia tytułu ich własności na osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki będącej emitentem akcji.

Z treści tego przepisu wynika bowiem, że jego regulacje dotyczą dochodu osób uprawnionych na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki. Przepis odwołuje się więc do pojęcia walnego zgromadzenia wspólników, czyli pojęcia występującego w polskim Kodeksie spółek handlowych. Trudno natomiast porównywać pojęcie występujące w polskim systemie prawnym z pojęciami występującymi w systemach prawnych innych państw (w tym przypadku Francji).

W konsekwencji, przepis art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajduje zastosowanie tylko do objęcia akcji emitowanych przez polskie spółki kapitałowe.

Stosownie do art. 22 ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych rzeczy lub praw, a także innych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych świadczeń, w związku z którymi, stosownie do art. 11 ust. 2-2b, określony został przychód, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji zgodnie z odrębnymi przepisami, jest:

1. wartość przychodu określonego w art. 11 ust. 2 i 2a albo
2. wartość przychodu określonego w art. 11 ust. 2b, powiększona o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych rzeczy lub praw albo innych świadczeń

• pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

W świetle powyższego, wartość akcji otrzymanych nieodpłatnie podlegająca opodatkowaniu w chwili ich przekazania Wnioskodawcy stanowi koszt uzyskania przychodu osiągniętego z odpłatnego zbycia tych akcji.

Jednocześnie – wobec treści pytania Wnioskodawcy oraz własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego przedstawionego we wniosku – niniejsza interpretacja nie dotyczy opodatkowania „potencjalnych dywidend”, których podstawą uzyskania mogą być przedstawione we wniosku akcje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.