INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2010 r., (data wpływu 15 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zakładem pracy chronionej. Środki z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, dalej ZFRON, wykorzystuje, m.in. na pomoc indywidualną dla osób niepełnosprawnych, w tym finansowanie wypoczynku zorganizowanego w innych formach. W ramach tych świadczeń przedsiębiorstwo wypłaca pomoc finansową dla osób niepełnosprawnych z przeznaczeniem na sfinansowanie wyjazdu na wypoczynek zorganizowany we własnym zakresie, którą zalicza do wypoczynku zorganizowanego w innych formach. Podstawą do skorzystania z tego świadczenia jest dokument potwierdzający wykorzystanie urlopu (kopia wniosku urlopowego) i oświadczenie o wykorzystaniu urlopu na cele rehabilitacji oraz złożenie wniosku o udzielenie pomocy finansowej z ZFRON.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wypłacona na podstawie ww. oświadczenia pomoc finansowa osobie niepełnosprawnej jako świadczenie z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych z przeznaczeniem na sfinansowanie wypoczynku zorganizowanego w innej formie jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zakłady pracy chronionej stosownie do przepisów art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. nr 123, poz. 776 z zm.) tworzą zakładowe fundusze rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Szczegółowe zasady wykorzystania tych środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, tryb ustalania zakładowego regulaminu, wykorzystania tych środków oraz wysokość i zasady udzielania pomocy określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 245 poz. 1810 ze zm.).

Wypoczynek kilkunastodniowy zorganizowany we własnym zakresie stanowi również formę wypoczynku, zorganizowanego w innych formach. W myśl definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego PWN, Warszawa 1981 r., wypoczynek to pozbywanie się zmęczenia, nabieranie sił zrobiwszy przerwę w pracy. Z powyższej definicji wynika zatem, że istota wypoczynku różni się w zależności od celów wypoczynku.

Czynny wypoczynek we wspomnianej formie może mieć także pozytywny wpływ na osiągnięcie celów związanych z rehabilitacją osoby niepełnosprawnej i sfinansowanie go ze środków ZFRON spełnia warunki określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej.

Przepis § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych stanowi, że środki tego funduszu przeznacza się m.in. na:

1. organizację turnusów rehabilitacyjnych i usprawniających;
2. działalność sportową, rekreacyjną i turystyczną;
3. pomoc indywidualną dla osób niepełnosprawnych, a w tym m.in. na:
   
   
   1. odpłatność za przejazd w obie strony, pobyt i leczenie w szpitalach, sanatoriach, placówkach rehabilitacyjno-szkoleniowych, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych,
   2. odpłatność za przejazd w obie strony i pobyt na:
      
      
   1. turnusach rehabilitacyjnych wraz z opiekunem - jeśli lekarz zaleci uczestnictwo opiekuna na turnusie rehabilitacyjnym,
   2. wczasach lub wypoczynku zorganizowanym w innych formach.

Wobec powyższego pracodawca może finansować z ZFRON wypoczynek zorganizowany w innej formie pracownikom niepełnosprawnym. Sfinansowanie wypoczynku może nastąpić na kilka różnych sposobów - także na zasadzie ryczałtowej, czyli w postaci świadczenia typu „wypoczynek zorganizowany w innej formie”. W związku z art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) u.p.d.o.f, wolne od podatku dochodowego są otrzymywane zgodnie z odrębnymi przepisami świadczenia na rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz z zakładowych funduszy rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Uznając omawiane świadczenie za udzielone w ramach pomocy rehabilitacyjnej, należy uznać, iż korzystać będzie ono ze zwolnienia podatkowego. Za zaliczeniem omawianego wydatku przemawia także dyspozycja art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, zgodnie z którym środki funduszu rehabilitacji są przeznaczane na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej. Powoduje to, że - z definicji -świadczenia z ZFRON należy traktować jako świadczenia na rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych, nawet jeśli jest to dofinansowanie wypoczynku zorganizowanego w innej formie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są otrzymywane zgodnie z odrębnymi przepisami świadczenia na rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z zakładowych funduszy rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub zakładowych funduszy aktywności.

Zakres zwolnionych od podatku dochodowego świadczeń, o których mowa w ww. przepisie, określa ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92 ze zm.).

Na podstawie art. 33 ust. 4 powołanej ustawy, środki funduszu rehabilitacji są przeznaczane na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej, w tym na indywidualne programy rehabilitacji osób niepełnosprawnych opracowywane przez powołane przez pracodawców komisje rehabilitacyjne oraz ubezpieczenie osób niepełnosprawnych, zgodnie z zakładowym regulaminem wykorzystania tych środków.

Definicje rehabilitacji oraz rehabilitacji zawodowej i społecznej zawarte są w art. 7, 8 i 9 powołanej ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej (art. 7 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy rehabilitacja zawodowa ma na celu ułatwienie osobie niepełnosprawnej uzyskania i utrzymania odpowiedniego zatrudnienia i awansu zawodowego przez umożliwienie jej korzystania z poradnictwa zawodowego, szkolenia zawodowego i pośrednictwa pracy.

Natomiast rehabilitacja społeczna ma na celu umożliwianie osobom niepełnosprawnym uczestnictwa w życiu społecznym, a realizowana jest przede wszystkim przez:

1. wyrabianie zaradności osobistej i pobudzanie aktywności społecznej osoby niepełnosprawnej,
2. wyrabianie umiejętności samodzielnego wypełniania ról społecznych,
3. likwidację barier, w szczególności architektonicznych, urbanistycznych, transportowych. technicznych, w komunikowaniu się i dostępie do informacji,
4. kształtowanie w społeczeństwie właściwych postaw i zachowań sprzyjających integracji z osobami niepełnosprawnymi (art. 9 ust. 1 i 2).

Pod pojęciem rehabilitacji społecznej rozumie się różne działania pozwalające osobie niepełnosprawnej możliwie najlepiej uczestniczyć w życiu społeczności lokalnej i poza nią. Służy temu stwarzanie sytuacji umożliwiających udział w różnorodnych wydarzeniach społecznych i kulturalnych w roli odbiorcy i twórcy kultury w bliższym i dalszym środowisku, czy też sprzyjających poznawaniu bliskiego otoczenia, w tym instytucji, urzędów placówek kulturalnych, sklepów, punktów usługowych i innych, z których osoba niepełnosprawna będzie korzystała.

Rehabilitacja społeczna to również nauka współżycia i współdziałania w grupie, wyrabiania nawyków kulturalnego zachowania, kształtowania poczucia obowiązku i odpowiedzialności, przestrzegania dyscypliny, wdrażania do sumiennej i systematycznej pracy.

Szczegółowe zasady przyznawania osobom niepełnosprawnym przedmiotowych świadczeń z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych reguluje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 245, poz. 1810 ze zm.). W § 2 tegoż rozporządzenia ustawodawca enumeratywnie wymienia jakiego rodzaju wydatki mogą zostać sfinansowane ze środków ZFRON. Katalog tych wydatków jest katalogiem zamkniętym, wobec czego nie można go traktować rozszerzająco. Zgodnie z treścią § 2 ust. 1 pkt 11 lit. f) rozporządzenia obejmuje on m.in. odpłatność za przejazd w obie strony i pobyt na:

• turnusach rehabilitacyjnych wraz z opiekunem - jeśli lekarz zaleci uczestnictwo opiekuna na turnusie rehabilitacyjnym,

• wczasach lub wypoczynku zorganizowanym w innych formach.

Z analizy zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest zakładem pracy chronionej. Środki z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, dalej ZFRON, wykorzystuje, m.in. na pomoc indywidualną dla osób niepełnosprawnych, w tym finansowanie wypoczynku zorganizowanego w innych formach. W ramach tych świadczeń przedsiębiorstwo wypłaca pomoc finansową dla osób niepełnosprawnych z przeznaczeniem na sfinansowanie wyjazdu na wypoczynek zorganizowany we własnym zakresie, którą zalicza do wypoczynku zorganizowanego w innych formach. Podstawą do skorzystania z tego świadczenia jest dokument potwierdzający wykorzystanie urlopu (kopia wniosku urlopowego) i oświadczenie o wykorzystaniu urlopu na cele rehabilitacji oraz złożenie wniosku o udzielenie pomocy finansowej z ZFRON.

Jeśli zatem pomoc finansowa dla osób niepełnosprawnych wypłacana z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych z przeznaczeniem na sfinansowanie wyjazdu osoby niepełnosprawnej na wypoczynek zorganizowany we własnym zakresie, stanowi w myśl odrębnych przepisów świadczenie na rehabilitację zawodową, społeczną lub leczniczą osób niepełnosprawnych i tym samym stanowi pomoc indywidualną dla osób niepełnosprawnych, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej, to korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.