INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 01 lutego 2010r. (data wpływu do tut. Biura 09 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku VAT wykazanego na fakturze wewnętrznej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 lutego 2010r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku VAT wykazanego na fakturze wewnętrznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność polegającą na świadczeniu usług hotelarskich oraz gastronomicznych w prowadzonym przez siebie obiektach hotelowych.

W ramach tworzonego przez Spółkę Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych organizowane są imprezy okolicznościowe np.: "…". Z racji posiadanego zaplecza gastronomicznego, jak również dysponowania własnymi salami konferencyjnymi w prowadzonych obiektach hotelowych zdecydowano, że impreza odbędzie się we własnym hotelu. Przemawiały za tym także względy ekonomiczne - organizacja tego typu imprezy we własnym hotelu wiąże się z o wiele mniejszymi kosztami, aniżeli przy skorzystaniu z usług zewnętrznych.

W trakcie imprezy podany został poczęstunek dla uczestników (ciasto, słodycze, napoje, kawa, herbata itp.). Dokumentem RW ze stanów magazynowych zostały ściągnięte artykuły podane na "Mikołajkach". W momencie zakupu tychże artykułów Spółka nie była w stanie przewidzieć, które z nich oraz w jakich ilościach zostaną w późniejszym czasie przekazane na zorganizowaną imprezę, refundowaną z ZFŚS. Stąd też w momencie zakupu został odliczony cały VAT naliczony.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka postępuje prawidłowo nie zaliczając do kosztów uzyskania przychodów kwoty VAT należnego wykazanego na fakturze wewnętrznej, sporządzanej przy wydaniu towarów na imprezy organizowane ze środków ZFŚS, gdyż kwota tego podatku zrefundowana jest ze środków ZFŚS (pytanie oznaczone nr 2)...

Zdaniem Spółki, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kwoty wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Stąd też Spółka nie zalicza do kosztów uzyskania przychodów kwoty VAT należnego wykazanego na fakturze wewnętrznej sporządzanej pod zużyte w celach działalności socjalnej artykuły spożywcze, natomiast kwotę tego podatku również refunduje z ZFŚS (refundacja całego wydatku brutto).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. – dalej: updop), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 45 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Brzmienie powołanych wyżej przepisów wskazuje, że wydatki pracodawcy poniesione na działalność socjalną nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Wyjątkiem od tej zasady są odpisy i wpłaty dokonane m.in. na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych.

Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 9 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak:

• podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy,
• odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu.
  
  

Ponadto przepis art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 04 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t. j. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.) stanowi, iż odpisy i zwiększenia, o których mowa w art. 3 - 5 i 6a, oraz kwoty wypłaconych świadczeń urlopowych, o których mowa w art. 3, obciążają koszty działalności pracodawcy.

Biorąc pod uwagę wyżej powołane normy prawne, jak również uwzględniając przedstawioną we wniosku ORD-IN okoliczność, że wydatki o jakich mowa we wniosku są w całości refundowane z ZFŚS, należy stwierdzić, że stanowisko Spółki jest prawidłowe. Nie jest bowiem możliwe, aby kwota podatku VAT wykazana na fakturze wewnętrznej mogła być uznana za koszt uzyskania przychodu w sytuacji, gdy wartość brutto wynikająca z tej faktury została refundowana z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, a więc została już wcześniej zaliczona do kosztów uzyskania przychodu w postaci odpisu dokonanego i wpłaconego na ten fundusz.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego nr 1 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2 , 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.